Είναι πλέον αρκετά φανερό …

 

Γράφει ο Δημήτρης Μ.

Προβληματίζει έτσι κι αλλιώς η πρόσφατη φωτογραφία των «φωτισμένων ηγετών», οι οποίοι περιχαρείς στην σύνοδό τους παρακολουθούσαν ποδόσφαιρο, την στιγμή που ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου λιμοκτονεί, κάποιοι άνθρωποι σκοτώνονται συνεχώς σε διάφορα «πεδία μαχών», ενώ μερικοί άλλοι αυτοκτονούν για οικονομικούς λόγους. Αναρωτιέται έτσι κανείς για μια ακόμη φορά, κατά πόσον οι Αμερικανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Γερμανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Βορράς, Νότος, … και δεν συμμαζεύεται, είναι πράγματι αυτοί που ελέγχουν τις πατρίδες τους. Δυστυχώς απ’ ότι φαίνεται είναι ελάχιστες οι εναπομείνασες εξαιρέσεις.

 

Οι «κυβερνώντες», όπως και πολύ περισσότερο το παρασκήνιο, από το «μεγάλο» τους ενδιαφέρον για την ανθρωπότητα (όπως και η κυρία … με το όψιμο ενδιαφέρον της) καταλήξαμε να έχουμε:

·         Κάθε μέρα η φτώχεια σκοτώνει περισσότερους από 50.000 ανθρώπους. (18.000.000 ετησίως – WHO 2004).

·         1,37 δις άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1,25 δολλάρια την ημέρα, και 2,56 δις ζουν με λιγότερο από 2 δολλάρια την ημέρα. Επί πλέον, 5,05 δις άνθρωποι (περισσότερο από το 80% του πληθυσμού της γης) ζουν με λιγότερα από 10 δολλάρια την ημέρα. (Παγκόσμια Τράπεζα 2005)

·         1 παιδί πεθαίνει κάθε 5 δευτερόλεπτα λόγω πείνας – 700 κάθε ώρα – 16.000 περίπου ημερησίως – 6.000.000 ετησίως – 60% όλων των παιδικών θανάτων (υπολογισμός 2002-2008 WHO)

·         8.000.000 άνθρωποι πεθαίνουν από έλλειψη τροφής κάθε χρόνο – περίπου 24.000 θάνατοι ημερησίως. (FAO 2008)

·         6.000.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα – 17.000 ημερησίως. (U.N. Secretary 2009)

·         3.800.000 παιδιά μικρότερα των 5 ετών πέθαναν από υποσιτισμό – πάνω από 10.000 ημερησίως. (UNICEF 2010)

 

Έχει γίνει πλέον φανερό ότι προωθείται σταθερά και συνεχώς η μείωση του πληθυσμού των προβάτων, τα οποία έχουν γίνει πάρα πολλά για να ελέγχονται πλήρως. Οι Γεωργιανές πλάκες στην Αμερική «φωνάζουν» εδώ και χρόνια, και ο «μέγας φιλάνθρωπος πρίγκηψ» σύζυγος της βασίλισσας της Αγγλίας έχει πει το «αριστοκρατικό»: «Σε περίπτωση που μετεμψυχωθώ, θα ήθελα να επιστρέψω ως θανατηφόρος ιός, για να συνεισφέρω κάτι στην επίλυση του υπερπληθυσμού». Μ’ αυτό το σκεπτικό των «ιθυνόντων» που μας διαφεντεύουν, βλέπουμε με διαφορετικό μάτι τον πιθανό επερχόμενο 3^ο ΠΠ, όπως επίσης και το γεγονός με τα καρκινογόνα χημικά στα τρόφιμα-καλλυντικά, μεταλλαγμένα, πυρηνικά, εμβόλια, φθόριο σε οδοντόπαστες, χλώριο στο νερό, ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, αεροψεκασμούς, τεχνητούς ιούς, λαμπτήρες εξοικονόμησης ενεργείας, εξοβελισμός εναλλακτικής ιατρικής, γενικό τσιπάρισμα ξεκινώντας από τα σκυλιά, απαγόρευση κατοικιδίων πέραν του σκύλου και της γάτας, απαγόρευση ιδιωτικών λαχανόκηπων, απαγόρευση βιταμινών, … και τελειωμό δεν έχει.

 

Έχει γίνει επίσης φανερό ότι η προώθηση του κράτους του Όργουελ και του Χάξλεϋ προωθείται αφ’ ενός με «πολέμους» (τοπικούς και παγκόσμιους), αφ’ ετέρου με «επαναστάσεις» (από «αριστερές» έως «δεξιές»), αλλά και μέσω «δημοκρατικών κυβερνήσεων» και «διαφόρων ενώσεων». Ή μήπως η ΕΕ (πρώην ΕΟΚ) και το ευρώ προέκυψαν έτσι ξαφνικά ένα πρωϊνό για την αλληλεγγύη των λαών;

 

Δυστυχώς στις ηγεσίες των κυβερνήσεων, των ΜΜΕ και αλλαχού, επικρατούν οι αφελείς, οι κερδοσκόποι απάτριδες και οι «ελεγχόμενοι», εξ ου και η σημερινή κατάσταση. Μας έχει μείνει όμως κάποια νοημοσύνη για να βλέπουμε εκτός από τα «δέντρα ηγέτες» και το «δάσος». Το οποίο δάσος όμως είναι αυτό που γράφει το σενάριο και εμείς σαν ηθοποιοί (όσο ελάχιστα καλοί και να είμαστε), αυτοσχεδιάζουμε κατά το «επιτρεπόμενο» δυνατόν για να βγει ένα κάπως διαφορετικό έργο επί σκηνής. Όταν οι ηθοποιοί είναι ενωμένοι, ο σεναριογράφος με τους βοηθούς του τα βρίσκουν λίγο δύσκολα.

 

Αφόρητη πίεση από παντού για μνημονιακή ψήφο ειδάλλως έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη και την ΕΕ με όλα τα κακά της οικουμένης. Παραμύθια ολκής. Προσπαθούν ακούραστα να μας πείσουν ότι η κρίση «έτυχε» εξ αιτίας «λαθών» και «παραλείψεων» των πολιτικών. Προβλήματα που λύνει ακόμη και ένα δεκάχρονο μόνο με πρόσθεση και αφαίρεση. Για την αποφυγή μελλοντικών κρίσεων, μάλλον θα ακουστεί και πάλι σχετικά σύντομα η προώθηση-πρόταση για περαιτέρω «σύσφιξη» των κρατών με εκχώρηση των προϋπολογισμών τους σε μια ευρωπαϊκή κεντρική διοίκηση. Οικονομική και πολιτική ενοποίηση για σταθερότητα, ξεχνώντας το έθνος-κράτος και να συνεχίσουμε ως πραγματική επαρχία. Όχι ότι δεν είμαστε τώρα με τον κάθε Ράϊχ*#^&* και την κάθε Λαγκ*#^&*, αλλά να γίνουμε και τυπικά. Άλλωστε το «ιδιωτικό» παγκόσμιο κράτος εκτός από τα άλλα παγκόσμια, αλλά και την δυνατότητα που έχει να διορίζει τραπεζίτες πρωθυπουργούς, θα παρουσιάσει και ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα, το οποίο αναμένει χρόνια τώρα την σειρά του να μας σώσει, μετά από μια βαθειά κρίση των ήδη υπαρχόντων.

 

Έχουμε διανύσει στην ιστορία μας αμέτρητα χρόνια και με την βοήθεια «φίλων» ενίοτε αλληλο-σπαρασσόμενοι, όπως για παράδειγμα η σχετικά πρόσφατη μεταπολεμική περίοδος, η προδικτατορική, τα μπλε-πράσινα-κόκκινα καφενεία της μεταπολίτευσης και η τωρινή περίοδος όπου «γινόμαστε» σφόδρα μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί. Αν δεχθούμε αναφορικά με την διαχείρισή μας, ότι το άλφα και το ωμέγα των απέναντι είναι το «διαίρει και βασίλευε», τότε αυτό που έχουμε είναι η συνεχής ενημέρωση, σε όποιον χώρο και να είμαστε. Ο χρόνος δυστυχώς τελειώνει …

 

Δημήτρης Μ.