ΑΝΑΦΟΡΑ Εθελοντών Μακράς Θητείας του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού ΠΡΟΣ: ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

  
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΑΝΑΦΟΡΑ

Εθελοντών Μακράς Θητείας του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού

Δια του

Πληρεξουσίου δικηγόρου τους Γεωργίου Εμμανουηλίδη του Μιχαήλ (Α.Μ. ΔΣΑ 5582), κατοίκου Ελλάδας (οδός Στουρνάρη, αριθμ. 32, Τ.Κ. 10433, Αθήνα - τηλ.:210-5226613/fax: 2105241943/email:emmangeo@hotmail.gr) (Εθνικότητα: Ελληνική)

--------------------------------------------

            Η παράγραφος 1 άρθρου 4 του Ελληνικού Συντάγματος επιτάσσει «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου».

Η αρχή της ισότητας που καθιερώνεται με τη συνταγματική αυτή διάταξη δεσμεύει τον κοινό νομοθέτη, ο οποίος μπορεί να ρυθμίσει με ενιαίο ή διαφορετικό τρόπο τις διάφορες πραγματικές ή προσωπικές καταστάσεις ή σχέσεις, ενόψει των κοινωνικών, οικονομικών, επαγγελματικών ή άλλων συνθηκών που υπάρχουν και με βάση γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, που τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο της ρύθμισης, για την οποία πρόκειται κάθε φορά. Ο νομοθέτης, όμως, κατά την επιλογή των διαφόρων τρόπων ρύθμισης, πρέπει να κινείται μέσα στα όρια που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας και αποκλείουν τόσο την έκδηλα άνιση μεταχείριση, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την ενιαία μεταχείριση προσώπων που τελούν κάτω από διαφορετικές συνθήκες, με βάση συμπτωματικά [τυχαία] ή άσχετα μεταξύ τους κριτήρια. Δεν αποκλείεται, επομένως, η διαφορετική ρύθμιση περιπτώσεων που τελούν κάτω από διαφορετικές ή ειδικές συνθήκες, καθώς και η θέσπιση εξαιρέσεων που δικαιολογούνται από ειδικούς λόγους γενικότερου ή υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος [ΣτΕ 3587/1997, 2281, 1519/1995 κ.ά.].

Η άνω όμως βασική Συνταγματική αρχή, παραβιάζεται βάναυσα από την Ελληνική Πολιτεία εις βάρος της κατηγορίας των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) που υπηρετούν ως υπαξκοί (άνδρες και γυναίκες) σε όλα τα επίπεδα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, τυγχάνοντες καταφανούς δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης, όπως σαφώς προκύπτει από τα ακόλουθα επιγραμματικά στοιχεία:

Με το Νόμο 1513/1985 νομοθετήθηκε ο θεσμός των Οπλιτών με πενταετή υποχρέωση (ΟΠΥ μετά ΕΠΥ) για τα τρία όπλα.

Ακολούθως με τις παραγράφους 4 και 5 άρθρου 13 του Νόμου 1848/89, νομοθετήθηκε ο θεσμός των Εθελοντών-Εθελοντριών Μακράς Θητείας, στον οποίο εντάσσονται οι οπλίτες Ε.Π.Υ, μετά την λήξη της πενταετούς υποχρεώσεώς τους, η ρύθμιση λειτουργίας του οποίου διελήφθη στο Προεδρικό Διάταγμα 21 του 1991, με την παράγρ.2 άρθρου 3 του οποίου διακελεύεται προαγωγή στον βαθμό του Επιλοχίου μετά 10 έτη υπηρεσίας, στο βαθμό του Αρχιλοχίου μετά 18 έτη και στον βαθμό του Ανθστου μετά 25 έτη υπηρεσίας, στα δε του άρθρου 6 διακελεύεται μισθολογική προαγωγή βαθμού λοχαγού με 33 έτη συνολικής υπηρεσίας.

            Κατά τα 23 έτη λειτουργίας του θεσμού των ΕΠΥ και της Μακράς Θητείας, αφ’ ενός απεδείχθη αναγκαιότητα του θεσμού για την σωστή συντήρηση και λειτουργία των οπλικών συστημάτων της χώρας και την επάνδρωση βασικών υπηρεσιών των όπλων, αφ’ ετέρου δε υπήρξε η επιβαλλόμενη ενδυνάμωση του μόνιμου προσωπικού των Ε.Δ και η κάλυψη της διαρκούς μειούμενης δυνάμεως των στρατευσίμων .

            Επί 23 έτη οι Εθελοντές και οι εθελόντριες Μακράς Θητείας με κύρια εφόδια τα ιδανικά της φυλής και την αγάπη προς το στράτευμα, έχοντες προσαρμοστεί απόλυτα με τους κανόνες της στρατιωτικής ζωής, και εργαζόμενοι κατά κανόνα επί 24ώρου βάσεως, έδωσαν παλμό και ζωή και στους πλέον απόμακρους σταθμούς, στις πίστες και στα συνεργεία, στα χαρακώματα και τους καταυλισμούς, σε όλα τα πλάτη και μήκη της πατρίδας μας, έχοντες καταστεί απαραίτητες μονάδες του στρατεύματος.

            Μεγάλη ήδη η προσφορά τους αλλά και η αναμενόμενη, λόγω και της εν τω μεταξύ κτηθείσης στρατιωτικής και επαγγελματικής εμπειρίας.

Λογική όμως και δίκαιη η επιθυμία τους για ανάλογη της προσφοράς μεταχείριση, για αξιοπρεπή επαγγελματική και οικονομική εξέλιξη και για αναγνώριση της υπηρεσιακής προσωπικότητας τους.

Μετά πολλά έτη εντάχθηκαν στα Μετοχικά Ταμεία ως μέτοχοι με δικαίωμα μερίσματος και εφάπαξ.

            Μετά πολλά έτη απεγκλωβίστηκαν από το ΙΚΑ και πρόσφατα επιτέλους φέρεται να μονιμοποιήθηκαν.

            Μονιμοποίηση «μαϊμού» αφού μέχρι σήμερα παρά την πάροδο έτους, δεν έχουν ορκιστεί όπως προβλέπεται, δεν έχουν αλλάξει ταυτότητα στην οποία να αναγράφεται η ιδιότητα του μονίμου υπαξκού (βασικό στοιχείο για τη λήψη κάποιου δανείου από τράπεζα) και το βασικότερο και πλέον ουσιώδες στο από 30/3/2011 Πρ. Δ/γμα μονιμοποίησής τους, καταληκτικά ενταφιάζεται η επιβαλλόμενη υπηρεσιακή εξέλιξή τους με την διαλαμβανόμενη παράγραφο «Οι ανωτέρω μονιμοποιούμενοι παραμένουν στην επετηρίδα Εθελοντών – Εθλελοντριών Μακράς Θητείας στη θέση που βρίσκονται» .

            Η διακριτική όμως περιορισμένη βαθμολογική υπηρεσιακή εξέλιξή τους ως μονίμων υπαξκών, αποτελεί το «βραχνά» της κατηγορίας τους.

            Η μέχρι σήμερα σιωπή και αφάνεια τους για την διακριτική μεταχείριση που υφίστανται, οφείλεται στην ευσυνείδητη πειθαρχία τους, παρά την διάβρωση της ψυχής τους από την μεγάλη αδικία και στην ευσυνείδητη αφοσίωση τους στο υπηρεσιακό έργο.

            Ο Λοχίας και βέβαια αποτελεί την “μάνα του λόχου”, οι υπαξκοι και βέβαια αποτελούν την ραχοκοκαλιά του στρατεύματος, αλλά όμως έχουν και οικογένεια και κοινωνικό περίγυρο και έχουν ανάγκη τροφής, κατοικίας, ηθικής αμοιβής και κοινωνικής αναγνωρίσεως.

            Η παραμονή τους επί πολλά έτη σε κάθε βαθμό, τους δημιουργεί πελώριο κοινωνικό πρόβλημα, καθ’ όσον βαρύνονται οι ατυχείς με την οικογενειακή, την εκ του περιβάλλοντος και την εκ της γειτονιάς καταφρόνηση, αλλά και αντίστοιχη των στρατευσίμων στις μονάδες ανά την επικράτεια, εισπράττοντες ειρωνικά μειδιάματα και σκέψεις ταπεινωτικές, θεωρούμενοι ως παρακατιανοί, παράνομοι και απείθαρχοι χαρακτήρες ηλίθιοι και πλειάδος άλλων χαρακτηρισμών, ένεκα του αμετάβλητου αριθμού των γαλονιών στο μπράτσο, παρά την εμφάνιση πολλών ρυτίδων στο πρόσωπο και παρά το γεγονός ότι το βρέφος παιδί τους έχει βγάλει ήδη το Λύκειο.

            Πληθώρα είναι τα προβλήματα που ταλανίζουν τους εθελοντές και τις εθελόντριες Μακράς Θητείας, το πλέον όμως σοβαρό, το οποίο αγγίζει άμεσα την ηθική υπόστασή τους ως εργαζομένων, κοινωνικών ατόμων και νοητικών όντων, είναι το ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΟ, το οποίο άλλωστε ελάχιστα συναρτάται με υλική ικανοποίησή τους.

            Το Προεδρικό Διάταγμα 21/1991 που ρυθμίζει την ιεραρχική εξέλιξή τους μέχρι τον βαθμό του ανθστού στα 35 χρόνια υπηρεσίας, κατ’ εξαίρεση από άλλες κατηγορίες υπαξκών εξελισσόμενων μέχρι τον βαθμό του Ταγματάρχη και Αντισυνταγματάρχη, καίτοι εισήλθαν με το ίδιο τυπικό προσόν με αυτούς (Απολυτήριο Λυκείου), καίτοι ζουν και εργάζονται κάτω από τις ίδιες πραγματικές και νομικές συνθήκες και έχουν το ίδιο μισθολογικό πλαίσιο με αυτούς, αποτελεί γέννημα αρτηριοσκληρωτικών εγκεφάλων, οι διατάξεις του οποίου υποτιμούν την ηθική και λογική υπόστασή τους και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια τους, καθιστώντας το βαθμολογικό καρκίνωμα που φωλιάζει στην ψυχή τους και παραλύει κάθε προσπάθεια αποδόσεως, αξιοπρεπούς συμπεριφοράς, υπηρεσιακής συνειδήσεως και αγάπης για το επάγγελμα.

           

            Επιτακτική τυγχάνει η αναβάθμιση του θεσμού των Εθελοντών – Εθελοντριών Μακράς Θητείας και η αναγνώριση της κατηγορίας τους ως γνήσιων τέκνων του στρατεύματος, μέσα στα πλαίσια της Συνταγματικής επιταγής για ίση μεταχείρισης, με ιεραρχική εξέλιξη αντίστοιχη των Εθελοντριών και των ανακαταταγμένων και Εθελοντών υπαξκών.

            Το αίτημά τους ερείδεται στα ακόλουθα συγκριτικά στοιχεία:

            α. Εθελοντές που προσελήφθησαν με τις διατάξεις του 445/74, μετά τη μονιμοποίησή τους, εντάχθηκαν στην επετηρίδα μονίμων υπαξιωματικών μετά τους υπηρετούντες και εξελίχθηκαν όπως οι ομοιόβαθμοί τους σύμφωνα με το Ν.Δ. 445/74 (άρθρο 5 παρ. 9), φτάνοντας μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη και Αντισυνταγματάρχη.

            β. Ενώ ήταν σε ισχύ ο θεσμός των Εθελοντών Μακράς Θητείας και ο θεσμός των ΕΠΟΠ, με τις συνδυασμένες διατάξεις του Ν.1848/89 (άρθρο 13 παρ. 4-5), του Π.Δ. 21/4-2-1991, καθώς και του Ν.Δ. 445/1974, προσλήφθηκαν υπαξιωματικοί (έτη 1985-2007), οι οποίοι δεν εντάχθηκαν στην κατηγορία των ΕΜΘ ή ΕΠΟΠ και είχαν βαθμολογική εξέλιξη μέχρι του βαθμού Ταγματάρχη και Αντισυνταγματάρχη ή και περαιτέρω με τα ίδια προσόντα ή και λιγότερα ανά περίπτωση από την Β’ Λυκείου.

            γ. Τα έτη 1979,1980, 1981 και 1982 κατετάγησαν, σταδιακά, στις τάξεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων γυναίκες στρατιωτικοί κατά τις διατάξεις του Ν. 705/1977 «Περί στρατεύσεως των Ελληνίδων».

            Στο άρθρο 7 παρ. 1 καθορίζετο ότι οι Εθελόντριες εξελίσσονται βαθμολογικά όπως και οι άνδρες των αυτών κατηγοριών. Η επαγγελματική εξέλιξη των ανδρών Εθελοντών Υπαξιωματικών και συνεπώς και των γυναικών, ρυθμίζετο με το αρθρο 47 του ΝΔ 445/74, στο οποίο αναφέρεται ότι εξελίσσονται μέχρι του βαθμού του Αρχισμηνία.

            Προκειμένου ακολούθως να μην παραμείνουν με καταληκτικό βαθμό και μισθολογική εξομοίωση σε Αρχιλοχία, Αρχικελευστή, Αρχισμηνία, έγινε σχετική ρύθμιση και με την παρ. 5 άρθρου 13 του Ν.1848/89 εντάχθηκαν και αυτές κατ’ αναλογία στην παρ. 4 του ιδίου άρθρου όπως αυτό αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 4 άρθρου 7 του Νόμου 2913/2001 μαζί με τους ΕΜΘ, ώστε να μπορούν και εκείνες να προάγονται στο καταληκτικό βαθμό του Ανθυπασπιστή.

            Περαιτέρω με το άρθρο 13 του Νόμου 3257/2004, οι Εθελόντριες μονιμοποιούμενες εξελίσσονται ήδη όπως οι άνδρες εθελοντές ομοιόβαθμοί τους μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη (παρ. 3(β) (δ) άρθρου 23 Ν.3883/2010.

            Συμπερασματικά και αναλογικά με την εξέλιξη των εθελοντριών λεκτέα τα ακόλουθα:

            - Όσο οι εθελόντριες του Νόμου 705/77  δεν είχαν μονιμοποιηθεί:

α. Ίσχυαν οι διατάξεις του άρθρου 47 του Ν.Δ.445/74 όπως και για τους άνδρες εθελοντές οπλίτες. (προαγωγή μέχρι Αρχισμηνίες)

β. Βάσει του άρθρου 1 του Π.Δ. 21/91 θεωρούντο ΕΜΘ, μάλιστα δε στο άρθρο 2 του ιδίου διατάγματος γίνεται σαφής αναφορά καθορισμού των βαθμών τους από κοινού με τους ΕΜΘ ως μια κατηγορία.

- Όταν αργότερα οι εθελόντριες μονιμοποιήθηκαν:

Εντάχθηκαν σύμφωνα με την παρ. 9 άρθρου 46 του Ν.Δ/τος 445/74 στην ιεραρχική εξέλιξη των μονίμων υπαξιωματικών, δηλαδή μονιμοποιούμενες εντάσσονται στο αριστερό της σειράς των μονίμων υπαξιωματικών των οποίων την βαθμολογική εξέλιξη ακολουθούν,

συνακόλουθα και οι ΕΜΘ που προέρχονται από ΟΠΥ – ΕΠΥ, μονιμοποιηθέντες ήδη (μετά από πολλά χρόνια) θα πρέπει αναλογικά να διέπονται από τις διατάξεις περί μονιμοποιουμένων εθελοντών του ΝΔ 445/74 καθότι ισχύουν και γι’ αυτούς όλες οι διατάξεις περί μονίμων υπαξιωματικών σύμφωνα με την παρ. 2 άρθ. 1 του Π.Δ. 44/2003.

            Επισημαίνεται σχετικά ότι με το Π.Δ. 44/2003 δεν υπήρξε αντίστοιχη πρόβλεψη ιεραρχικής εξέλιξής τους, καθότι πρόσφατα μονιμοποιήθηκαν.

            Επισημαίνεται ακόμη ότι οι συνάδελφοί τους εθελόντριες που είναι και αυτές εθελόντριες Μακράς Θητείας (άρθρο 1 Π.Δ. 21/91), μετά τη μονιμοποίησή τους απολαμβάνουν τη βαθμολογική εξέλιξη των υπαξκών παραγωγικών σχολών, καίτοι στις εγκυκλίους πρόσληψής τους προβλέπετο και υπέγραφαν ότι θα διέποντο από τις διατάξεις των ανδρών εθελοντών και βαθμολογικά θα έφθαναν μέχρι Αρχιλοχίες, Αρχικελευστές, Αρχισμηνίες (άρθρο 47 Ν.Δ.445/74).

            Σχετικά επίσης επισημαίνονται:

Ότι η βαθμολογική εξέλιξη των εκ παραγωγικών σχολών υπαξκών, που εισέρχονται σε αυτές με το ίδιο τυπικό προσόν των ΕΜΘ που είναι το απολυτήριο Λυκείου είναι η ακόλουθη:

Μόνιμοι Υπαξκοί προελεύσεως Σχολής Τεχνικών Υπαξκών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) δύναται να προαχθούν μέχρι του βαθμό Αντισμηνάρχου.

-       Μόνιμοι Υπαξκοί προελεύσεως Σχολής Υπαξκών Διοικητικών (ΣΥΔ) δύναται να προαχθούν μέχρι τον βαθμό Αντισμηνάρχου.

-       Μόνιμοι Υπαξκοί προελεύσεως Σχολής Υπαξκών Ραδιοναυτίλων (ΣΥΡ) δύναται να προαχθούν μέχρι τον βαθμό Αντισμηνάρχου.

-       Μόνιμοι Υπαξκοί προελεύσεως Σχολής Μονίμων Υπαξκών (ΣΜΥ) Στρατού Ξηράς προάγονται απεριόριστα.

-       Μόνιμοι Υπαξκοί προελεύσεως Σχολής Μονίμων Υπαξκών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) προάγονται αναλόγως της ειδικότητας μέχρι και τον βαθμό Αντιπλοιάρχου.

Ότι οι υπηρεσιακές μεταβολές των Εθελοντών Μακράς Θητείας (προσόντα για προαγωγή, κίρσεις, μετατάξεις, μεταθέσεις, αποστρατείες, κλπ) εκτός της ιεραρχικής εξέλιξης διέπονται από το νομοθετικό πλαίσιο των μονίμων υπαξκών.

            Ότι με το άρθρο 8 παρ. 2 Νόμου 2512/1997  “οι Αστυφύλακες, Υπαξκοί μη Παραγωγικής Σχολής της Ελληνικής Αστυνομίας και οι αντίστοιχοι του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος, προάγονται μισθολογικά στους βαθμούς του Αρχιφύλακα, Ανθυπαστυνόμου, Υπαστυνόμου Β’, Υπαστυνόμου Α’, Αστυνόμου Β’, Αστυνόμου Α’ με τη συμπλήρωση εννέα (9), δεκαπέντε (15), είκοσι (20), είκοσι τρία (23), είκοσι επτά (27) και τριάντα (30) ετών συνολικής πραγματικής υπηρεσίας αντίστοιχα.”

            Οι πρόχειρες λύσεις που καλύπτουν προβλήματα των περιστάσεων και η δημιουργία άνισης βαθμολογικής και μισθολογικής εξελίξεως ατόμων υπό ομοιόμορφους συνθηκας τελούντων ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ της Συνταγματικής Επιταγής για Ιση Μεταχείριση, οδηγούν ευθέως σε ανυπαρξία ηθικών και ψυχικών αρετών, πτώση της αποδόσεως και ανυπαρξία ενσυνειδήτου πειθαρχίας, με κυριαρχούσα φράση-σλόγκαν: “Σιγά μη χάσω τα γαλόνια”.

            Πρόσφατα εκδηλώθηκε πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας να ρυθμίσει οριστικά το πρόβλημα της ιεραρχικής εξέλιξης των ΕΜΘ με δίκαιο τρόπο, έχοντας ως σημείο αναφοράς την εξέλιξη των υπολοίπων υπαξιωματικών, που προέρχονται από μη παραγωγικές σχολές και κατά το πρότυπο της ανάλογης εξέλιξης με τις γυναίκες συναδέλφους όπως προαναφέρθηκε ανωτέρω,  ωστόσο, δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση εξαιτίας αστάθμητων παραγόντων που «πάγωσαν» προσωρινά το θέμα.

Αν αναλογιστούμε ότι οι ανωτέρω ΕΜΘ το έτος 2015, με τη συμπλήρωση 25ετούς συντάξιμης υπηρεσίας, δύνανται να αποχωρήσουν από τις Ένοπλες Δυνάμεις, πιστεύουμε ότι είναι πλέον ώριμες οι συνθήκες ώστε να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η νομοθετική ρύθμιση που απαιτείται, προκειμένου να αποκατασταθεί το αίσθημα δικαίου που σαφέστατα οι  ΕΜΘ απώλεσαν με την πάροδο του χρόνου.

Είναι γνωστό ότι ο κατεχόμενος βαθμός των στρατιωτικών είναι απόλυτα συνδεδεμένος με σειρά δικαιωμάτων και προνομίων που αυτός οριοθετεί, δημιουργώντας τις κατάλληλες εκείνες συνθήκες, στις οποίες πρέπει ο υπόψη εργαζόμενος να παραμείνει προσηλωμένος και αφοσιωμένος και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελέσει βασικό και οιωνεί κριτήριο χαρακτηρισμού επιπέδου, ικανοτήτων, σκέψης, απόδοσης κλπ.”

           

Βάσει των ανωτέρω έχουμε προτείνει τις ακόλουθες τροποποιήσεις σε σχετικά νομοθετήματα, οι οποίες αποκαθιστούν την ισότητα και αναβαθμίζουν το θεσμό μας:

            α. «Στο β εδάφιο του άρθρου 2 του Ν. 3883/2010 προστίθεται περίπτωση (6) ως εξής : «(6) Οι προερχόμενοι από μονιμοποιηθέντες εθελοντές μακράς θητείας των νόμων 1848/1989 (ΦΕΚ 112^Α’/8-5-1989) και 1513/1985 (ΦΕΚ 12 Α’/8-2-1985)»

β. «Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 69 του Ν.3883/2010 (Α΄167) απαλείφεται η τελεία και συμπληρώνεται ως εξής: «, για τη βαθμολογική τους, δε, εξέλιξη ισχύουν τα οριζόμενα στις διατάξεις των παραγράφων 1,2,3,4 και 9 του άρθρου 13 του Ν. 3257/2004 (Α’143).

οι οποίες όμως μέχρι σήμερα δεν έχουν υλοποιηθεί με διάφορες αβάσιμες προφάσεις.

Ευελπιστούμε στη δέουσα κατανόηση και σε παρέμβαση Σας προς αναβάθμιση του θεσμού με την εφαρμογή των αρχών ισότητας, ηθικής και δικαίου.

                                                                      Αθήνα, 12/9/2012

                                                                  Ο Νομικός Παραστάτης
πηγη