Βρήκαμε ουράνιο και δεν το λέμε;

• Ως πρόλογο για το κείμενο που ακολουθεί και έχοντας ακριβείς για το θέμα πληροφορίες, θα ήθελα να υποβάλω μία ερώτηση προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Πόσες αναφορές έχουν σταλεί από τα ΙΓΜΕ της περιφέρειας στα εκάστοτε αρμόδια υπουγεία κύριε πρωθυπουργέ; Πόσες αναφορές έστειλαν οι κατά τόπους προϊστάμενοι των ΙΓΜΕ, όπου αναφέρουν ευρήματα ορυκτού πλούτου, σε μεγάλες ποσότητες και μάλιστα ορυκτών που αποδίδουν οικονομικά; Μπορεί κανείς από την κυβέρνηση να απαντήσει; Η απόκρυψη οικονομικών στοιχείων που θα αποφέρουν βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών, θεωρείται ποινικό αδίκημα; Είναι δυνατόν κάποιος εισαγγελέας να διατάξει προκαταρκτική πανελλαδική έρευνα προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες που αφορούν τα αποτελέσματα ερευνών του ΙΓΜΕ σε όλη την επικράτεια;

Παρακολουθώντας το βράδυ της Δευτέρας τη συζήτηση στη Βουλή για τα εθνικά μας θέματα και τα πετρέλαια του Αιγαίου, μου ήλθαν στο μυαλό κάποια στοιχεία τα οποία είχα χρησιμοποιήσει κατά το παρελθόν, αναφερόμενος στον ορυκτό πλούτο ο οποίος παραμένει ανεκμετάλλευτος στο ελληνικό υπέδαφος.
Την προηγούμενη άνοιξη είχε μεταδοθεί από τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μια είδηση, σύμφωνα με την οποία το υπέδαφος του Αφγανιστάν κρύβει τεράστια αποθέματα μετάλλων, στρατηγικής σημασίας, τα οποία θα μπορούσαν, εξορυσσόμενα, να μεταβάλλουν άρδην την εικόνα αυτής της πολύπαθης χώρας. Την έρευνα διενήργησαν Αμερικανοί γεωλόγοι, εδώ και αρκετά χρόνια, για λογαριασμό του Αμερικανικού Πενταγώνου.
Τα εν λόγω κοιτάσματα περιέχουν σίδηρο, χαλκό, χρυσό, λίθιο (από τα πλέον σπάνια και πανάκριβα), καθώς και σειρά άλλων μετάλλων, που χρησιμοποιούνται στις οπλικές τεχνολογίες αιχμής, πύραυλοι κλπ. Όπως είχαν γράψει πέρσι οι New York Times, παράγοντες της αφγανικής κυβέρνησης, η οποία θεωρείται μια από τις πιο διεφθαρμένες ανά τον κόσμο, εκτιμούν ότι η αξία των κοιτασμάτων αυτών μπορεί να ξεπερνάει και το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Λόγω όμως της ασταθούς κατάστασης –ένοπλη βία και αναρχία- που επικρατεί στη χώρα, θα απαιτηθούν πολλά χρόνια έως ότου υπάρξει εκμετάλλευσή τους.
Αυτή η εικόνα, κατ’ αρχάς μου εξηγεί την «πρεμούρα» της πάλαι ποτέ ισχυρής Σοβιετικής Ένωσης, και στη συνέχεια των ΗΠΑ και των λοιπών δυτικών, για τις πολυαίμακτες επεμβάσεις τους στο Αφγανιστάν. Και, κατά δεύτερο, μου προκαλεί ένα σωρό συνειρμούς για τη δική μας χώρα, τους οποίους θα επιχειρήσω να παρουσιάσω στο παρόν, πολύ αιρετικό σημείωμά μου.
Υπάρχουν και στην Ελλάδα πανάκριβα οικόπεδα, στο υπέδαφος των οποίων κρύβεται ένας αμύθητος πλούτος, τον οποίο όμως –γιατί άραγε;- κρατάμε ανεκμετάλλευτο, παρόλο που όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις μας θα μπορούσαν να έχουν λύσει το εξωτερικό χρέος, χωρίς… τρόικες και ΔΝΤ. Τα όσα παραθέτω έχουν πολλές φορές απασχολήσει τα ΜΜΕ, αλλά ουδεμία κρατική αρχή έχει ποτέ τοποθετηθεί.
Μια πολύ σοβαρή δουλειά είχε πραγματοποιηθεί κατά το παρελθόν από την ομάδα του καθηγητή του ΕΜΠ κ. Κατράκη. Η εργασία αφορούσε τον εντοπισμό και την καταγραφή μεταλλευμάτων και λοιπών ορυκτών στον ελλαδικό χώρο.
Μεταξύ των λοιπών αξιόλογων ευρημάτων, είχαν εντοπιστεί και υποθαλάσσια κοιτάσματα οσμίου, ενός σπάνιου πολύτιμου μετάλλου, συγγενούς του λευκόχρυσου, το οποίο τιμάται, με τιμές του Μαρτίου του 2010, στα 380 δολάρια η ουγγιά. Τα κοιτάσματα ξεκινούν από τα Ίμια και καταλήγουν στη Λήμνο. Μιλάμε για μια θαλάσσια περιοχή, της οποίας οι Τούρκοι επιχειρούν με επιμονή και υπομονή, επί σειρά ετών, να βάψουν «γκρίζα» πολλά κομμάτια της. Τυχαίο, όπως λέει και η διαφήμιση; Δεν νομίζω…
Ακόμη ακριβότερα οικόπεδα υπάρχουν στη Βόρεια Ελλάδα, και ιδιαίτερα στη Μακεδονία. Τον Φεβρουάριο του 1998, είχε δοθεί στη δημοσιότητα μια έρευνα για την ύπαρξη ενός φυσικού ραδιενεργού στοιχείου, του ραδονίου, σε μεγάλους αριθμούς, στο χωριό Νεράιδα της Θεσπρωτίας. Οι μετρήσεις είχαν δώσει 9.550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο, με όριο επιφυλακής τα 150 μπεκερέλ/μ2. Κατά τους ειδικούς, οι τόσο υψηλές συγκεντρώσεις ραδονίου αποτελούν την πλέον ασφαλή ένδειξη για ύπαρξη κοιτάσματος ουρανίου.
Αντίστοιχες υψηλές μετρήσεις έχουν καταγραφεί σε περιοχές όπου συναντάμε ιαματικές πηγές, όπως Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή. Σύμφωνα με την έρευνα, περιοχές των νομών Θεσσαλονίκης, Σερρών, Καβάλας, Φθιώτιδας, Λέσβου και Ικαρίας, ενδέχεται να κρύβουν στο υπέδαφος ουράνιο.
Δεν είναι όμως μόνο το ουράνιο. Έχουμε και τον χρυσό. Στην Ολυμπιάδα της Χαλκιδικής, ήδη εξορύσσονται από την εταιρεία TVX του Τζορτζ Σόρος (ναι, εκείνου που μιλάει για το δημόσιο χρέος μας) σημαντικές ποσότητες χρυσού. Επίσης, μεγάλα κοιτάσματα έχουν εντοπιστεί και στο Παγγαίο της Καβάλας.
Σύμφωνα με παλαιότερες εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, γνωστού ως ΙΓΜΕ, τα κοιτάσματα ουρανίου είχαν αξία (Φεβρουάριος 1996, είχε υπάρξει και σχετικό δημοσίευμα σε εβδομαδιαία οικονομικό-πολιτική εφημερίδα) γύρω στα 100 τρισεκατομμύρια δραχμές.
Λέγεται, και ουδέποτε έχει διαψευστεί, πως στο όρος Σύμβολο, το οποίο βρίσκεται στο νομό Καβάλας, υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου, διεθνώς. Πόσο όμως τιμάται το ουράνιο; Η μια λίβρα, δηλαδή τα 453,5 γραμμάρια, κυμαίνεται γύρω στα 137 δολάρια. Αν λοιπόν έχουμε πράγματι τόσο ουράνιο, δεν είναι υπερβολικό το ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών. Ακόμη, γίνεται λόγος και για άλλα, σπάνια ορυκτά, όπως λανθάνιο, λουτέσιο και ρουτίλιο.
Τέλος, να μην ξεχάσουμε τα διαπιστωμένα πλέον μεγάλα υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου στο βόρειο Αιγαίο, κάτω από τη Ρόδο, αλλά και στο Ιόνιο. Και στις δυο πρώτες περιοχές, οι τουρκικές αμφισβητήσεις είναι έντονες και διαρκείς. Και… Κύριος όψεται, τι μέλλει γενέσθαι.
Όσο για το Ιόνιο, οι Γερμανοί είχαν βρει κατά τη διάρκεια της Κατοχής το πετρέλαιο, αλλά εμείς ψάχνουμε επί 67 χρόνια, και δεν μπορούμε να το βρούμε. Πως γίνεται, στην άλλη πλευρά, προς την Ιταλία, «ανηφορίζοντας» στην Αδριατική με τα πλοία της γραμμής, να βλέπεις συνεχώς θαλάσσιες εξέδρες άντλησης πετρελαίου, και εμείς από εδώ να μην μπορούμε να το βρούμε;
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν υπάρχει μυστική διπλωματία για το Αιγαίο και τι παιχνίδια, χρόνια τώρα, ενδεχομένως να παίζονται. Αλλά για το ότι πρέπει να είμαστε… οι πιο πλούσιοι μπατίρηδες ανά την υφήλιο, είμαι σίγουρος πλέον. Πότε επιτέλους θα σταματήσει το δούλεμα;
kostasxan