Πίσω από τις γρίλιες...

Μακάρι να ήταν μόνο εκεί το ζήτημα… Μακάρι να ήταν μια ακόμη μωροφιλοδοξία κάποιας συζύγου κάποιου μεγάλου κρατικού-κυβερνητικού παράγοντα… Δυστυχώς τα πράγματα έχουν πολύ βαθύτερες πτυχές…

Πριν μερικές ώρες άκουσα τον Γιώργο Α. Παπανδρέου στην καθιερωμένη ομιλία του Πρωθυπουργού κατά τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Με κέρδισε. Το αίμα νερό δεν γίνεται… Αποτροπή της χρεοκοπίας, τιτάνια μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, τεράστια περιστολή της σπατάλης και γενικότερα χτίσιμο της Ελλάδας από την αρχή προκειμένου να μπορέσει να βγει από αυτή την τεράστια περιπέτεια, δυνατή,

παραγωγική, ανταγωνιστική αλλά και εθνικά και πολιτιστικά υπερήφανη… «Ναι γίνεται» δήλωσε ο Πρωθυπουργός κλείνοντας την ομιλία του σε αντιδιαστολή με το «δεν γίνεται» της μίζερης επί δεκαετίες νοοτροπίας στην καθημερινότητάς μας…«Γύρω από το 'δεν γίνεται' χτίσαμε ένα πλέγμα νόμων και τροπολογιών που αφήνει τον πολίτη ανήμπορο μπροστά στην πολυπλοκότητά τους. Γύρω από το 'δεν γίνεται' χτίσαμε έναν κόσμο διαφθοράς και ανομίας. Γύρω από το 'δεν γίνεται' χτίσαμε έναν κόσμο μικροσυμφερόντων και μεγαλοπρονομίων όπου αυτοί που μπορούσαν εκμεταλλευόντουσαν αυτούς που αδυνατούσαν».

Ένα από τα πεδία της όλης αυτής προσπάθειας δεν θα μπορούσε παρά να είναι και ο «Καλλικράτης»… Νέα αρχιτεκτονική, νέες αρμοδιότητες, αποκέντρωση… Ό, τι φωνάζαμε εδώ και χρόνια… Και αίφνης στο Δήμο Σαρωνικού σκάει πριν λίγο καιρό η βόμβα: «η Γυναίκα του Πάγκαλου θέλει να γίνει Δημαρχίνα μας»…

Τότε όλα πάνε περίπατο… Και η ιδιαίτερη σημαντικότητα της μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη από άξια και έμπειρα αυτοδιοικητικά στελέχη στις κεφαλές των Δήμων, για τα μην τα κάνει μαντάρα ο/η κάθε άσχετος/η στα πρώτα καίρια χρόνια της νέας αυτής εποχής που ακολουθούν, και οι ανοιχτές πόρτες και η στρατηγική συμμαχιών και πολλά πολλά άλλα ευχάριστα και εύηχα… Όταν πρόκειται λοιπόν για δήμους στους οποίους π.χ. λιγουρεύονται κάποιοι να βγάλουν εκατομμύρια από την εκμετάλλευση των παραλιών από τον Άγιο Δημήτρη μέχρι το Χάρακα με το να τις κλείσουν με πρόσχημα-όχημα τα Τουριστικά Ακίνητα, σε βάρος των κατοίκων αλλά και της μισής Ελλάδας που ζει στην Αττική, για Δήμους που υπάρχουν ζουμερά φιλέτα όπως οι Αλυκές Αναβύσσου, οι οποίες μπορούν να γίνουν ξενοδοχειάρες με τις δικές τους ιδιωτικές παραλίες, τότε κάποιοι ξεχνούν και τους κατοίκους της περιοχής και τη συναίνεση με την τοπική κοινωνία και που έχει τις δικές της ανάγκες…

Ιθύνων νους υπάρχει, σημαίνον πολιτικό στέλεχος που όχι μόνο έβαλε το χεράκι του, αλλά δρομολόγησε το ξεπούλημα των παραλιών στο Λαγονήσι στο Μαντωνανάκη μαζί με τον Άκη το λεβεντόπαιδο, επιδεικνύοντας πρωτοφανή πολιτικό παχυδερμισμό καίτοι Βουλευτής της περιοχής… Σύζυγος του που θέλει να γίνει Δήμαρχος υπάρχει και δεν ξέρει που της πάνε τα τέσσερα… Κομματικός και κρατικός μηχανισμός για να προωθήσει, να επιβάλλει, να τραμπουκίσει, να εκβιάσει είναι πανέτοιμος και με το καθοριστικό παράγοντα της μονομερούς προβολής από τα ΜΜΕ τα παίζουν όλα για όλα….

Και εκεί είναι και η ουσία του ζητήματος σε ότι αφορά την περιοχή μας, το Δήμο Σαρωνικού… Ο παρασιτικός μεγαλοεπιχειρηματικός κόσμος, που πλούτιζε σε αυτή τη χώρα όχι με όπλο την καινοτομία, την έρευνα ή τις πρωτοπόρες ιδέες αλλά σε βάρος μας επειδή διαπλέκεται με τους πολιτικούς και τους ανθρώπους γύρω από αυτούς, εκμεταλλευόμενος τις πελατειακές αντιλήψεις και την έλλειψη θεσμικού πλαισίου με το να προμηθεύουν π.χ. τα νοσοκομεία με αναλώσιμα σε τιμές τρεις και τέσσερις φορές πάνω είτε με το σφετερίζεται δημόσια γη, αιγιαλούς χωρίς κανέναν έλεγχο και να θησαυρίζουν, αφήνοντας μετά πίσω σκουπίδια και κατεστραμμένες περιοχές, διότι πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα για κάποια άλλη επένδυση, δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του κουβέντα… Θα πολεμήσει για τα «κεκτημένα» του τώρα που καλείται να κόψει το φαγοπότι… Και θα πολεμήσει από όλα τα μετερίζια… Και από τα μεγάλα εκδοτικά – τηλεοπτικά συγκροτήματα ή τοπικές βρώμικες φυλλάδες και από τον κρατικό μηχανισμό, που έχει παραμάγαζό του, και κυρίως με όχημα ένα πολιτικό κόμμα εξουσίας που ανδρώθηκε – αν δεν τη γέννησε το ίδιο – μέσα στην πελατειακή μιζαδόρικη νοοτροπία από τη δεκαετία του ’80 και μετά…

Θέατρο της σύγκρουσης είναι και ο τόπος μας με και για τις ιδιαιτερότητές του. Το ζήτημα είναι να μην παιχτεί άλλη μια φορά η ίδια κουραστική παράσταση που παίζεται εδώ και μερικές δεκαετίες και είναι η κύρια αιτία της χρεοκοπίας μας…Το ζήτημα είναι αν θα είμαστε μια λεπτομέρεια που αφορά τα σχέδιά τους, ή αν θα είμαστε εμείς που θα ορίσουμε τη ζωή μας στον τόπο μας και θα δώσουμε ιδέες και λύσεις…

Και αν σε όλους αυτούς δεν μπορεί να βγάλει γλώσσα ούτε ένα Πρωθυπουργός και Βουλευτής Αττικής δεν πειράζει… «Ναι γίνεται!»…Εμείς θα το κάνουμε πράξη μαζικά στις 7 Νοεμβρίου…

Καλό Φθινόπωρο!

Βαγγέλης Μυτιληναίος

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Σαρωνικού