Παλιό αλλά καλό. Άντε καλημέρα και μην μασάτε, θα τους βρούμε όπου και να πάνε!

 

Παρακολουθώντας κρυμμένος έναν πωλητή του, ο διευθυντής μεγάλου
πολυκαταστήματος – όπου βρίσκει κανείς από βελόνι μέχρι…αεροπλάνο
ακούει την ακόλουθη στιχομυθία:
ΠΩΛΗΤΗΣ: Αυτή η πετονιά, φίλε μου, είναι η ανθεκτικότερη της αγοράς.
Μόλις έχει κυκλοφορήσει. Μπορείς να ψαρέψεις μ’ αυτήν ακόμα και καρχαρίες!
Πάρ’ την και θα με θυμηθείς.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Ωραία, δώσε μου δυο κουτιά. 
(τα παίρνει, τα βάζει στο καλάθι του και κάνει να φύγει)
ΠΩΛΗΤΗΣ: Μια στιγμή, φίλε μου, πετονιά πήρες και μάλιστα την καλύτερη.
Σε ποιο καλάμι όμως θα τη βάλεις;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλάμι έχω. Φυσικά είναι λίγο παλιό, αλλά κάνει τη δουλειά του.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Μα τι μου λες τώρα; Θα βάλεις αυτήν την τέλεια πετονιά πάνω
σε παλιό καλάμι; Μου φαίνεσαι για πιο ξύπνιος. Έχουμε κάτι καλάμια
ψαρέματος, άλλο να σ’ το λέω κι άλλο να τα δεις στην πράξη.
Η ελαστικότητά τους και συνάμα η ανθεκτικότητά τους είναι το κάτι άλλο. Μην
το συζητάς καθόλου.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλά, καλά, έχεις δίκιο. Θα πάρω κι ένα καλάμι.
(και πάει να προχωρήσει)
ΠΩΛΗΤΗΣ: Δεν μου είπες, πού ψαρεύεις συνήθως;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Κοντά στο λιμανάκι της περιοχής όπου έχω το εξοχικό μου
υπάρχει μια μικρή ξύλινη αποβάθρα. Κάθομαι εκεί στην άκρη, με το
καπελάκι μου το ψάθινο, και ψαρεύω.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Δεν το πιστεύω. Μα, είναι δυνατόν; Όλος ο κόσμος ξέρει ότι
για να βρει κανείς αξιόλογα ψάρια πρέπει να ξανοιχτεί στα βαθιά νερά.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Συμφωνώ, αλλά εγώ δεν έχω βάρκα.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Κι εμείς τι είμαστε εδώ! Διαθέτουμε μια σειρά από διάφορα
σκάφη, από φουσκωτά μέχρι κότερα. Κι αν κρίνω από την εμφάνισή
σου, δεν μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα δυσκολευόταν να αγοράσει ένα
μικρό σκάφος.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Μα, τώρα, σοβαρολογείς; Στα καλά καθούμενα να αγοράσω
σκάφος; Τι είναι το σκάφος, ποδηλατάκι για τον γιο μου;
ΠΩΛΗΤΗΣ: Έλα τώρα, αγαπητέ μου. Σκέψου το κύρος σου και την εκτίμηση
που σου έχουν οι φίλοι σου πόσο πολύ θ’ ανέβει μόλις ακούσουν ότι αγόρασες
σκάφος. Όλοι οι αξιοπρεπείς κύριοι στην εποχή μας διαθέτουν κάποιου είδους
σκάφος.
ΠΕΛΑΤΗΣ: (Μετά από ολιγόλεπτη σκέψη) Εντάξει, μ’ έπεισες. Και μάλιστα
θα του δώσω το όνομα της κόρης μου και θα της το κάνω δώρο στα
γενέθλιά της που είναι σε λίγες μέρες.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Έκτακτα! Πάμε μέσα να σου δείξω τα διαφημιστικά για να διαλέξεις.
Αλλά πρώτα, πέσμου, δεν φαντάζομαι να διαθέτεις τρόλεϊ για να μεταφέρεις
το σκάφος από το σπίτι σου στη θάλασσα, δεν είναι;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Α, ναι. Θα θέλουμε και τρόλεϊ. Δίκιο έχεις, εντάξει.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Και κάτι τελευταίο, προτού φύγεις. Τι αυτοκίνητο έχεις;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Γιατί; Τι έχει να κάνει το αυτοκίνητό μου με το ψάρεμα;
ΠΩΛΗΤΗΣ: Ρωτάω για να δω αν είναι κατάλληλο να ρυμουλκεί το τρόλεϊ με
το σκάφος επάνω. Δεν είναι και τόσο εύκολο για ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο
να ρυμουλκεί τόσο βάρος. Γι’ αυτό σου λέω, αν ενδιαφέρεσαι, η εταιρεία μας
εισάγει τις καλύτερες μάρκες αυτοκινήτων παντός εδάφους, με κίνηση και
στους τέσσερις τροχούς, με ειδικό γάντζο για ρυμουλκήσεις, και θα
ήταν λάθος να μην εκμεταλλευθείς την ευκαιρία να σου κάνουμε και μια
καλύτερη τιμή, μια που θα τα πάρεις ταυτόχρονα όλα αυτά από μας.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Θα τρελαθώ. Μα τώρα μου λες να πάρω καινούργιο αμάξι, από τη
μια στιγμή στην άλλη; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Ξέχασέ το.
Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου αν ακούσει ότι ξόδεψα τόσα λεφτά
μέσα σε μισή ώρα!
ΠΩΛΗΤΗΣ: Καλά, δεν θέλω να σου δημιουργήσω οικογενειακά προβλήματα,
παρ’ όλο που μου φαίνεσαι τύπος που δεν αφήνει τις γυναίκες να κάνουν
κουμάντο στη ζωή του.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Και είμαι. Αλλά τώρα… ξέρω κι εγώ…
(σκέφτεται μερικά λεπτά)
Τέλος πάντων. Ας πάει και το παλιάμπελο! Θα πάρω και το αμάξι.
ΠΩΛΗΤΗΣ: Φίλε μου, είσαι λεβεντιά. Σε διαβεβαιώ ότι έκανες μια από τις
καλύτερες αγορές της ζωής σου. Δεν θα το μετανοιώσεις. Να πας στο καλό
και θα τα πούμε αύριο, όταν θα σου παραδώσουμε τα εμπορεύματα.
Γεια χαρά.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Καλή σου μέρα.
(Φεύγει)
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: (βγαίνοντας από την κρυψώνα του) Βρε συ… Δεν πιστεύω στα
μάτια μου! Τι σαϊνι πωλητής είσαι συ! Ήλθε ο άνθρωπος ν’ αγοράσει πετονιά κι

εσύ του πούλησες και καλάμι και σκάφος και τρόλεϊ κι αυτοκίνητο…
ΠΩΛΗΤΗΣ: Μα, δεν ήρθε ν’ αγοράσει πετονιά…
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Αλλά, τι ήρθε ν’ αγοράσει;
ΠΩΛΗΤΗΣ: Σερβιέτες. Οπότε του λέω: Φίλε μου, απ’ ότι κατάλαβα, αυτό το
Σαββατοκύριακο δεν πρόκειται να γα@ήσεις……., δεν πας για ψάρεμα; !!!!!