Τα διλήμματα που θέτει ο κ. Σαμαράς

Τις τελευταίες δύο ημέρες ο Πρωθυπουργός της χώρας έπαιξε τα ρέστα του σε αυτό το ιδιόμορφο πόκερ με αντίτιμο τα «κουκιά» της ψήφισης των μέτρων.

Στο πρώτο «χτύπημα» δημοσιοποίησε τις προθέσεις του περί διαγραφής των Βουλευτών της ΝΔ, που δεν θα ψηφίσουν τα νέα μέτρα. Τους έθεσε με άλλα λόγια την απειλή περί του τερματισμού της πολιτικής τους καριέρας, αφού όπως καταλαβαίνει οποιοσδήποτε η άρνηση των νέων μέτρων από την Βουλή θα οδηγήσει σε πτώση της συγκυβέρνησης και ενδεχόμενα σε νέες εκλογές στις οποίες οι αρνητές δεν θα δώσουν παρόν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ.

Το δεύτερο «κτύπημα» είχε σαν αποδέκτες ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ με όποια σειρά θέλετε. Τους ενημέρωσε ότι τελείωσε η διαπραγμάτευση και έφτασε η ώρα να ψηφίσουν. Τους είπε με άλλα λόγια ότι εάν δεν με στηρίξετε και δεν περάσουν τα μέτρα η συγκυβέρνηση δεν έχει μέλλον και τα πρώτα κόμματα που θα εξαφανιστούν θα είναι το ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Σε αυτή την τοποθέτηση Σαμαρά είχαμε μάλιστα και άμεση απάντηση από ΠΑΣΟΚ δια στόματος Βενιζέλου. Ο απελπισμένος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επενδύοντας στο χρόνο μίλησε για κυβέρνηση τετραετίας, με την ελπίδα να ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ στο πέρασμα του χρόνου. Ο Κουβέλης από την άλλη πλευρά προσπαθεί να ακροβατήσει μεταξύ ΝΑΙ και ΟΧΙ στα μέτρα μήπως και επιβιώσει της επερχόμενης πολιτικής λαίλαπας.

Το τρίτο «κτύπημα» ήταν η αναγγελία για ψήφιση όλων των μέτρων με μία ψηφοφορία. Με αυτή την κίνηση ο πρωθυπουργός αναγγέλλει σε όλους ότι «Ο μη ών μεθ’ ημών, καθ’ ημών εστί», δεν υπάρχει τρίτος δρόμος ούτε περιθώρια ελιγμών σε αυτή την ψηφοφορία.

Αυτά είναι τα χαρτιά που έπεσαν στο τραπέζι από τον Σαμαρά. Υπάρχουν όμως και άλλα χαρτιά που παίζουν! Μερικά από αυτά είναι:

• Η άρνηση των μέτρων δεν είναι το τέλος των πάντων.

• Μετά την υπερψήφιση των μέτρων η ΝΔ θα καταποντιστεί.

• Ο Βενιζέλος ποτέ δεν ήτανε στο ΠΑΣΟΚ.

• Ο Κουβέλης είναι μαιτρ της προσωπικής επιβίωσης.

• Εκτός του ΝΑΙ και του ΟΧΙ υπάρχει και η αποχή.

• Εάν πέσει η κυβέρνηση δεν συνεπάγεται ότι θα γίνουν εκλογές.

• Η άρνηση των μέτρων δεν είναι ο μόνος τρόπος να πέσει η κυβέρνηση.

• Και η επόμενη κυβέρνηση θα απαιτεί ευρύτατο συνασπισμό.

• Η Ελληνική βουλή ψηφίζει στις 5/11, ο Αμερικανικός Λαός στις 6/11 (ίσως και λίγο νωρίτερα).

• Ο λαός δεν είπε την τελευταία του λέξη.

Το σίγουρο σε κάθε περίπτωση είναι ότι ο κ. Σαμαράς έκανε παράτολμα «κτυπήματα», ίσως μάλιστα να παίζει και «ρέστα». Εκτός αυτού όμως είναι επίσης σίγουρα και μερικά άλλα πράγματα:

Ο κ. Σαμαράς απαξιώνει το ρόλο των βουλευτών και της βουλής (κατά την γνώμη μου στα όρια του φασισμού) του επιβάλλοντας κομματική πειθαρχία σε ένα τόσο σημαντικό για το λαό θέμα στο οποίο οι βουλευτές θα πρέπει να τοποθετηθούν με ιδία βούληση.

Ο κ Σαμαράς προσπαθεί να εγκλωβίσει τους συνεταίρους του στην συγκυβέρνηση καθιστώντας τους υποτελείς. Αυτό μπορεί να το παραβλέπουν Κουβέλης και Βενιζέλος δεν σημαίνει όμως ότι ισχύει το ίδιο και για τους βουλευτές των κομμάτων τους.

Η υποχωρητικότητα του Σαμαρά στις αξιώσεις της τρόικας καθιστά αυτούς μεν επικυρίαρχους αυτόν δε αναλώσιμο. Δεν παραδειγματίζεται ο κ. Σαμαράς από την τύχη του πρώην συγκατοίκου του.

Βλάσης