Χθες πήγα σε ένα μεγάλο μαγαζί με παιχνίδια και πέρασε μπροστά μου ένα αγόρι γύρω στα δέκα, με ένα δρεπάνι στο χέρι και μια τρίαινα, ενώ μπροστά η περήφανη μαμά του κρατούσε την στολή ενός δαίμονα.
Μεγάλωσα μέσα στην πλαστική δεκαετία του 1980 και πάντοτε απεχθανόμουν τις απόκριες.
Σιχαινόμουν τις πλαστικές μάσκες, τις μουντές σερπαντίνες και τα ηλεκτρονικά άσματα ενός κεφιού που μάλλον με φόβιζε και με μπούχτιζε με τα εκάστοτε σουξέ μιας λαϊκής αισθητικής που έβγαινε όχι από το στόμα του λαού, αλλά της μάζας. Εκείνης που κατοικεί μες στο τσιμέντο και μοιάζει με τρέφεται με δαύτο, αποκρουστικά υλιστική, μέσα στην απαξίωση της ύλης.
Και ύστερα που βρέθηκα στην Αγγλία, έβλεπα στο δικό τους Χάλογουιν τις μάγισσες, τους δαίμονες και τους δράκουλες να τριγυρίζουν στο μετρό και να πηγαίνουν για την λήθη του αλκοόλ και της ανυπαρξίας. Ε, ξένοι αυτοί παίρναν από την δική τους παράδοση. Έτσι πίστευα…
Από την δική μας παράδοση, θυμάμαι τους γονείς μου να έρχονται παγωμένοι από ένα παραδοσιακό αποκριάτικο γλέντι που τραγουδούσε κάποια γνωστή ιέρεια τα πολύ τολμηρά αποκριάτικα τραγουδάκια, ενώ παιδάκια τρέχαν πέρα δώθε, συνηθισμένα έτσι κι αλλιώς στα προστυχόλογα της τηλεοπτικής δραματικής ζωής πριν έρθει ο μεγαλοπρεπής Σουλεϊμάν να μας θυμίσει την αξία του αξιοπρεπούς; πάθους. Αδιάκριτη επιβολή μιας παράδοσης που οι κρατικές παροχές την κρατούσαν ζωντανή με ένα τρόπο γελοίο. Για μένα γελοίο, όπως ίσως στο παρελθόν τα δημοτικά άσματα της χούντας…
Ε! Η παράδοση δεν είναι unisex, δεν είναι fast food. Έχει σκοπούς, έχει λειτουργίες, έχει την δική της ζωή. Και χρειάζεται διάκριση για να την νιώσεις και να την μοιραστείς. Και το λέω αυτό γνωρίζοντας πως και οι δικές μου προσπάθειες να την αγγίξω μπορεί να είναι για γέλια και για κλάματα.
Και τώρα, μέσα στην κρίση, με πονάει πιο πολύ να βλέπω μαζί με τα άλλα να φοράμε μόνοι μας το σαμάρι των ξένων. Τις μάγισσες και τις σκούπες τους που καλο θα ήταν να συνεχίζουν να τριγυρνούν σε έναν ορίζοντα μακρινό κι όχι στο δικό μας.
Πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσα στο Ίδρυμα Θεοχαράκη το θεατρικό μου εργαστήριο για την Αντιγόνη και ένα πράγμα με συγκλόνισε. Αρχαίο ελληνικό κείμενο του 411 π.Χ. και δεν βλέπεις να υπάρχει στάλα σκοταδισμού. Δεν υπάρχουν μπαμπούλες πέρα από τον ίδιο τον άνθρωπο που έχει ελεύθερη βούληση και μόνος του επιλέγει το καλό ή το κακό. Μόνος του απέναντι στην Θεϊκή δύναμη.
Ας μη γυρίσουμε πίσω σε ένα μεσαίωνα που δεν είναι δικός μας. Οι πρόγονοί μας δεν ήταν καθολικοί, δεν κάψαμε ποτέ μάγισσες, δεν λατρέψαμε το σκοτάδι σαν καταφύγιο των παθών μας. Δεν είμαστε παδιά του μεσαίωνα, ούτε της αναγέννησης.
Είμαστε Έλληνες. Με τον ήλιο γελάμε, με τον ήλιο κλαίμε.
.png "English"){kind=small}
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το blog. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση
"Διάβαζε όχι για ν' αντιλέγεις, να αμφισβητείς, ν' αναιρείς, να διαψεύδεις και ανασκευάζεις, όχι για να πιστεύεις, και να τα παίρνεις όλα για αλήθεια, άλλα για να κρίνεις και να εκτιμάς σωστά την κατάσταση και να σκέφτεσαι σαν λογικός άνθρωπος".
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Λίγα λόγια και σταράτα.
Ανεξάρτητο ιστολόγιο.
Δεν έχει σκοπό να θίξει τιμές και υπολήψεις, αλλά ούτε και να γλείψει κανέναν. Στόχος του είναι οι σάπιες νοοτροπίες, καταστάσεις, πολιτικές ..., αλλά και τα καλά θα λέγονται.
Γράφει η αφεντιά μου, φίλοι και συγγενείς.
Ευχαρίστως θα δημοσιεύσω άρθρα και σχόλια αναγνωστών.
Προσοχή όμως. Δεν τα πάω καλά με τα πρακτορικά και τα κατασκοπικά, αλλά αν υποψιαστώ πράκτορες-προβοκάτορες και λοιπούς... agents θα εκραγώ και... ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Ύβρεις και άλλα κακόβουλα αποτελούν επίσης αιτίες... έκρηξης.
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Κάποιοι περιμένουν την ευκαιρία για να μας κατηγορήσουν για λογοκλοπή!!! Αγνοώντας βέβαια, πως στο παρόν ιστολόγιο αναγράφουμε ΠΑΝΤΑ την πηγή του κειμένου. Έτσι, παρακαλούμε για την αναγραφή της πηγής των κειμένων, για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...
Υ.Γ.: Σχόλια τα οποία θα περιέχουν ύβρεις, θα αποκλείονται
ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΙΣ ΥΠΕΡΣΥΝΔΕΣΕΙΣ (LINKS) ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΣΑΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.
1. Φράσεις όπως f**ck you, suck my d**ck, take head etc επιτρέπονται μόνο αν απευθύνονται σε λαμόγια της πολιτικής και το lifestyle
2. Ta agglika epitreponte mono gia xioumoristikous logous i, otan imetha vevei oti to istologiο diavazi h Mrs Diamantopoulou h o von Droutsas
kentripotideas.blogspot.gr/ δεν φέρει ευθύνη για τα σχόλια που αναρτώνται στην ιστοσελίδα του. Ωστόσο, οφείλει να διαγράφει σχόλια που το περιεχόμενό τους είναι απειλητικό, προσβλητικό, χυδαίο, βίαιο ή υβριστικό προς άλλους σχολιαστές ή την ίδια ομάδα του site.
Από εδώ και στο εξής κανείς δεν θα μπορεί να σχολιάσει χωρίς να έχει συνδεθεί είτε μέσω facebook, twitter, google plus, η με λογαριασμό disqus.
Για επικοινωνία στείλτε e-mail στο kentripotideas@gmail.com