Επιστολή Εδεσσαίων προς Γκρουέφσκι ( Σκόπια)

Προς

κ  Νίκολα Γκρούεφσκι

Πρωθυπουργό Π.Γ.Δ.Μ.

“Dame Gruev” St. No. 6
1000 Skopje

                                                                                                            Κοινοποίηση:

                                                                                                            Πίνακας Αποδεκτών

                                                                                                           

                                                                                                            Αρ. Πρωτ.: 65

                                                                                                            Έδεσσα, 30/07/08

Θέμα: «Απάντηση σε επιστολή»

Γείτονα κ. Νίκολα Γκρουέφσκι.

   Τους γείτονες δε τους διαλέγουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε δίπλα τους. Εμείς θέλουμε αυτή η γειτνίαση να είναι ειρηνική και εποικοδομητική, Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας μέσω αυτής της επιστολής με αφορμή την επιστολή που στείλατε στον πρωθυπουργό μας, και η οποία μας αφορά άμεσα.

   Είμαστε μέλη του Συλλόγου « Ίων Δραγούμης» της Έδεσσας και εμπνεόμαστε από το έργο του. Είμαστε γηγενείς Μακεδόνες. Γεννηθήκαμε, ζούμε και εργαζόμαστε στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας. Διασκεδάζουμε χορεύοντας τους τοπικούς παραδοσιακούς Μακεδονικούς χορούς αλλά όχι τους ξενόφερτους σλάβικους της ΠΓΔΜ ή τους Βουλγαροκομιτατζίδικους. Μερικοί από εμάς ομιλούν και τα εντόπικα αλλά πάνω από όλα αισθανόμαστε ακρίτες του Ελληνισμού.

   Στην επιστολή σας προς τον Πρωθυπουργό μας μιλάτε για Μακεδονικό κράτος, Μακεδονική εθνότητα, Μακεδονική γλώσσα, Μακεδονική μειονότητα, πρόσφυγες του εμφυλίου και περιουσιακά ζητήματα αυτών. Θα απαντήσουμε σε όλα αλλά θα γίνουν περισσότερο κατανοητές οι θέσεις μας εάν πρώτα διαβάσετε τα τρία συνημμένα άρθρα σε αυτή την επιστολή με τίτλους «Η Ταυτότητα των Μακεδόνων»,  «Η Ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων» και «Τα εντόπικα».

α) Το Κράτος σας

   Οι Αλβανοί, με το επίσημο 30% του πληθυσμού και με την ένοπλη εξέγερση και την συμφωνία της Αχρίδος, ουσιαστικά έχουν διχοτομήσει διοικητικά το κράτος σας. Οι Αλβανοί ούτε ήταν ούτε θέλουν να γίνουν Μακεδόνες Άρα μιλάμε για ένα κράτος Αλβανοσλαβία. Εάν υπολογίσουμε και τις 23 διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες που υπάρχουν επίσημα εντός του κράτους σας, όπως και να λέγεστε εσείς, τότε το σωστότερο όνομα είναι Κεντροβαλκανική Δημοκρατία. Μόνον το νότιο τμήμα του κράτους σας (περιοχές Αχρίδος, Μοναστηρίου, Γευγελής και Στρώμνιτσας) ανήκει στον ιστορικό χώρο της Μακεδονίας (δηλαδή έδαφος στο οποίο κατοίκησαν Μακεδονικές φυλές). Οι περιοχές των Σκοπίων και του Τετόβου ποτέ δεν κατοικήθηκαν από Μακεδόνες άσχετα εάν κατά την Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και Τουρκική περίοδο συμπεριλαμβάνονταν σε ευρύτερες διοικητικές περιφέρειες με το όνομα Μακεδονία που περιελάμβαναν ακόμη και την Θράκη. Άρα το δικαιότερο είναι να ονομάσετε μόνον το νότιο τμήμα του κράτους σας Περιφέρεια Μακεδονίας και όλο το κράτος Κεντροβαλκανική Δημοκρατία.

β) Η εθνότητά σας

   Στις επίσημες απογραφές παραδέχεστε την ύπαρξη 23 εθνικών ομάδων στην επικράτειά σας. Πρόσφατα στην επιστολή σας προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο ομιλείται για το πολυεθνικό κράτος σας. Εάν θέλετε να είστε αξιόπιστος, το σύνολο των κατοίκων του κράτους σας (Αλβανοί, Σλάβοι, Τούρκοι, Τσιγγάνοι κλπ) θα πρέπει να έχει την Κεντροβαλκανική εθνικότητα. Όσοι Σλάβοι δε θέλουν να είναι ούτε Βούλγαροι ούτε Σέρβοι τότε είναι Σλαβομακεδόνες, με την έννοια ότι είναι οι Σλάβοι που από το 6^ο μ.Χ. αιώνα άρχισαν να εγκαθίστανται σε διάφορες περιοχές της νότιας Βαλκανικής έως την Πελοπόννησο, όπως αναφέρει το άρθρο με τίτλο «Η Ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων», το οποίο επισυνάπτουμε. Δεν είναι καθόλου κακό ούτε υποτιμητικό να δεχθείτε αυτό το όνομα το οποίο ανταποκρίνεται σε πραγματικά κριτήρια. Μακεδόνες ήμασταν πάντα και εξακολουθούμε να είμαστε εμείς και ποτέ δεν εγκαταλείψαμε την περιοχή μας ούτε την Ελληνικότητά μας, όπως σαφέστατα αναλύουμε στο άρθρο που επισυνάπτουμε σε αυτή την επιστολή με τίτλο «Η Ταυτότητα των Μακεδόνων». Η αποδοχή της σλαβικής ταυτότητάς σας μας διαχωρίζει φυλετικά και μας οδηγεί σε περίοδο ειλικρινούς φιλίας, ειρήνης και προόδου, κάτι το οποίο όμως δεν εξυπηρετεί τα σχέδια των Αμερικανών οι οποίοι σας εξωθούν σε παράλογες απαιτήσεις. Έχετε σκεφθεί πόσο θα είχατε προοδεύσει εάν δεν ακούγατε τους Αμερικανούς και υιοθετούσατε από την αρχή την σλαβική σας ταυτότητα;

γ) Η γλώσσα σας

   Χρησιμοποιείτε το Κυριλλικό αλφάβητο, έχετε γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες της παλαιοσλαβικής όμοιους της Βουλγαρικής και παραπλήσιους της Σερβικής, παρά την μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουν τα «εργαστήρια γλωσσολογίας» σας με τις συχνές αναθεωρήσεις της γλώσσας σας για την αποβουλγαροποίησή της και την αποσερβοποίησή της. Όλα αυτά κατατάσσουν την γλώσσα σας στις Σλαβικές γλώσσες και μπορεί άφοβα να ονομασθεί Κεντροβαλκανική με την έννοια της σλαβικής γλώσσας που ομιλήθηκε στα κεντρικά Βαλκάνια. Για τους παραπάνω λόγους η Βουλγαρία θεωρεί τη γλώσσα σας διάλεκτο της Βουλγαρικής. Μακεδονική σίγουρα δεν είναι γιατί η Μακεδονική είναι Ελληνική διάλεκτος από την αρχαία εποχή. Μπορείτε να το διαπιστώσετε και από την εξής απλή παρατήρηση: εσείς στη γλώσσα σας δεν ξέρετε ούτε τι σημαίνει ούτε πώς ετυμολογείται η λέξη Μακεδονία, Αλέξανδρος, Φίλιππος και τόσες άλλες. Στη δική μας όμως γλώσσα, την Ελληνική, καταλαβαίνουμε και την ετυμολογία τους και τη σημασία τους. Π.χ. το όνομα Φίλιππος προέρχεται από την ένωση δύο Ελληνικών λέξεων, τη λέξη φίλος και τη λέξη ίππος, και σημαίνει φίλος του ίππου (αλόγου). Στα σλαβικά είναι απλώς μια λέξη χωρίς καμία σημασία.

δ) Η Μειονότητα

   Πριν 150 χρόνια η Βουλγαρία, με την υποστήριξη της Ρωσίας, έκανε τεράστιες προσπάθειες να μας πείσει ότι δεν είμαστε Έλληνες αλλά ότι είμαστε Βούλγαροι επειδή ομιλούμε τα «εντόπικα». Δεν τα κατάφερε με τα λόγια και αναγκάσθηκε να το προσπαθήσει με τα όπλα και την ωμή βία (Μακεδονικός Αγώνας), αλλά πάλι απέτυχε. Έρχεστε τώρα εσείς, αυτή την φορά με την υποστήριξη της Αμερικής, και λέτε ότι όποιος ομιλεί «εντόπικα» δεν είναι Έλληνας αλλά Μακεδόνας, με την έννοια ότι οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες. Φυσικά πολύ πιο έξυπνη προπαγάνδα, αλλά γνωρίζεται πολύ καλά ότι και πάλι δεν μας πείσατε και η ίδια η επιστολή σας το αποδεικνύει.

Αλίμονο κ. Γκρούεφσκι εάν εμείς οι Μακεδόνες πιστεύαμε τον κάθε έναν και τον αφήναμε να μας υποδεικνύει ποιοι είμαστε ανάλογα με τα συμφέροντά του. Την απάντηση στην επιστολή σας σε αυτό το θέμα την έχουν ήδη δώσει Μακεδόνες της περιοχής της πόλεως του Μοναστηρίου το 1903 σε ένα υπόμνημα που έστειλαν προς την Γαλλική Κυβέρνηση. Γράφουν επί λέξει: «…λαλούμεν ελληνιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, βουλγαριστί, αλλά ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν να αμφισβητεί προς ημάς τουτο…», που σε απλά ελληνικά σημαίνει: «…μιλάμε ελληνικά, βλάχικα, αλβανικά, βουλγαρικά, αλλά καθόλου λιγότερο είμαστε όλοι Έλληνες και σε κανέναν δεν επιτρέπουμε να μας το αμφισβητεί…». Εκατόν πέντε χρόνια μετά εμείς οι Μακεδόνες της Εδέσσης τονίζουμε με την ίδια ένταση και σαφήνεια την Ελληνικότητά μας ανά τους αιώνες, παρά τα όποια παράπονα μπορεί να έχουμε ακόμα και με τις Ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση το 1912.

   Αλλά εδώ προκύπτει ένα σημαντικό θέμα. Η πόλη του Μοναστηρίου σήμερα ονομάζεται Bitola και είναι μέσα στα διοικητικά όρια του κράτους σας. Πού είναι αυτοί οι Μακεδόνες που δήλωναν με τόση σαφήνεια ότι είναι Έλληνες; Επιπλέον ο πρώτος Πρόεδρος του κράτους σας κ. Γκλιγκόρωφ στις 5-6-1993 στην εφημερίδα της Τσεχίας Cesky Denik (Τσέχικη Ημέρα) δήλωσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι: «…Οι Έλληνες που δηλώνουν ότι ζουν εδώ είναι 250.000, από τις στατιστικές όμως είναι μόνον 100.000 …». Ναι εκατό χιλιάδες Έλληνες. Οι αριθμοί αυτοί συμφωνούν περίπου και με την απογραφή που έκαναν οι Γερμανοί στην περιοχή σας το 1941 και οι οποίοι φυσικά δεν είχαν κανέναν λόγω να την παραποιήσουν, αντιθέτως ήθελαν την πραγματική κατάσταση και για αυτό την έκαναν. Κύριε Γκρούεφσκι, επισημοποιήστε την εμφανέστατη Ελληνική μειονότητα που ζει στο κράτος σας αντί να προσπαθείτε να την κρύψετε μέσα σε «Βλάχικες» και «Μακεδονικές» εθνότητες.

   Ένα άλλο στοιχείο διαφοροποίησης, το οποίο σκοπίμως αποσιωπάτε, είναι οι εκκλησιαστικές σας επιλογές. Προσπαθείτε με αμφιλεγόμενους ανθρώπους που παριστάνουν τους ιερείς να δημιουργήσετε καινούργια Εκκλησία. Αποσχισθήκατε με το έτσι θέλω από το Πατριαρχείο Σερβίας και απομακρυνθήκατε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αντιθέτως ανακηρύξατε τον Πάπα της Ρώμης σε προστάτη σας, εντασσόμενοι ουσιαστικά στην αίρεση της Ουνίας. Εμείς οι Μακεδόνες έχουμε παλαιούς και στενούς δεσμούς με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να απομακρυνθούμε από αυτό.

ε) Οι πολιτικοί πρόσφυγες, ο επαναπατρισμός και οι περιουσίες τους

   Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα θέματα αυτά με πολύ προσοχή και αντικειμενικότητα γιατί ορισμένα μέλη μας έχουν συγγενείς στην ΠΓΔΜ και σε άλλα πρώην ανατολικά κράτη αλλά και γιατί και εσείς είστε υιός πολιτικού πρόσφυγα, με επώνυμο Γρούια, από την Αχλάδα Φλωρίνης. Διευκρινίζουμε ότι για οικονομία χώρου θα αναφερθούμε στην γενική πορεία των προσφύγων και όχι στις ιδιαιτερότητες που έχει  η προσωπική περιπέτεια κάθε πρόσφυγα και των συγγενών του.

   Ο πολιτικός φορέας των μελών του Δημοκρατικού Στρατού, μετά την Γερμανική κατοχή, με την θέλησή του, δεν πήρε μέρος στις Ελληνικές εκλογές και λίγο αργότερα κήρυξε τον πόλεμο στην Ελληνική κυβέρνηση. Σκοπός του ήταν η βίαιη κατάληψη της εξουσίας και το τελευταίο διάστημα του πολέμου προστέθηκε ότι σε περίπτωση νίκης θα δινόταν αυτονομία στο γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας με απόσχισή της από την υπόλοιπη Ελλάδα για μελλοντική ενσωμάτωσή της στην νεοσύστατη Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η χρηματοδότηση του πολέμου γινόταν από τον Εβραιοκροάτη Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας μέσω της Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και όχι της Σοβιετικής Ενώσεως, η οποία τηρούσε τις συμφωνίες της Γιάλτας. Οι ενέργειες αυτές, πόλεμος για απόσχιση εδαφών με χρηματοδότηση ξένου κράτους στο ποινικό δίκαιο όλων των κρατών του κόσμου λέγεται εσχάτη προδοσία. Θα μπορούσε ο πολιτικός φορέας του Δημοκρατικού στρατού να λάβει μέρος, στις έστω και λίγο αξιόπιστες εκλογές, και να κάνει, με τις όποιες δυνάμεις του, εντονότατο ιδεολογικό αγώνα για την εξουσία και σας βεβαιώ ότι θα είχε επιτυχία γιατί οι πλειοψηφία των Ελλήνων δεν ήθελε την νέα Αγγλοαμερικανική κατοχή.

   Ορισμένα από τα μέλη του Δημοκρατικού στρατού, μετά την στρατιωτική ήττα του, εγκατέλειψαν, με ή χωρίς την οικογένειά τους, την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν σε κράτη της ανατολικής  Ευρώπης με κομμουνιστικό καθεστώς. Όσοι εγκαταστάθηκαν εκτός ΠΓΔΜ παρέμειναν Έλληνες και κανένας απολύτως δεν δήλωσε αλλοεθνής, προς τιμή του και τιμή του κράτους που τα φιλοξένησε. Αυτούς, το Ελληνικό κράτος, δείχνοντας μέγιστη μεγαλοψυχία, τους επέτρεψε να επαναπατριστούν, επιβαιβεώνοντας πλήρως τον χαρακτηρισμό «εμφύλιος» τον οποίον υιοθετείτε και εσείς στην επιστολή σας, και ο οποίος σημαίνει «μεταξύ της ίδιας φυλής». Όσα από τα μέλη εγκαταστάθηκαν στο έδαφος της ΠΓΔΜ, ως δια μαγείας, «δήλωσαν», όλοι ανεξαιρέτως, όχι Έλληνες αλλά Μακεδόνες και όλα αυτά τα χρόνια δηλητηριάστηκαν με μίσος για την Ελλάδα από την κρατική προπαγάνδα που τους βάπτισε Μακεδόνες μη Έλληνες, και τους χιλιάδες πραγματικούς γηγενείς Μακεδόνες Έλληνες της ΠΓΔΜ τους ανάγκασε να σιωπήσουν ή να φύγουν (πολλοί είναι εγκατεστημένοι στον Δήμο Ελευθερίου Κορδελιού στη Θεσσαλονίκη).

   Σπουδάσατε στο εξωτερικό με υποτροφίες Αμερικανικών ιδρυμάτων και γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει κανένα ποινικό ή ηθικό δίκαιο σε κανένα κράτος του κόσμου που να καλύπτει αυτά τα αμετανόητα άτομα να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Και γιατί να επιστρέψουν; Για να αιματοκυλίσουν πάλι την Ελλάδα ζητώντας απόσχιση της Μακεδονίας από την Ελλάδα και ενσωμάτωσή της στην ΠΓΔΜ ή για να πάνε ένα ωραίο πρωινό, με μια δικαστική απόφαση στο χέρι, έξω από το σπίτι του αδελφού ή του θείου ή του εξαδέλφου, που παρέμεινε στην Ελλάδα, και να του πουν δώσε ένα ποσοστό από κάθε χωράφι και κάθε ακίνητο που είχε ο πρόγονός μου γιατί έφυγε βιαστικά και δεν πρόλαβε να κάνει διαθήκη και για αυτό δικαιούμαι κάτι από όλα; Δυστυχώς αυτό λένε και αυτό ακριβώς θα κάνουν. Οι εδώ συγγενείς εάν έχουν πολύ καλές σχέσεις με αυτούς και τους αναγνωρίζουν δικαιώματα μπορούν ακόμα και τώρα να τους μεταβιβάσουν το ποσοστό που τους αναλογεί ή να τους στέλνουν το ενοίκιο των χωραφιών και του σπιτιού στην ΠΓΔΜ. Αυτό τώρα μπορεί να το κάνουν εθελοντικά αλλά εάν το Ελληνικό κράτος τους αναγνωρίσει δικαιώματα θα υποχρεωθούν να το κάνουν όλοι. Παρ’ όλα αυτά το Ελληνικό κράτος, δείχνοντας και πάλι πραγματική μεγαλοψυχία, με τον νόμο Γεννηματά ρύθμισε ορισμένα θέματα τουλάχιστον γι’ αυτούς που αποδέχθηκαν ότι είναι Έλληνες. Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά του παιδομαζώματος που παρέμειναν στην ΠΓΔΜ, μεταξύ τους και πρόσφυγες από την μικρά Ασία και τον Πόντο, και υπέστησαν την προπαγάνδα του Μακεδονισμού είναι οι πιο αδικημένοι σε αυτή την υπόθεση.

   Κύριε Γκρούεφσκι, πρέπει να σας προβληματίσει το γεγονός ότι οι άμεσοι γείτονές σας απορρίπτουν και η πραγματικότητα αναιρεί το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού σας. Με τη χρηματοδότηση των Αμερικανών προσπαθείτε να δημιουργήσετε κράτος εις βάρος των γειτόνων σας και αυτό σας κάνει κακό γείτονα για όλους. Πρέπει να γνωρίζετε ότι όλος ο πλανήτης να σας αναγνωρίσει, εάν δε σας αναγνωρίσουμε εμείς είναι σαν να μην υπάρχετε.

   Επειδή η καλή γειτονία επισφραγίζεται με πράξεις και όχι με λόγια σας προσκαλούμε στην Έδεσσα για να επισκεφθούμε μαζί παλαιές Εδεσσαϊκές οικογένειες, τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Έδεσσας, την Αρχαία Πέλλα, το Δίον, τον τάφο του Φιλίππου στην Βεργίνα και τον τάφο του Λύσωνος και Καλλικλέους στη Νάουσα, για να δείτε και μόνος σας την Ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων και την πατροπαράδοτη Ελληνική φιλοξενία των σύγχρονων Μακεδόνων. Στην συνέχεια θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να επισκεπτόμασταν και τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ηράκλειας ο οποίος ευρίσκεται μέσα στα όρια του κράτους σας. Προτείνουμε να μας ξεναγήσει Άγγλος αρχαιολόγος και να μας συνοδεύσει ο Αμερικανός πρόξενος των ΗΠΑ στην Θεσσαλονίκη.

Σύλλογος «Ίων Δραγούμης» Έδεσσας

Συνημμένα:

1. Η ταυτότητα των Μακεδόνων

2. Η ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων

3. Τα εντόπικα

Πίνακας Αποδεκτών:

1.        Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας

2.        Γραφείο Πρωθυπουργού της Ελλάδας

3.        Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας

4.        Προεδρία της Βουλής των Ελλήνων

5.        Κόμματα Ελληνικού Κοινοβουλίου:

·         Ν.Δ.

·         ΠΑ.ΣΟ.Κ.

·         Κ.Κ.Ε.

·         ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

·         ΛΑ.Ο.Σ.

6.        Ελληνικοί Τηλεοπτικοί Σταθμοί:

·         Mega TV

·         Alpha TV

·         Ant1 TV

·         Alter TV

·         Star TV

7.        Ελληνικές Εφημερίδες:

·         Απογευματινή

·         Έθνος

·         Ελευθεροτυπία

·         Τα νέα

·         Το Παρόν

·         City Press

·         Στόχος

8.        ΟΗΕ

9.        ΝΑΤΟ

10.     Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη

11.     Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση

12.     Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

13.     Ξένες Πρεσβείες στην Ελλάδα:

·         Αμερικής

·         Ρωσίας

·         Γαλλίας

·         Γερμανίας

·         Ιταλίας

·         Ισπανίας

·         Πορτογαλίας

·         Βουλγαρίας

·         Σερβίας

·         Αλβανίας

·         Τουρκίας

·         FYROM

·         Ρουμανίας

·         Ιρλανδίας

·         Αυστρίας

·         Βελγίου

·         Βοσνίας – Ερζεγοβίνης

·         Κροατίας

·         Δανίας

·         Φινλανδίας

·         Ουγγαρίας

·         Νορβηγίας

·         Πολωνίας

·         Σλοβακίας

·         Σλοβενίας

·         Σουηδίας

·         Ελβετίας

·         Τσεχίας

Η ταυτότητα των Μακεδόνων

   Στην Βίβλο, στα αρχαία κείμενα και στους αρχαιολογικούς χώρους υπάρχουν πάρα πολλές και σαφέστατες μαρτυρίες για την συνεχή παρουσία των Μακεδόνων στην Ελληνική ιστορία και την δεδηλωμένη Ελληνικότητά τους. Μερικές μόνον από αυτές είναι οι παρακάτω:

α) Ο διάδοχος Αλέξανδρος, υιός του Βασιλέως της Μακεδονίας Αμύντα Α’, και μετέπειτα Βασιλεύς Αλέξανδρος ο Α’ (498-454 π.χ.) όταν υποδέχεται Πέρσες φιλοξενούμενους τους λέγει: «…απαγγείλατε ως ανήρ Έλλην Μακεδόνων ύπαρχος εύ υμέας εδέξατο…» (Ηρόδοτος Ε’ 20) (…να πείτε ότι ένας άνδρας Έλληνας, ο διάδοχος των Μακεδόνων σας καλοδέχθηκε…). Επίσης λαμβάνει μέρος στην 71^η Ολυμπιάδα, όπου νικά στον αγώνα του σταδίου. Στις Ολυμπιάδες συμμετείχαν μόνον Έλληνες και να πώς το περιγράφει ο Ηρόδοτος: «…Αλέξανδρος δε, επειδή απέδειξε ως είη Αργείος, εκρίθη τε είναι Έλλην…» (Ηρόδοτος Ε’. 22). Για να μην μιλάμε όμως μόνον για Βασιλείς, να πως περιγράφεται η συμμετοχή κάποιου Μακεδόνα στην 113^η Ολυμπιάδα το 328 π.χ. : «…Ολυμπιάδι εκατοστή τρισκαιδεκάτη Κρίτων Μακεδών ενίκα στάδιον…». Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Α’, βασιλεύς πλέον, το 479 π.χ. στην μάχη των Πλαταιών, φανερώνει την πρόθεση των Περσών να επιτεθούν την επομένη στο στρατόπεδο των ενωμένων Ελλήνων λέγοντας: «…αυτός τε γαρ Έλλην γένος ειμί τωρχαίον και αντ’ ελευθέρης δεδουλωμένην ουκ αν εθέλοιμι οράν την Ελλάδα…» (Ηρόδοτος Θ’ 45) (…και εγώ ο ίδιος Έλληνας το γένος είμαι το αρχαίο, και από ελεύθερη δεν θέλω να την δω υποδουλωμένη…).

β) Ο Μέγας Αλέξανδρος μετά την πρώτη νίκη του εναντίων των Περσών το 334 π.χ. στον Γρανικό ποταμό έστειλε 300 περσικές πανοπλίες στην Ακρόπολη των Αθηνών, προσφορά στην θεά Αθηνά. Ο ίδιος διέταξε να γραφεί: « Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλήν Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων » (Αρριανός. Αλεξάνδρου Ανάβασις Α’ 16.7). Σαφέστατα εδώ ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος δηλώνει την Ελληνικότητά του. Εάν οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες θα έπρεπε να γράψει « οι Μακεδόνες και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων» για να ξεχωρίσει τους Μακεδόνες από τους Έλληνες κάτι το οποίο όμως δεν έκανε ούτε του ζητήθηκε από κανέναν. Αντιθέτως θεώρησε αυτονόητο να εντάξει τους Μακεδόνες στους Έλληνες και να τους ξεχωρίσει από τους βαρβάρους. Επίσης στέλνοντας για δούλους τους Έλληνες μισθοφόρους των Περσών που αιχμαλώτισε αναφέρει: «…ότι παρά τη κοινή δόξαντα τοις Έλλησιν, Έλληνες όντες, εναντία τη Ελλάδι υπέρ των βαρβάρων εμάχοντο…» (Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις Α’ 16.6.) (δηλαδή ότι παρά το κοινώς παραδεκτό από τους Έλληνες, ενώ είναι Έλληνες, πολέμησαν εναντίον των Ελλήνων υπέρ των βαρβάρων.) Σαφέστατα εδώ ο Μέγας Αλέξανδρος εντάσσει τον εαυτόν του και τους Μακεδόνες στους Έλληνες.

γ) Ο αρχαίος συγγραφέας, φιλόσοφος και γεωγράφος Στράβων (65 π.χ. – 23 μ.Χ.) γράφει «…Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία…» (Στράβων Γεωγραφικά Ζ’ 9) (…είναι Ελλάδα και η Μακεδονία…) Ο Στράβων, 2000 έτη πριν, πιο ξεκάθαρα δεν μπορούσε να το δηλώσει.

δ) Ο Απόστολος Παύλος κατά την δεύτερη Αποστολική του περιοδεία το 50 μ.Χ. ευρίσκεται εις την Τρωάδα της Μικράς Ασίας από όπου προσκαλείται με όραμα να επισκεφθεί την Μακεδονία «…διαβάς εις Μακεδονίαν…». Πράγματι ιδρύει εις τους Φιλίππους την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη και στη Βέρροια. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει για την Θεσσαλονίκη (κεφ.ΙΖ, στ.4): «…και τινες εξ αυτών επείσθησαν και προσεκληρώθησαν τω Παύλο και τω Σίλα, των τε σεβομένων Ελλήνων πολύ πλήθος, γυναικών τε των πρώτων ουκ ολίγαι…», και την Βέρροια (κεφ.ΙΖ, στ.12) «…πολλοί μεν ουν εξ αυτών επίστευσαν, και των Ελληνίδων γυναικών των ευσχημόνων και ανδρών ούκ ολίγοι…». Ουσιαστικά ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ο Απόστολος Παύλος πήγε εις την Μακεδονία όπου επίστευσαν τον Λόγον του Έλληνες άνδρες και γυναίκες, θεωρώντας αυτονόητο να ονομάζει τους Μακεδόνες Έλληνες.

   Και στα νεότερα όμως χρόνια η αίσθηση της Ελληνικότητας στους Μακεδόνες είναι εντονότατη, όπως ενδεικτικά φαίνεται στις παρακάτω περιπτώσεις:

α) Αρχές Μαΐου του 1821, ο Εμμανουήλ Παππάς από τις Σέρρες και μέλος της Φιλικής εταιρείας, στην Μονή Εσφιγμένου του Αγίου Όρους ανακηρύσσεται « Αρχιστράτηγος των Μακεδονικών Επαναστατικών Δυνάμεων και Υπερασπιστής της Μακεδονίας». Στις 17 Μαΐου του 1821 απελευθερώνεται ο Πολύγυρος και ξεσπά η επανάσταση στην Μακεδονία η οποία όμως καταπνίγεται στο αίμα από τους Τούρκους.

β) Στις αρχές του 1822 συγκεντρώθηκαν στο μοναστήρι της Δοβράς κοντά στην Νάουσα ο πρόκριτος της Νάουσας Ζαφειράκης, ο Παναγιώτης Ναούμ από την Έδεσσα, ο Γεώργιος Νιόπλιος από την Σιάτιστα και άλλοι για να συντονίσουν τις ενέργειές τους για γενική εξέγερση των Μακεδόνων στον Όλυμπο και στην Δυτική Μακεδονία. Με την καταστροφή της Νάουσας, που την υπερασπίζονται οι οπλαρχηγοί Τάσος Καρατάσος από την Δοβρά Ημαθίας και Αγγελής Γάτσος από τους Σαρακηνούς Αλμωπίας, και αυτή η επανάσταση καταπνίγεται στο αίμα από τις πολύ μεγαλύτερες τουρκικές δυνάμεις.

γ) Το 1854 και πάλι ξεσπάει γενικευμένη ένοπλη εξέγερση στην Μακεδονία. Στην Δυτική Μακεδονία με αρχηγό τον Θεόδωρο Ζιάκα, στον Όλυμπο με αρχηγούς τους Γ. Ζαχείλα, Δ. Ψαροδήμο, Ι. Διαμαντή, Ε. Κοροβάγκο και Ζήση Σωτηρίου και στην Χαλκιδική με αρχηγό τον Τσάμη Καρατάσο υιό του Τάσου Καρατάσου.

δ) Το 1878 ξεσπάει και πάλι ένοπλος αγώνας στην Μακεδονία ο οποίος όμως αυτή την φορά συνοδεύεται από σημαντικότατες πολιτικές τοποθετήσεις μέσω επιστολών αλλά και σχηματισμό επαναστατικών κυβερνήσεων. Στην Δυτική Μακεδονία πρωτοστάτησαν ο Ιωσήφ Λιάτης, ο Αναστάσιος Πηχεών και ο Ιωάννης Γκοβεδάρος και στις 18 Φεβρουαρίου 1878 σχηματίσθηκε στο όρος Βούρινο της Κοζάνης «Προσωρινή Κυβέρνηση εν τη Μακεδονία Επαρχίας Ελιμείας» η οποία έστειλε την παρακάτω προκήρυξη στην Ελληνική Κυβέρνηση: «Η ημετέρα επαρχία, μη δυνάμενη να υποφέρη τον ακατανόμαστον δούλειον τουρκικόν ζυγόν, τας ανηκούστους βιαιοπραγίας των καταδυναστευόντων την πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου τυράννων, τας απείρους κακώσεις και τας φοβεράς καταπιέσεις, εις ας ου μόνον η περιουσία ημών είναι εκτεθειμένη, αλλά και η ζωή αυτή και η τιμή…ήρατο ως εις άνθρωπος τα όπλα, ίνα κηρύξη ενώπιον θεού και ανθρώπων την ελευθερίαν από του δουλείου ζυγού και την μετα της Μητρός Ελλάδος ένωσιν αυτής…».

   Στην περιοχή του Ολύμπου με έδρα το Λιτόχωρο σχηματίζεται η «Προσωρινή Κυβέρνηση της Μακεδονίας» η οποία στις 19 Φεβρουαρίου 1878 κάνει την παρακάτω επαναστατική προκήρυξη: «Συνελθόντες σήμερον οι αντιπρόσωποι των διαφόρων κοινοτήτων της Μακεδονίας, κατέλυσαν την τυραννικήν εξουσίαν του Σουλτάνου, ανεκήρυξαν την ένωσιν της Μακεδονίας μετά της μητρός Ελλάδος και εξελέξαντο ημάς, όπως σχηματίσωμεν την προσωρινήν Κυβέρνησιν της επαναστάσεως με την υποχρέωσιν  ν’αποταθώμεν προς τας Χριστιανικάς δυνάμεις και να ζητήσωμεν την ισχυράν αυτών προστασίαν υπέρ του δικαίου του αγώνος μας και το έλεος αυτών υπέρ των κινδυνευόντων εκ της Τουρκικής Θηριωδίας γυναικοπαίδων ημών».

   Την ίδια περίοδο ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Στρωμνίτσης (Σήμερα εντός του κράτους των Σκοπίων) σε μία επιστολή διαμαρτυρίας εναντίον της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, αναφέρει: «Ημείς οι κάτοικοι Στρουμνίσσης (Στρουμνίτσης) δεν θέλομεν να υπαχθώμεν υφ’ οποινδήποτε σλαβικόν ζυγόν, διότι είμεθα και θέλομεν να ήμεθα Μακεδόνες και σταθερόν μέλος της μεγάλης Ελληνικής Οικογενείας, αποστρεφόμεθα και αποτροπιαζόμεθα τον σλαυϊκόν ζυγόν πολύ πλείον του τουρκικού, διότι οι μέν τούρκοι εσεβάσθησαν τα πάτρια ημών ήθη και έθιμα, άθικτα σχεδόν άφησαν τα θρησκευτικά καθεστώτα….. τα λείψανα των εν τη χώρα ημών αρχαιοτήτων είναι άπαντα ελληνικά, αι σκέψεις ημών πάσαι φιλικαί, εμπορικαί, συγγενικαί, ελληνικαί  εν τοις ιεροίς ημών ναοίς ελληνιστί ποιούμε τας ιεροτελεστίας  εν τοις σχολείοις ημών μόνον η ελληνική γλώσσα διδάσκεται , ενώ σλαυϊκόν σχολείον ουδέποτε υπήρξεν εν Στρουμνίσση…..».

   Οι αγωνιστές των παραπάνω επαναστάσεων στην Μακεδονία μεταβαίνουν στην Πελοπόννησο και συνεχίζουν τον αγώνα. Μετά την απελευθέρωση λαμβάνουν τιμητικά στρατιωτικά αξιώματα και πολλοί από αυτούς εγκαθίστανται βόρεια της πόλεως των  Αθηνών σε ένα προάστιο το οποίο ακόμα και σήμερα ονομάζεται Θρακομακεδόνες και στην περιοχή της Αταλάντης.

ε) Από 1904 έως το 1908 κατά την διάρκεια του ένοπλου Μακεδονικού Αγώνα αφυπνίστηκε για άλλη μια φορά η Μακεδονική ψυχή και άνδρες, γυναίκες και παιδιά απ’ άκρη σ’ άκρη της Μακεδονίας αγωνίσθηκαν και έχυσαν το αίμα τους σε ένα σκληρό ανορθόδοξο πόλεμο  για να υπερασπίσουν την Ορθόδοξη Χριστιανική τους Πίστη και την Ελληνική Εθνική τους συνείδηση. Πολλοί από αυτούς ήταν σλαβόφωνοι και οι ξένες προπαγάνδες τους θεωρούσαν Βούλγαρους, αλλά αυτοί σε πείσμα όλων απέδειξαν την Ελληνική εθνική τους συνείδηση, κάτι που δίνει μεγαλύτερη αξία στην θυσία τους. Χαρακτηριστικότατη είναι η επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλαν το 1903 κάτοικοι της περιοχής Μοναστηρίου (Σημερινά Bitola) προς την Γαλλική Κυβέρνηση και στην οποία αναφέρουν μεταξύ άλλων: «…λαλούμεν ελληνιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, βουλγαριστί, αλλά ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν να αμφισβητεί προς ημάς τούτο».

στ) Στις 31 Μαΐου 2008 δημοσιεύθηκε επιστολή διαμαρτυρίας Εδεσσαίου, για μία τηλεοπτική εκπομπή, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «…Είμαι ντόπιος…», «…ξέρουμε καλά ότι καταγόμαστε από τη λαμπρή γενιά των Ελλήνων Μακεδόνων Βασιλέων…», «…μπορεί να μιλάμε αυτό το ιδίωμα, με τις όποιες ομοιότητες με τα όμορα κράτη, μπορεί να χορεύουμε αυτούς τους χορούς, αλλά αισθανόμαστε σε πείσμα πολλών, πολύ περισσότερο Έλληνες από κάποιους κεντρονοτιοελλαδίτες…», «…καταπληκτικά τραγούδια, που η σύνθεσή τους έγινε εδώ, που δεν έχουν καμιά σχέση με τα ξενόφερτα προπαγανδιστικά τραγούδια των βορείων γειτόνων μας…», «…τα τραγούδια που τραγούδαγε η γιαγιά μου, η οποία δεν ήξερε τα Ελληνικά, αλλά ωστόσο πολέμησε για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες…», «…αυτή η μάνα η αρχόντισσα, η Ελληνίδα Μακεδόνισσα…». Μπορούμε να αναφέρουμε χιλιάδες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις αλλά δεν θα τελειώναμε ποτέ.

   Από τις λίγες όμως περιπτώσεις που αναφέραμε γίνεται σαφές ότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα οι Μακεδόνες κατοικούν συνεχώς στον Γεωγραφικό χώρο της ιστορικής Μακεδονίας και σε κάθε ιστορική περίοδο δηλώνουν την Ελληνικότητά τους, παρά την σλαβοφώνηση ορισμένων, που έγινε για να προστατευθούν από τις θηριωδίες των Τούρκων κατακτητών κατά τα 500 και πλέον χρόνια της σκλαβιάς.

Η ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων

   Η Εθνική ταυτότητα των κατοίκων της ΠΓΔΜ προσδιορίζεται σαφέστατα από δύο εγκυρότατα και σημαντικότατα βιβλία των ιδίων.

   Το πρώτο είναι το βιβλίο του Δασκάλου και καθηγητή Φιλολογίας και ιστορίας Κρίστε Μισίρκωφ με τίτλο «Μακεδονικές υποθέσεις» που εκδόθηκε το 1903 στη Σόφια. Στα σημερινά αναγνωστικά του γειτονικού κράτους ο Κρίστε Μισίρκωφ παρουσιάζεται σαν ένας από τους Θεμελιωτές της εθνότητάς τους. Αναφέρουμε παρακάτω μερικά μόνον κατατοπιστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του:

·         «Αν εμείς οι Σλάβοι αποσχιστούμε από τα άλλα βαλκανικά έθνη και καταφέρουμε να ενώσουμε τον ίδιο τον δικό μας σλαβομακεδονικό πληθυσμό σε ένα σύνολο» (Σελ.6)

·         «Πρέπει ο μακεδονικός λαός να αναγνωριστεί επίσημα σε όλα τα έγγραφα και πιστοποιητικά , να εισαχθεί το όνομα Μακεδόνας για κάθε άτομο σλαβικής καταγωγής που ζει στην Μακεδονία» (Σελ.37)

·         «εμείς οι Σλάβοι Μακεδόνες θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε αυτή την έκβαση επιτυχία;» (Σελ.51)

·         «Παρόμοια, οι καλές σχέσεις ανάμεσα στους Έλληνες και εμάς (τους Σλάβους Μακεδόνες) εξαρτώνται περισσότερο από τους Έλληνες.» (Σελ.55)

·         «Η εμφάνιση των Μακεδόνων ως ξεχωριστού σλαβικού λαού είναι μία τελείως φυσιολογική ιστορική διαδικασία» (Σελ.132)

·         «Το όνομα ”Μακεδόνας” χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Σλάβους Μακεδόνες, ως γεωγραφικός όρος, για να δηλώσουν την καταγωγή τους» (Σελ.137)

·         «Οι μακρινοί πρόγονοί μας, λοιπόν, βαφτίστηκαν με αυτό το όνομα την εποχή που ήρθαν σε επαφή με τους πιο πολιτισμένους Ρωμαίους… Έτσι το πρώτο όνομά μας ήταν Σλάβοι, ήμασταν τότε οι Σλάβοι.» (Σελ.147).

   Τον Μισίρκωφ τον ενδιαφέρει να αποδείξει ότι στα κεντρικά Βαλκάνια υπάρχει μια Σλαβική ομάδα η οποία δεν είναι ούτε Βούλγαροι ούτε Σέρβοι. Την Σλαβική αυτή ομάδα την ονομάζει Σλάβοι Μακεδόνες ή μόνον Μακεδόνες και επιδιώκει να της δώσει εθνολογική υπόσταση. Δεν κάνει καμία αναφορά στους αρχαίους Μακεδόνες θεωρώντας ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την Σλαβική ομάδα.

   Το δεύτερο βιβλίο είναι του Πανεπιστημίου Κύριλλος και Μεθόδιος των Σκοπίων με τίτλο «Τεκμήρια του αγώνα του Μακεδονικού λαού για ανεξαρτησία και εθνικό κράτος - τόμος πρώτος – Από την εγκατάσταση των Σλάβων στη Μακεδονία έως το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου», που εκδόθηκε στα Σκόπια το 1985.

   Το εξώφυλλο ξεκαθαρίζει αμέσως την φυλετική καταγωγή. Ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στον αγώνα του «Μακεδονικού λαού» και αυτόν τον αγώνα τον ξεκινάει από την εγκατάσταση των Σλάβων στην Μακεδονία. Δηλώνει σαφέστατα ότι αυτόν που ονομάζει «Μακεδονικό Λαό» έχει Σλαβική καταγωγή.

Οι τίτλοι των έξι κεφαλαίων του πρώτου μέρους είναι οι ακόλουθοι:

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ 6^ΟΥ ΑΙΩΝΑ Μ.Χ. ΈΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 18^ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Ι. Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΚΛΑΒΗΝΙΩΝ (6^Ος ΑΙΩΝΑΣ Μ.Χ. ΈΩΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 9^ΟΥ ΑΙΩΝΑ)

       …

       2. Ο Σλαβικός στρατός διασχίζει τον Δούναβη (548 μ.Χ.)

       …

       5. Ο Σλαβικός στρατός επιτίθεται στην Θεσσαλονίκη (584 μ.Χ.)

       …

ΙΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΣΛΑΒΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ (Από το 850 έως το 969 μ.Χ.)

ΙΙΙ. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (969-1018Μ.Χ.)

ΙV. Ο ΑΝΤΙΦΕΟΥΔΑΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΏΝΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ (10^ος - 12^ος αιώνας)

V. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (13^ος – 14^ος αιώνας)

VI. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ (Τέλος 14^ου – τέλος  18^ου αιώνα)

    Τα παραπάνω είναι αποκαλυπτικότατα και δεν χρειάζονται καμία διευκρίνιση. Είναι σαφέστατη η προσπάθεια να μετατραπούν οι Σλάβοι που εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία τον 6^ο μ.Χ. αιώνα σε Μακεδονικό έθνος. Στην αρχή μιλάει για Σλάβους που εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία (Κεφ. Ι ) μετά μιλάει για Μακεδόνες Σλάβους (Κεφ. ΙΙ ) και στο τέλος για Μακεδονικό λαό (Κεφ. VI ). Για να το πετύχουν αυτό εξαφάνισαν τα πάντα γύρω από τους Μακεδόνες Έλληνες. Δεν διευκρινίζει π.χ. ποιοι ήταν οι υπερασπιστές της Θεσσαλονίκης, που για πρώτη φορά την πολιόρκησαν το 584 μ.Χ., και τι γλώσσα ομιλούσαν;

    Από τα δύο παραπάνω βιβλία γίνεται σαφές ότι προσπαθούν να απαρνηθούν τις Σλαβικές ρίζες τους και επιδιώκουν να φανούν κάτι το οποίο δεν είναι, κλέβοντας κυριολεκτικά, κομμάτια ιστορίας και πολιτισμού από τους γείτονές τους, Έλληνες και Βούλγαρους.

   Είναι πράγματι περίεργο το ότι ενώ οι σημερινοί Σκοπιανοί θεωρούν τον Μισίρκωφ θεμελιωτή του έθνους τους σαν ένα Σλαβικό έθνος τα τελευταία χρόνια αναζητούν καταγωγές στους αρχαίους Μακεδόνες. Έχουν την δικιά τους Σλαβομακεδονική ταυτότητα και πρέπει να είναι περήφανοι για αυτήν και είναι πράγματι κρίμα να γελοιοποιούνται παριστάνοντας τους απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων.

   Οι παραπάνω διαπιστώσεις ενισχύουν την άποψη ότι όλη αυτή προπαγάνδα περί Μακεδονισμού είναι χρηματοδοτούμενη και κατευθυνόμενη και σκοπό έχει να εμποδίσει την δημιουργία καλών γειτονικών σχέσεων με τους Έλληνες και οι χρηματοδότες Αμερικανοί να εκβιάζουν το Ελληνικό κράτος για την γαιοστρατηγική επικράτησή τους στην περιοχή.

ΤΑ  “ΕΝΤΟΠΙΚΑ”

Η ιστορία ενός γλωσσικού ιδιώματος

   Από το 1430, που οι Οθωμανοί κυρίευσαν την Θεσσαλονίκη, έως την απελευθέρωση το 1912 – 1913, δηλαδή για πάνω από 500 έτη, όλος ο γεωγραφικός χώρος της ιστορικής Μακεδονίας ήταν υπό Οθωμανική κατοχή. Όλες οι απογραφές που διενεργήθηκαν, και αναφέρονταν στις εθνότητες, κατέγραφαν Τούρκους, Έλληνες, Βούλγαρους ή Σλάβους, Αλβανούς και Εβραίους. Οι εθνότητες αυτές έπρεπε υποχρεωτικά να συμβιώσουν και να επικοινωνήσουν για τις καθημερινές ανάγκες. Αναπτύχθηκε έτσι μια κοινή γλώσσα καθημερινής επικοινωνίας η οποία βασίσθηκε στην ευκολότερη από όλες την σλαβική και εμπλουτίσθηκε με Τουρκικές αλλά κυρίως με πάρα πολλές Ελληνικές λέξεις και εκφράσεις. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι Τούρκοι που επισκέφθηκαν πρόσφατα την Ελλάδα για να δουν τα πατρικά τους χρόνια μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, συνεννοούνταν με τους Έλληνες στα «εντόπικα». Χαρακτηριστική επίσης είναι και η περίπτωση εκείνων των Σουλιωτών οι οποίοι κυνηγημένοι από τον Αλί Πασά των Ιωαννίνων εγκαταστάθηκαν γύρω στο 1800 στα χωριά Άγιος Παντελεήμων, Γραμματικό, Φλαμουριά, Μεσημέρι, Βρυττά κλπ. Ενώ διατήρησαν τα ονόματά τους Τζαβέλλας, Κίτσος, Σουλιώτης, Γάκης, μερικοί σλαβοφώνισαν και έχασαν μερικώς την αυτογνωσία τους.

   Η γλώσσα αυτή δεν ήταν γραπτή γιατί η κάθε εθνότητα επισήμως χρησιμοποιούσε την δική της γλώσσα. Από περιοχή σε περιοχή διέφερε αρκετά ως προς την προφορά και το λεξιλόγιο εξαιτίας των διαφορετικών επιρροών. Ενδεικτική είναι και η ονομασία της «Εντόπικα» το οποίο προφανώς προέρχεται από την Ελληνική λέξη τοπικά-εντόπια-εντόπικα-ντόπικα, που δείχνουν και τον βαθμό μετασχηματισμού της Ελληνικής λέξης αλλά και αποδίδουν τον τοπικό χαρακτήρα της.

   Εξαιτίας των πάρα πολλών Ελληνικών λέξεων και εκφράσεων κάποιοι Έλληνες συγγραφείς την αναφέρουν σαν Ελληνική. Πράγματι είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των Ελληνικών λέξεων και εκφράσεων που κρύβονται μέσα της. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: α) Το καθαρά Ελληνικό όνομα Διονύσης έγινε Νύσης β) Το αρχαιοελληνικό οδεύω έγινε όνταμ και γ) Ο Ελληνικός χαιρετισμός «εις πολλά έτη» έγινε σπολάτι ή σπολαϊτι ή σπουλάτι.  Αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι διαμορφώθηκε και ομιλήθηκε από Έλληνες. Οι γλωσσολόγοι όμως, Έλληνες και ξένοι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να την χαρακτηρίσουν σλαβική διάλεκτο, ή ακριβέστερα σλαβικές διαλέκτους που ομοιάζουν περισσότερο με την επίσημη Βουλγαρική παρά με την Σερβοκροατική.

   Οι Μακεδόνες Έλληνες εκτός της ανάγκης να ομιλήσουν τα «εντόπικα» για την καθημερινή επικοινωνία τους αναγκάσθηκαν να τα ομιλήσουν και για λόγους επιβίωσης. Οι συχνές επαναστάσεις των Μακεδόνων για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού και την ένωσή τους με την Ελλάδα προκαλούσαν βίαια αντίποινα κυρίως στους Ελληνόφωνους πληθυσμούς. Επίσης το παιδομάζωμα, θεσμός των Οθωμανών, εφαρμόσθηκε κυρίως στα κεντρικά Βαλκάνια και υπήρχε ιδιαίτερη προτίμηση στους Ελληνικούς πληθυσμούς.  Σε πολλές περιοχές λόγω αυτής της καταπίεσης των Τούρκων έπρεπε να μην ξεχωρίζουν σαν Έλληνες από τους άλλους κατοίκους και γι’ αυτό έξω από το σπίτι ομιλούσαν «εντόπικα» και εντός του σπιτιού και στην Εκκλησία ομιλούσαν ελληνικά. Έτσι προέκυψαν οι δίγλωσσοι Μακεδόνες Έλληνες. Με την πάροδο των ετών, εκτός της καταπίεσης, σε ορισμένες από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές εξαιτίας της μακροχρόνιας έλλειψης δασκάλων και Ιερέων και της συμβίωσης με σλαβικούς πληθυσμούς σε κοινές χριστιανικές συνοικίες έχασαν την γνώση της Ελληνικής. Αυτοί είναι οι Μακεδόνες Έλληνες με μητρική πλέον γλώσσα τα «εντόπικα».

   Αυτοί όμως οι Μακεδόνες Έλληνες σε κρίσιμες στιγμές για τον Ελληνισμό βοήθησαν ποικιλοτρόπως, πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους μαζί με τους άλλους Μακεδόνες Έλληνες στις αλλεπάλληλες τοπικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις που οργάνωσαν οι υπόδουλοι Έλληνες στην Μακεδονία κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Και το έκαναν αυτό γιατί μπορεί να έχασαν την γλώσσα τους αλλά δεν έχασαν την Ελληνική εθνική τους συνείδηση. Είναι αυτοί που τις παραμονές του Μακεδονικού αγώνα οι Βούλγαροι και οι ξένοι διπλωμάτες και περιηγητές τους θεωρούσαν Βούλγαρους αλλά είναι και αυτοί που στήριξαν τον Μακεδονικό αγώνα άνδρες, γυναίκες και παιδιά, οι γραικομάνοι όπως τους έλεγαν με λύσσα οι Βούλγαροι, αυτοί που όταν τους έσφαζαν οι Βούλγαροι κομιτατζήδες φώναζαν «Είμαι Έλληνας» στα «εντόπικα» γιατί δεν ήξεραν Ελληνικά. Είναι αυτοί που το 1903, από την περιοχή του Μοναστηρίου, σημερινή Bitola, έστειλαν υπόμνημα διαμαρτυρίας στην Γαλλική κυβέρνηση όπου μεταξύ των άλλων αναφέρουν: «…λαλούμεν ελληνιστί, βλαχιστί αλβανιστί, βουλγαριστί, αλλά ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν να αμφισβητεί προς ημάς τούτο».

   Δεν τα αναφέρουμε αυτά για εντυπωσιασμό αλλά γιατί έτσι έγιναν. Θέλουμε να δείξουμε το μεγαλείο τους και την ψυχική σχέση τους με τον Ελληνισμό. Τα τονίζουμε για να επισημάνουμε τα λάθη ορισμένων Ελληνικών κυβερνήσεων, χωρίς λαϊκό έρεισμα, που έγιναν εξαιτίας της στείρας ιδεολογικής αντιπαράθεσης και του κομματικού ανταγωνισμού.

   Ο Εβραιοκροάτης πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας το 1944 ονόμασε αυθαίρετα «Μακεδονία» το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, «Μακεδόνες» τις εικοσιτρείς εθνότητες που ζούσαν εκεί και την νοτιοσλαβική διάλεκτο «Μακεδονική Γλώσσα». Συγκεκριμένα υιοθέτησε το ιδίωμα της ευρύτερης περιοχής του Μοναστηριού (Bitola) και για πρώτη φορά συγκεκριμένη επιτροπή του έδωσε γραπτή υπόσταση. Εμείς οι Μακεδόνες αντιδρούμε σε αυτές τις μεθοδεύσεις ως προς την ονομασία αυτού του ιδιώματος. Είναι Σλαβικό άσχετα εάν ομιλήθηκε και από Έλληνες και σίγουρα δεν μπορεί να ονομασθεί Μακεδονική γιατί η Μακεδονική γλώσσα είναι διάλεκτος της Ελληνικής. Υπάρχουν πολλά ονόματα με τα οποία θα μπορούσε να την ονομάσει και να μην προκαλέσει αντιδράσεις σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Επέλεξε σκόπιμα το όνομα «Μακεδονική» για να δικαιολογήσει τις επεκτατικές βλέψεις του εις βάρος της Ελλάδος.