Εκπληκτικές προτάσεις Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Αιφνιδίασε ευχάριστα χθες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας από τα Χανιά όπου παρουσίασε τις θέσεις του κόμματός του για αναθεώρηση του Συντάγματος. Ειδικότερα μίλησε για δημοψηφίσματα και προτάσεις νόμων με λαϊκή πρωτοβουλία. Για δικαίωμα ενός αριθμού βουλευτών να προτείνουν δημοψήφισμα.
Για καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος τόσο για την Βουλή, όσο και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Για δικαίωμα των εκλογέων να ανακαλούν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους αν προκύψει σοβαρός λόγος. Για όριο στις θητείες των βουλευτών. Για κατάργηση του νόμου περί ευθύνης των υπουργών και για περιορισμό της ασυλίας των βουλευτών. Για χρηματοδότηση των κομμάτων μόνο για μέρος των αποδεδειγμένων εξόδων τους. Για ριζική αλλαγή στο θεσμό της ΤΑ με τοπικά δημοψηφίσματα, τοπικές συνελεύσεις, ανακλητότητα, κατάργηση του «Καλλικράτη», κατανομή αρμοδιοτήτων και χρηματοδότησης προς τα κάτω κ.λ.π. Για εκλογή του προέδρου και Αντιπρόεδρων του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου από Ειδικό Εκλεκτορικό Σώμα. Για επαναχάραξη του χάρτη λειτουργίας των ΜΜΕ και αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών από μηδενική βάση. Για εκλογή του ΠτΔ απευθείας από το λαό, μέσα σε ένα ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο αμεσοδημοκρατίας.
Εμείς επικροτούμε απόλυτα τις προτάσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες εξάλλου συμπίπτουν με μέρος δικών μας προτάσεων. Διαφωνούμε μόνο στο θέμα της αποκλειστικότητας του κράτους στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αυτή η συνταγματική πρόβλεψη αφενός έχει υποβαθμίσει την ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα, αφετέρου έχει διώξει από εδώ χιλιάδες ελληνόπουλα αλλά και χρήσιμο συνάλλαγμα.  
Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι:
«1. Η εισαγωγή και συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών.
2. Η ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας. Με τη δραστική μείωση της χρήσης διαδικασίας του κατ’ επείγοντος. Με τη δυνατότητα υποβολής νομοσχεδίων και προτάσεων Νόμου από αριθμό βουλευτών, με δεσμευτική χρονική διαδικασία για τη συζήτησή τους.
Με δικαίωμα πρότασης των βουλευτών για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ψηφισμένο νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Με διασφάλιση δυνατότητας σύστασης εξεταστικής επιτροπής από μικρότερο αριθμό βουλευτών.

Με δυνατότητα πρόσβασης του βουλευτή σε κάθε κρατικό έγγραφο.
Η αποφασιστική ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις.
3. Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση.
Με τη διαμόρφωση ισόρροπων πληθυσμιακά εκλογικών περιφερειών, με τη κατάργηση των μονοεδρικών-δυεδρικών, αλλά και των μεγάλων εκλογικών περιφερειών. Την κατάργηση των βουλευτών Επικρατείας. Την κατάργηση των εκλογικών ορίων. Αλλά και τη δυνατότητα στους εκλογείς να ανακαλέσουν τους αιρετούς τους αν προκύψει σοβαρός λόγος.

4. Η καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας, η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται αυτοδίκαια κώλυμα εκλογιμότητας.
Η κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη και στην αποζημίωση για συμμετοχή σε επιτροπές..
5. Η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ο δραστικός περιορισμός χρήσης της βουλευτικής ασυλίας, μόνον σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων. Τα ποινικά αδικήματα υπουργών δεν θα έχουν πια χρόνο παραγραφής και θα μπορούν να διερευνηθούν οποτεδήποτε προκύψουν αποδεικτικά στοιχεία απευθείας από την δικαιοσύνη.
6. Η ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους. Το κράτος δε θα χρηματοδοτεί τα κόμματα, αλλά θα αποζημιώνει μέρος των αποδεδειγμένων δαπανών τους.
7. Η ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης. με τρία επίπεδα: Κεντρικό Κράτος – Περιφέρειες – Δήμοι, με προσδιορισμένες αρμοδιότητες και οικονομικά μέσα με ανακατανομή πόρων και αρμοδιοτήτων προς «τα κάτω», με κατάργηση του Καλλικράτη, με την καθιέρωση δυνατότητας τοπικών δημοψηφισμάτων και τη θεσμοθέτηση λαϊκών συνελεύσεων για κρίσιμα τοπικά ζητήματα, με δεσμευτικό για τις αρχές χαρακτήρα και με την καθιέρωση της ανακλητότητας για όλους τους αιρετούς, κατόπιν αιτήματος του οικείου εκλογικού σώματος.
8. Η εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας.
Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα εκλέγονται από Ειδικό Εκλεκτορικό Σώμα.
9. Η ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών. 

Η συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών.
Τα άρθρα 16 και 24 του ισχύοντος Συντάγματος θωρακίζονται ακόμη περισσότερο απέναντι στις βλέψεις των ιδιωτικοποιήσεων.Ορίζεται ότι οι κρατικές δαπάνες για υγεία, παιδεία, κατοικία εξαιρούνται από τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Και το κράτος παρέχει δωρεάν υπηρεσίες παιδείας, υγείας και περίθαλψης σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της χώρας.
10. Η δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου για την επικοινωνία και τα ΜΜΕ με επαναχάραξη του χάρτη λειτουργίας τωνΜΜΕ. Αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών από μηδενική βάση με τήρηση όλων των νόμιμων προϋποθέσεων και αυστηρά κριτήρια και εξυγίανση των προβληματικών επιχειρήσεων ΜΜΕ, επαναλειτουργία την ΕΡΤ για όλους τους πολίτες και όλες τις πολιτικές απόψεις και πολιτιστικές προτιμήσεις. Ανεξάρτητα από την εκάστοτε κυβέρνηση και τα ιδιωτικά συμφέροντα, στην υπηρεσία εκείνων που πληρώνουν για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, με αποφασιστικό ρόλο των εργαζομένων σε όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία και το πρόγραμμά της.
11. Ο κ. Τσίπρας παρουσίασε και τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το αν θα εκλέγεται ή όχι απευθείας από το λαό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όπως είπε «οποιαδήποτε πρόταση που δίνει περισσότερη δύναμη και δυνατότητα επιλογής στο λαό είναι για μας συζητήσιμη». Ωστόσο την συνέδεσε με υλοποίηση των 11 αλλαγών και τομών που προτείνει το κόμμα του, καθώς όπως είπε «η πρόταση αυτή θα είχε σαφές χαρακτήρα ενίσχυσης της λαϊκής ετυμηγορίας, μόνο στο βαθμό που θα είχε υλοποιηθεί μια ριζικά διαφορετική αρχιτεκτονική του πολιτικού συστήματος. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, μια ενδεχόμενη άμεση εκλογή του προέδρου θα έπαιρνε το χαρακτήρα ενός θεσμού ενταγμένου σε μια «αμεσο-δημοκρατική» δομή παραγωγής αποφάσεων και υπ’ αυτήν την έννοια αποτελεί μια πρόταση, μια σκέψη που εντάσσεται στο προβληματισμό και στη στρατηγική μας για τις αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του» τόνισε.»
Πέτρος Χασάπης