Αντάρτικο Πολυδωρα για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας.

Θέμα : Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και «απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών».
Γίνεται όπως φαίνεται ορατός ο κίνδυνος για την άμεση και εντός των επομένων μηνών άρση της αναστολής πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, παρόλο που σύμφωνα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου του 2012 (ΦΕΚ 246 / 18-12-2012) ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας προστατεύεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

Η εν λόγω απειλή εκτός από άκρως επικίνδυνη και απάνθρωπη, εγείρει πληθώρα ερωτημάτων σχετικά με τον
πραγματικό της σκοπό, καθώς εάν τεθεί σε ισχύ, θα κατασχεθούν οι κατοικίες τουλάχιστον 200.000 οικογενειών, κάτι που ουσιαστικά θα οδηγήσει στον εκμηδενισμό της ιδιοκτησίας εν Ελλάδι. Και φυσικά σε κοινωνική αναστάτωση μέχρις εξέγερση. Είναι πολλά τα θύματα. Και τότε, με τέτοιες συμπεριφορές και τέτοιους διωγμούς, αυτά τα θύματα, από πολίτες γίνονται δυνητικοί επαναστάτες της απελπισίας. Ας το γνωρίζουν αυτό και οι τραπεζίτες και οι κυβερνώντες.
Δεν μιλούμε φυσικά για τους εισοδηματίες που έχουν λάβει αφειδώς δάνεια από τις τράπεζες και είναι κατασκευαστές – επενδυτές – έμποροι, αλλά για τους νοικοκυραίους, ιδιοκτήτες, πολίτες που είχαν λάβει ένα δάνειο πρώτης κατοικίας με βάση χορηγήσεως και εκτελέσεως του δανείου τον μισθό τους. Ο μισθός τους όμως «τσακίστηκε» και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το δάνειο. Τότε όμως τίθεται σε ισχύ το 388 άρθρο του Αστικού Κώδικα περί «απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών» το οποίο αναφέρει ότι:
«Αν τα περιστατικά στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη αμφοτεροβαρούς σύμβασης, μεταβλήθηκαν ύστερα, από λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, και από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής, έγινε υπέρμετρα επαχθής, το δικαστήριο μπορεί κατά την κρίση του με αίτηση του οφειλέτη να την αναγάγει στο μέτρο που αρμόζει και να αποφασίσει τη λύση της σύμβασης εξολοκλήρου ή κατά το μέρος που δεν εκτελέστηκε ακόμη».
Η λογική του άρθρου 388 του Αστικού Κώδικα περί «απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών» ως βασικού κορμού του δικαίου της ανάγκης βρίσκεται και στο Διεθνές Δίκαιο. Στο προοίμιο της Συμβάσεως – Συνεδρίου της Βιέννης του 1969 μεταξύ άλλων τονίζεται πως η Σύμβαση βασίζεται στην ελεύθερη συναίνεση, στην καλή πίστη και στον κανόνα της τήρησης των συνθηκών (pacta sunt servanda). Επιβεβαιώνεται ότι η συνθήκη επιβάλλεται με ειρηνικά μέσα, μέσω της Δικαιοσύνης και του Διεθνούς Δικαίου. Συνομολογείται πως στηρίζεται στα ίσα δικαιώματα και στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις θεμελιώδεις ελευθερίες για όλους ενώ επαναλαμβάνεται η πίστη στη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
Παράλληλα, εκτός από το Διεθνές Δίκαιο, η ειρηνική διάταξη – έννοια περί της «απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών» συναντάται και στο εσωτερικό δίκαιο των περισσοτέρων χωρών, της Ευρώπης και παγκοσμίως, ενσωματωμένο είτε στο Αστικό είτε στο Δημόσιο Δίκαιο της κάθε χώρας και ορίζει ότι οποιαδήποτε αιφνίδια και μη προβλέψιμη μεταβολή των συνθηκών που επέρχεται μετά την κατάρτιση αμφοτεροβαρούς σύμβασης, μπορεί να επάγεται την λύση ή την ανάλογη προσαρμογή των όρων της συμβάσεως.
Επειδή η καταδίωξη της ιδιοκτησίας δεν είναι απλό λογιστικό φορολογικό παιχνίδι αλλά θανάσιμο χτύπημα στον όποιο πλούτο της μεσαίας τάξης που κατά τεκμήριο και παράδοση στην Ελλάδα δημιουργήθηκε – από τους ανθρώπους – μερμήγκια της συνομοταξίας των δημιουργών κατ’ αντιδιαστολήν προς τους τέττιγγες, τους χαροκόπους και χαλαστήδες.
Επειδή καταστρέφοντας τους όρους κτήσεως και συντηρήσεως της ακίνητης περιουσίας, προβάλλεται ακρίτως και προωθείται το χειρότερο αντικίνητρο προόδου.
Επειδή αντί της τιμωρίας και της εξόντωσης των νομοταγών πολιτών, θα έπρεπε να στραφείτε κατά των πραγματικών φοροφυγάδων και φοροκλεπτών από τις γνωστές λίστες τουλάχιστον.
Επειδή η «αστεγοποίηση» των πολιτών είναι ευθέως αντισυνταγματική δράση και κοινωνικό έγκλημα.
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1) Πρόκειται όντως να αρθεί η αναστολή πλειστηριασμού για την πρώτη κατοικία; Και εάν ναι, με ποιό σκεπτικό και πότε αναμένεται να τεθεί σε ισχύ;
2) Αντί να «διώκετε» την ιδιοκτησία των πολιτών, γιατί δεν τους προστατεύετε με σωστικές ρυθμίσεις υπέρ των δανειοληπτών και πέραν φυσικά της 31/12/13, μέσω του άρθρου 388 του Αστικού Κώδικα και των αναλόγων διατάξεων του Κοινοτικού Δικαίου από την ασυδοσία των τραπεζών;
Αθήνα, 1 Ιουλίου 2013
Ο Ερωτών Βουλευτής
Βύρων Γ. Πολύδωρας
ΝΔ/Β΄ Αθηνών