O Ατάραχος, O Απαθής & O Αδιάφορος Άνθρωπος

• Για να είναι ο άνθρωπος ατάραχος, πρέπει  να είναι ψυχικά υγιής.

Η ψυχική υγεία – ως μια επίτευξη εσωτερικής αρμονικής κατάστασης – είναι  κάτι που δεν θα πρέπει να θεωρείται ως αυτονόητα δεδομένη, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι  νοσούν  και νοσούσαν ψυχικά πολύ πριν από κάθε  κρίση. Απλά, παλιά  δεν το παραδέχονταν, ενώ σε περιόδους έξαρσης και κρίσης,  δεν μπορούν παρά να το αποδεχτούν.
Ποιος είναι ατάραχος;

Ατάραχος Είναι ο ψύχραιμος, ο κατηγορηματικά βέβαιος,  εκείνος που έχει εμπιστοσύνη,     ο θετικά πεπεισμένος, ο αισιόδοξα  ασφαλής με αυτοπεποίθηση,  ο ανενόχλητα  ήσυχος.
 Ποιος δεν είναι ατάραχος;
Ατάραχος δεν είναι εκείνος που αμφιβάλλει, ο διστακτικός, ο αβέβαιος, ο ανασφαλής, ο εύθικτος. Εκείνος που εκδηλώνει κάποιο έντονο συναίσθημα ανησυχίας, θυμού, αγανάχτησης ή φόβου.

Η ψυχική αταραξία είναι η εκείνη η κατάσταση γαλήνης και ηρεμίας, που εμπνέεται από έναν ειρηνικό Νου.

• Για να είναι ο άνθρωπος απαθής, πρέπει να έχει γίνει Απρόσωπος, κάτι που πάντα ήταν ένα δύσκολο επίτευγμα.

Η Τέχνη του να μην ταυτίζεις το Όλον με το άτομό σου, αλλά να διαχέεις την προσωπικότητά σου μέσα σε αυτό χωρίς να χάνεις την αυτοσυνείδησή σου, προϋποθέτει μια εξαιρετική πνευματική καλλιέργεια, που  εκφράζεται με μια πνευματικά διευρυμένη συνειδητότητα.
Η διευρυμένη συνειδητότητα οφείλει την σταθερότητα του προσανατολισμού της στα Ανώτερα Ιδεώδη, στην αυτοκυρίαρχη δύναμη του ανθρώπου  να μην επιτρέπει στο ψυχικό πάθος τίποτα περισσότερο από αυτό που του αναλογεί (δηλαδή,  την ψυχική επένδυση  θετικών συναισθημάτων  στις σκέψεις / πεποιθήσεις / αποφάσεις & πράξεις μας).

Η Απάθεια (όχι η αδιαφορία) είναι αρετή του Απροσώπου.

Ποιος είναι ο απαθής;
Δεν είναι εκείνος που αδιαφορεί, που δεν αντιδρά στις αιτίες που προκαλούν τις συγκινήσεις ή τις επιθυμίες, ο αδιάφορος, ο ασυγκίνητος & αναίσθητος στις συμφορές των άλλων.
Είναι εκείνος που δεν κατακλύζεται από όλα αυτά εκμηδενισμένος από την δύναμη της εναντιότητας, αλλά παραμένει ακλόνητα συμπάσχων.
Είναι εκείνος που δεν παραδίνεται στη δίνη της υλικής αφθονίας και παραμένει προσανατολισμένος σε γνήσια αισθητικά  & πνευματικά ιδεώδη.

Μόνο μια θετική ψυχοσύνθεση, μπορεί να περικαλύψει  μιαν ανώτερη νοοτροπία.

• Για να είναι ο άνθρωπος αδιάφορος, δεν χρειάζεται παρά να είναι φιλοτομαριστής και παρτάκιας, κάτι το πολύ συνηθισμένο.

Όταν όμως παραμένει ο άνθρωπος στην αδιαφορία – μέσα σε ένα περιβάλλον δυστυχίας, πόνου & ανέχειας – αυτό δεικνύει μιαν ανήθικα αδιάφορη βούληση, μιαν ανεύθυνη έλλειψη συναίσθησης, μια πνευματική αδυναμία & μια συνειδησιακή πώρωση.
Όμως εμείς, οι άνθρωποι που ενδιαφερόμαστε, όσο κι αν  προσπαθήσουμε να φανούμε χρήσιμοι στον πάσχοντα  συνάνθρωπο – σε τόσο ισχυρά αντίξοες συνθήκες – γρήγορα θα χάσουμε το κουράγιο μας και θα απογοητευτούμε, γιατί οι δυνάμεις μας είναι μικρές.

Χωρίς την Άνωθεν βοήθεια, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά.

Όταν βρισκόμαστε υπό την πίεση πολύ δυσευνοϊκών συνθηκών,  μαζί με τις όποιες απαραίτητες προσπάθειες που οφείλουμε να καταβάλουμε για την άμεση ανακούφιση του πάσχοντα συνανθρώπου, ίσως να είναι απαραίτητο  όχι απλά να ζητάμε την Άνωθεν βοήθεια  αλλά με κάποιο τρόπο – και πάντα με σεβασμό  και  χωρίς καμιά υπεροψία - να θεωρούμε  αυτονόητη  την ανταπόκριση  του Αοράτου Καλού.

Η βοήθεια του Αοράτου Καλού ΕΙΝΑΙ δεδομένη.

·        Υπάρχει… η  τεχνική της Παράδοσης.
Με την πίστη μας  παραδίδουμε την αίτησή μας  στην Δύναμη του Καλού,   επιθυμώντας να θίξουμε την προσοχή  και να προκαλέσουμε   την συμμετοχή Του, με την εμπιστοσύνη μας.
Τα μικρά καθημερινά θαύματα ξεκινούν από απλές και αγνές διαπιστώσεις.
Με αγάπη
Νικόλας