«Το στρώμα αφήστε, ζείστε ορθοί όσο σας μένει»

 

του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο κόσμος παρακολουθεί ανήσυχος, αλλά ακόμη αδρανής, τη δαιμονική ισχύ των διεθνών χρηματαγορών. Έχουν σφετερισθεί όλες τις εξουσίες, τις οποίες ασκούν «εξ ιδίου δικαίου», αν και συνταγματικά αυτές πηγάζουν από το λαό.

Κεντρικές Τράπεζες, τεχνοκρατικά κυβερνητικά σχήματα, ανεξάρτητες αρχές λειτουργούν χωρίς πολιτική νομιμοποίηση. Ενώ άβουλες Βουλές επικυρώνουν τα θεσμικά τερατουργήματα.
Μέχρι κεραίας αληθινός ο Paul Krugman στην αποστροφή του «Οι φονταμελιστές των αγορών έχουν πέσει έξω σχεδόν στα πάντα». Αλλά αλλοίμονο, «ποτέ ως τώρα δεν είχαν αποκτήσει τόσο απόλυτη κυριαρχία στην πολιτική σκηνή» (The New York Times 19-12-2010).
Η ομολογημένη λάθος συνταγή εξακολουθεί να ισχύει, επαυξημένη στον κύβο μάλιστα, σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Το πρόγραμμα βίαιου μετασχηματισμού της κοινωνίας, δηλαδή φτωχοποίησης και εξαθλίωσής της συνεχίζεται λυσσωδώς και αδιαλείπτως.
Παρά τις επίσημες διαψεύσεις, ή μάλλον λόγω αυτών, επίκειται καταιγίδα νέων και ασφαλώς αγριότερων μέτρων υπερφολορολόγησης των ήδη κατακρεουργημένων ακινήτων. Τώρα και χωραφιών και οικοπέδων. Σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από τον μικροϊδιοκτητικό τρόπο παραγωγής αυτό σημαίνει τελεσίδικη διάλυσή της.
Έμεινε τίποτε άθικτο; Καταθέσεις, θυρίδες, ξανά συντάξεις, επί τούτω απαξιωμένη δημόσια περιουσία. Βεβαίως και η τελευταία ρανίδα του αίματός μας!
Απίστευτες αντοχές και σατανική δεξιοτεχνία επιδεικνύει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του συστήματος. Καίτοι παταγωδώς διαψευδόμενος συνεχίζει να «πουλάει», το παραμύθι του μονόδρομου, με το εκβιαστικό δίλημμα «μνημόνιο ή χρεοκοπία».
Γόνοι τη αιμομικτικής σχέσης χρήματος – πολιτικής διαπλεκόμενοι πολιτικοί, διεφθαρμένοι και διαφθείροντες παράγοντες των Media, εθνικοί εργολάβοι και προμηθευτές καλλιεργούν μια ισοπεδωτική ατμόσφαιρα καθολικής αμφισβήτησης με τη θεωρία «όλοι ίδιοι είναι». Η εξίσωση αθωώνει τα λαμόγια.
Ασφαλώς δεν είναι όλοι ίδιοι κι αλλοίμονο αν ήταν. Όλοι όμως είμαστε ίδιοι ως λαός, αφού σκύψαμε το κεφάλι και αναστενάζουμε «σφάξε με αγά μου να αγιάσω»!
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προέτρεπε τους σκλαβωμένους: «Όλος ο κόσμος να πέσει επάνω σας δεν μπορεί να σας τα πάρει, εκτός αν τα δώσετε μόνοι σας». Τελικά ανεχόμενοι και αδρανούντες τα δίνουμε μόνοι μας …
Αντισταθήκαμε γενναίοι στην στρατιωτική γερμανική Κατοχή αλλά υποταχθήκαμε δειλοί στην οικονομική γερμανική Κατοχή, χειρότερη από την πρώτη.
Όμως «Ως πότε η ξένη ακρίδα/ κι ως πότε σκληρός Γερμανός
θα σκλαβώνει τη δόλια πατρίδα/σηκωθείτε αδέλφια εμπρός!»
(τραγούδι της Αντίστασης).
Οι χρηματαγορές διεκπεραιώνουν τώρα μια γιγαντιαία «επιχείρηση πολιτικής αφαίρεσης» (Frederic Lordon). Υπεξαιρούν δηλαδή λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Και ο συμπράττων γερμανικός ηγεμονισμός «καλαμπουρίζει», με δευτεροκλασάτα ευρήματα του τύπου ευρωομόλογα, οικονομική διακυβέρνηση, δημοκρατικό άλμα και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Η κοινωνία παραπαίει μεταξύ παραίτησης και ανέξοδης αγανάκτησης. Η στάση αυτή βγάζει στο τίποτε.
Ένας τίμιος Γερμανός, ο Μπρέχτ, μας προειδοποίησε:
«Άκου λοιπόν:
Είτε φταις, είτε όχι,
αν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις
Θα πεθάνεις»!
Και στο «Μάνα κουράγιο» πρόσθετε:
«Ξυπνάτε Χριστιανοί, ο χειμώνας πάει
λειώσαν τα χιόνια, κοιμούνται μόνο οι πεθαμένοι
κι αν χάρος αύριο σας καρτεράει
το στρώμα αφήστε, ζείστε ορθοί όσο σας μένει».
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης