Ευρωκαταδίκη της Ελλάδας για τα μεταλλεία χρυσού!

Γράφει η Βάλια Μπαζού
Κόλαφος είναι για την κυβέρνηση η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου το οποίο καταδικάζει τη χώρα μας για το γεγονός ότι παρέλειψε (;) να λάβει εντός συγκεκριμένων προθεσμιών τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ...
ανακτήσει και μάλιστα εντόκως από την Ελληνικός Χρυσός- συμφερόντων Μπόμπολα- τα 15,34 εκατ. ευρώ εκατομμύρια που παρανόμως χορήγησε το ελληνικό δημόσιο πωλώντας δημόσια περιουσία σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή από τους φόρους.

Έτσι τη στιγμή που βρίσκεται στην Ελλάδα σε εξέλιξη πογκρόμ διώξεων κατά των κατοίκων της Ιερισσού που είναι αντίθετοι με τη λειτουργία του μεταλλείου, η πρώτη απόφαση δικαστηρίου καταδικάζει την ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι πρόκειται για σκάνδαλο με πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013, βάσιμη την προσφυγή της Επιτροπής κατά της Ελλάδας αφού η πώληση περιουσιακών στοιχείων από το ελληνικό δημόσιο στην Ελληνικός Χρυσός κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά με την απόφαση Ε(2011) 1006 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 48/2008 (πρώην NN 61/2008) που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της εν λόγω αποφάσεως.
Το ιστορικό της υπόθεσης που αποτελεί μέγα πολιτικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό σκάνδαλο περιγράφεται ανάγλυφα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και συγκεκριμένα:
- από τις 23 Φεβρουαρίου 2011 η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση C(2011)1006 με την οποία έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά. Επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ποσών με τόκο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεώς της, ήτοι μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011.
-εντός δύο μηνών η Ελλάδα έπρεπε να πληροφορήσει την Επιτροπή σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε επίσης να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης.
-Τον Απρίλιο του 2011 η Ελλάδα άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής (T-233/11, εκκρεμής).
-Το 2012 η Επιτροπή άσκησε την παρούσα προσφυγή λόγω παραβάσεως κράτους μέλους, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της.
-Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23/6/2011  η Ελλάδα δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εκτέλεσης της αποφάσεως της Επιτροπής και ότι η επίμαχη ενίσχυση, στο σύνολό της, δεν είχε ανακτηθεί. Διαπιστώνει επίσης ότι η αίτηση παρατάσεως κοινοποιήσεως πληροφοριών που υπέβαλε η Ελλάδα δεν περιείχε καμία αιτιολογία βάσει της οποίας η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφανθεί.

το Ποντίκι