Γιατί επιμένουν σε εμπλοκή της ΕΥΠ στις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις;

Η ΕΥΠ στη «φόρα», η ΕΛ.ΑΣ στο «σκοτάδι»;
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Είναι γνωστό και ιστορικά επιβεβαιωμένο πως οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις από μυστικές υπηρεσίες είναι ένα θέμα που αναστατώνει τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας και αποτελεί πρώτου μεγέθους είδηση, όποτε προκύπτει από…
δημοσιογραφικές πληροφορίες (η δημοσιογραφική έρευνα έχει προ πολλών ετών αποδημήσει, αφού έχει εδραιωθεί πλέον η μέθοδος των «διαρροών» η οποία μεταμορφώνεται σε «δημοσιογραφική πηγή», ικανοποιώντας πάντα άγνωστες σκοπιμότητες του «διαρρέοντα»).
Τις τελευταίες ημέρες έχει γενικευθεί ένα κύμα συκοφάντησης του τρόπου λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, μετά την περίφημη εσωκομματική δήλωση (αλλά και διαρροή της) του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών επικοινωνιών των στελεχών του κόμματός του.
Από εκείνη την ημέρα, άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας ποικίλου τύπου δημοσιεύματα. Οι συντάκτες τους, μάλιστα, διαφάνηκε ότι είτε προτιμούσαν να αμφισβητήσουν με πολιτικά κριτήρια τον ρόλο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (π.χ. Κατρούγκαλος), είτε όντας αδαείς προσπαθούσαν να καταγράψουν τα αποκυήματα της φαντασίας τους…

Κατ’ αρχήν κανένας δεν αναφέρθηκε στο νόμο 3649/2008 που αφορά την λειτουργία της ΕΥΠ, όπου με σαφήνεια καταγράφεται ο ρόλος και εν γένει οι δραστηριότητες – παρεμβάσεις που μπορεί να αναπτύσσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.
Εκτός από αυτό, όμως, κανείς δεν αναφέρθηκε πως σύστημα επισύνδεσης (υποκλοπής τηλεφωνικών και άλλων επικοινωνιών) που διαθέτει από τις αρχές του 2009 και η ΕΛΑΣ η οποία προμηθεύτηκε το δικό της σύστημα επισυνδέσεων (παρόμοιο ή και καλύτερο από αυτό της ΕΥΠ), άρα διαθέτει τα μέσα προκειμένου να παρακολουθήσει τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και άλλου είδους επικοινωνίες, χωρίς να το γνωρίζει η ΕΥΠ.


Επίσης, κανείς δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με τα περίφημα «βαλιτσάκια» παρακολουθήσεων και όσοι το έκαναν δεν γνωρίζουν καν τον πραγματικό τρόπο εφαρμογής – λειτουργίας τους. Η ΕΥΠ, κατά της διάρκεια της πρωθυπουργίας Παπανδρέου φέρεται σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής (κατά την επίσκεψή του στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης) να προμηθεύτηκε 5-6 βαλιτσάκια παρακολουθήσεων, εκ των οποίων τα δύο (σύμφωνα πάντα με πρόσφατα δημοσιεύματα) έχουν «εξαφανιστεί», ενώ υπάρχουν δημοσιεύματα στο Τύπο που αναφέρονται στην παράδοση του ενός στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, ενώ το δεύτερο δεν παραδόθηκε ποτέ στην αρμόδια διεύθυνση της ΕΥΠ (σύμφωνα με πληροφορίες κανένας από αυτά τα βαλιτσάκια δεν παραδόθηκε στην σημερινή ηγεσία της ΕΥΠ)! Για το θέμα αυτό -και σύμφωνα πάντα με δημοσιεύματα- έχει κληθεί τουλάχιστον ένας υπάλληλος του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Επίσης λέγεται ότι το βαλιτσάκι χειριζόταν αρμόδιος τμηματάρχης της ΕΥΠ που δεν εμφανίζονταν καν στην Κατεχάκη και είχε συγγενική σχέση με συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου και ο τμηματάρχης αυτός έφυγε από την ΕΥΠ μόλις άλλαξε η κυβέρνηση. Όσο για το δεύτερο “βαλιτσάκι” οι πληροφορίες μιλάνε ότι… το πήρε μαζί του πρώην ανώτερο στέλεχος της τότε διοίκησης ΕΥΠ!

Πρόσφατα, πρώην διοικητής της ΕΥΠ φέρεται να αναφέρθηκε σε σχετικές υποθέσεις και εκδηλώνοντας την διάθεσή του να καταθέσει στις αρχές σχετικά για τα περίφημα αυτά βαλιτσάκια, είπε: «επιτέλους, πόσα βαλιτσάκια κυκλοφορούν;» και συμπλήρωσε πως «είναι τόσο καλής τεχνολογίας που ούτε η τηλεφωνική εταιρεία πάροχος δεν μπορεί να διαπιστώσει την παρακολούθηση»!!!

Επιπλέον, σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, φέρεται βαλιτσάκια παρακολουθήσεων να έχουν εισαχθεί και να έχουν αγορασθεί από ιδιώτες μεγαλο-επιχειρηματίες.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει πως ο «ύποπτος» για τυχόν παρακολουθήσεις δεν είναι ένας, αλλά μπορεί να είναι πολλοί και μόνο η ΕΥΠ μπορεί να αναλάβει την έρευνα σύμφωνα και με τις παρ. 7 και 8 του άρθρου 4 του ν. 3649/2008, προκειμένου να βρεθεί ποιος τελικά είναι αυτός που κάνει τις παρακολουθήσεις, αφού η ΕΥΠ σύμφωνα και με ανακοίνωση της ΑΔΑΕ μετά από σχετικούς ελέγχους που έγιναν στα συστήματά της δεν έχει διαπιστωθεί να έχει προβεί σε παράνομες παρακολουθήσεις.

Και όμως, ενώ υπάρχει ένα «πλήθος» γνωστών και αγνώστων που έχουν στην κατοχή τους (παράνομα ή νόμιμα, πρέπει να ελεγχθεί από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές) εξοπλισμό τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, για άγνωστο λόγο έχει στοχοποιηθεί η ΕΥΠ, της οποίας ο διοικητής κ. Δραβίλλας ζήτησε τον άμεσο (επαν)έλεγχο της υπηρεσίας προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα και η διαφάνεια της επιχειρησιακής της δράσης της υπηρεσίας που προΐσταται και δη του τμήματος παρακολουθήσεων.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

• Ποιοι, με ποια στοιχεία και γιατί επιμένουν στην ύπαρξη τηλεφωνικών υποκλοπών και στην εμπλοκή σε αυτές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών;
• Ποιοι και γιατί προσπαθούν να αποδομήσουν την ευαίσθητη αυτή υπηρεσία, η οποία είναι επιφορτισμένη με την ασφάλεια της χώρας;
• Ποιοι φοβούνται ή έχουν πανικοβληθεί από την πιθανότητα ανεύρεσης εμπλοκής τους σε δραστηριότητες οι οποίες σαφέστατα εμπίπτουν στον θεσμικό ρόλο της ΕΥΠ;
• Ποιοί και γιατί κόπτονται ακόμη και για τον αριθμό συνακροάσεων της ΕΥΠ, ενώ τηρούν -για άγνωστο λόγο- σιγή ιχθύος για τις ανάλογες δραστηριότητες της ΕΛ.ΑΣ.;
• Ποιοί και γιατί σήμερα φωνασκούν για τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, ενώ προσπερνούν -προφανώς ως φυσικό φαινόμενο- την παρακολούθηση των τηλεφώνων πρώην πρωθυπουργού της χώρας;
• Ποιοί και γιατί σήμερα φωνάζουν για τα βαλιτσάκια, ενώ παλαιότερα και επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου σφύριζαν αδιάφορα, θεωρώντας προφανώς φυσιολογική την ύπαρξη και λειτουργία τους;

Η όλη εμμονή να παραταθεί το συγκεκριμένο θέμα στην δημοσιότητα, δημιουργεί υποψίες πως κάτι πολύ μεγαλύτερο συμβαίνει πίσω από το ενδιαφέρον δημοσιογράφων και μη, που επιμένουν στην ύπαρξη παρακολουθήσεων, ενώ δεν υπάρχουν ούτε καν αποχρώσες ενδείξεις για κάτι τέτοιο, πέρα από τις δηλωμένες – νόμιμες παρακολουθήσεις που γίνονται από την ΕΥΠ με άδεια ειδικού Εισαγγελέα.

• Είναι άραγε πιο σημαντική η ανάδειξη ενός τέτοιου θέματος για το οποίο υπάρχουν μόνο φήμες, και δεν είναι σημαντικές για τους δημοσιογράφους οι προ εξαμήνου καταθέσεις υπαλλήλων της ΕΥΠ μέσα σε αίθουσα δικαστηρίου, με βάσει τις οποίες υπήρξε διαρροή της άκρως απόρρητης ενημέρωσης του τότε πρωθυπουργού (Κ. Καραμανλή) από τον τότε διοικητή της ΕΥΠ;
• Είναι άραγε πιο σημαντικό το θέμα των υποτιθέμενων (μέχρι στιγμής) τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την διαρροή στα wikileaks του πρώην αμερικανού πρέσβη Ρις, ο οποίος δήλωσε πως υπάρχουν «δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι υπάλληλοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, επιρρεπείς στις διαρροές» (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό);
• Είναι άραγε πιο σημαντικό να ασχολούμαστε με ένα θέμα που πιθανότατα δεν υφίσταται, τη στιγμή που αγοράστηκε και δεν λειτούργησε ποτέ ειδικό δορυφυρικό – γεωγγραφικό διασυνοριακό σύστημα επιτήρησης (με ευθύνη της κυβέρνησης Παπανδρέου και του τότε διοικητή της ΕΥΠ), το οποίο θα εξασφάλιζε την δραστική μείωση της εισόδου λαθρομεταναστών (και όχι μόνο) στην χώρα μας;

Τελικά, ή κάποιοι τρέμουν για πιθανή υποκλοπή τηλεφωνικών τους επικοινωνιών ή επιθυμούν να κυνηγάμε ανεμόμυλους για να μην ασχολούμαστε με ζητήματα πολύ σοβαρότερα, τα οποία αυτή τη στιγμή συμβαίνουν εντός και εκτός της Ελλάδας.
Ενδεχομένως, να επιθυμούν να μειώσουν ή και να ακυρώσουν επιχειρησιακές δράσεις της ΕΥΠ που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη εντός της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίες αφορούν (πέρα από παρακρατικές ομάδες) παρακολουθήσεις ξένων τρομοκρατικών ομάδων και υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Τέλος, επειδή και η γελοιότητα πρέπει να έχει τα όριά της, κάποιοι σοβαρότατοι και έγκριτοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αρχίσουν να λειτουργούν στηριζόμενοι στις βασικές αρχές της δημοσιογραφίας, ξεκινώντας από το «γεγονός» (fact) και όχι από τον μύθο…
Μπορεί, ενδεχομένως γι αρκετούς, οι πολιτικές σκοπιμότητες να είναι ύψιστης προτεραιότητας, αλλά είναι οι ίδιοι που δεν θα πρέπει να ξεχνούν σε καμία περίπτωση πως βάλλοντας επί παντός επιστητού και με μοναδικό στοιχείο την οργιάζουσα φαντασία τους, το μόνο που τελικά κατορθώνουν είναι να δημιουργούν προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία θεσμικών οργάνων. Και αυτού του είδους τα προβλήματα απαιτείται να αποφεύγονται, γιατί είναι υπεράνω κομμάτων, αμφιβόλου προέλευσης, ποιότητας και σταθερότητας συμφερόντων…

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους