Ε όχι «αλήτες» και «ρουφιάνοι». Σκέτο «δημοσιογράφοι».

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ: Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου της μήνυσης της ΧΑ για τα άδεια Ταμεία του ΠΑΣΟΚ πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επενέβη. Ενενηκοστή τέταρτη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας...

διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. Βρισκόμαστε τώρα 

α] στη διακοσιοστή ενενηκοστή όγδοη ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης,  

β] στην διακοσιοστή τεσσαρακοστή πρώτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου, 

γ] στην εκατοστή πέμπτη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και 

δ] στην εξηκοστή ένατη από τη δημόσια καταγγελία του Κασσιδιάρη ότι σε συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα του Δήμου Αθηναίων έλαβε χώρα τεχνητή ακύρωση ψηφοδελτίων της ΧΑ κατά τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών (18.05.2014). 

 

Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τέσσερις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Πληροφορηθήκαμε, λοιπόν, ότι το ουκρανικό Κοινοβούλιο πρόλαβε, πριν διαλυθεί, να ψηφίσει νόμο, με τον οποίον τέθηκε το κομμουνιστικό κόμμα εκτός νόμου, αλλά διαλύθηκε και η κυβέρνηση λόγω αποχώρησης δύο εκ των κομμάτων του συνασπισμού. Μάθαμε, επίσης, ότι εξ αυτού του λόγου προκηρύχθηκαν εκλογές. Για τα αίτια αυτής της «πολιτικής κρίσης» δεν ακούστηκε κάτι σημαντικό.

Στην έγκριτο, όμως, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 27.07.2014 [φ. 28.707] διάβασα ανταπόκριση του έγκριτου διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, συμφώνως προς την οποία ο Ουκρανός πρωθυπουργός παραιτήθηκε «καταγγέλλοντας το Κοινοβούλιο ότι δεν περνάει τις μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν πληρέστερο έλεγχο του ενεργειακού τομέα και αύξηση της χρηματοδότησης του στρατού». Ερμηνεύοντας την είδηση σκέφτηκα ότι το ουκρανικό Κοινοβούλιο είναι αναχρονιστικό και δεν θέλει μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με το δικό μας Κοινοβούλιο που ψηφίζει τις μεταρρυθμίσεις, τρόπος του λέγειν, τη μία μετά την άλλη αγογγύστως. Άντε και με μερικά ναζάκια. Σκέφτηκα, επίσης, ότι ο Ουκρανός πρωθυπουργός ήθελε να δώσει αυξήσεις στα στελέχη του στρατού, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει εδώ, όπου η κυβέρνηση όχι μόνον περικόπτει τους μισθούς των στρατιωτικών, αλλά αρνείται και να συμμορφωθεί με δικαστική απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου που έκρινε τις περικοπές αντισυνταγματικές, εξ ου και πρέπει να επιστραφούν όσα παρακρατήθηκαν αντισυνταγματικώς.

 

Προβληματίστηκα. Τόσο καταλαβαίνω, δεν μπορώ περισσότερο. Κάτι με έτρωγε όμως. Άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο να δω μήπως πέφτω έξω και τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ώστε να αποτυπώνονται σε μία φρασούλα. Έτσι, έπεσα πάνω σε πολλές τεκμηριωμένες αναρτήσεις που εξηγούν τα εξής:

 

Το ΔΝΤ απαίτησε από την Ουκρανία να αυξήσει την τιμή διάθεσης του φυσικού αερίου στο εσωτερικό της χώρας και τις δαπάνες για τις ένοπλες δυνάμεις. Δηλαδή, «πληρέστερος έλεγχος του ενεργειακού τομέα» σημαίνει αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, ήτοι επιβάρυνση του ουκρανικού λαού. «Χρηματοδότηση του στρατού» σημαίνει αύξηση των δαπανών των ενόπλων δυνάμεων, όπερ σημαίνει και προμήθεια οπλισμού, ώστε να καταστείλει η κυβέρνηση την εξέγερση των αυτονομιστών. Από πού θα αγοράσει η Ουκρανία νέα οπλικά συστήματα και πολεμοφόδια; Όχι βέβαια από τη Ρωσία. Και με τί χρήματα θα τα αγοράσει; Μα με αυτά που θα της δανείσει το ΔΝΤ. Τόσο απλά.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι οι δύο αυτοί όροι του ΔΝΤ που περιελήφθησαν σε ισάριθμα νομοσχέδια αποτελούσαν προαπαιτούμενα του ΔΝΤ για να δώσει μία δόση από το δάνειο των $ 17 δισ. Συνεπώς, η πτώση της ουκρανικής κυβέρνησης δεν είναι ένα απλό πράγμα. Δεν οφείλεται π.χ. στην ευθιξία του πρωθυπουργού που δεν δέχεται να καταψηφίζει η Βουλή σημαντικά νομοσχέδια κι’ αυτός να το παίζει πρωθυπουργός, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον δικό μας Αντώνη που διεμήνυε δια του Μπαλτάκου στους βολευτές της ΝΔ ότι αν δεν ψηφισθεί έστω και ένα νομοσχέδιο πάμε σε εκλογές.

Αλλά δεν τελειώσαμε εδώ. Εντάξει, δεν ψηφίσθηκαν τα νομοσχέδια από το ουκρανικό Κοινοβούλιο. Γιατί, όμως, αποχώρησε από την κυβέρνηση και το νεοναζιστικό κόμμα, το οποίο είχε καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία, προκαλώντας έτσι τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές; 

 

Μυστήρια πράγματα ρε παιδάκι μου. Όχι και τόσο μυστήρια, όμως, αν διαθέτει κανείς μυαλό Γιακουμάτου και Ντινόπουλου μαζί. 

 

Πράγματι, αφού έβγαλαν από τη μέση το κομμουνιστικό κόμμα που κατεψήφισε και αυτό τα δύο νομοσχέδια, άρα δεν θα εκπροσωπείται στη νέα Βουλή, πρέπει να γίνει ανασύνθεση της Βουλής, για να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα και να πέσει η δόση. Και πώς θα γίνει αυτό; Μα με εκλογές «ανόθευτες και αδιάβλητες». Νομίζω πως μόνον έτσι εξηγείται επαρκώς η αποχώρηση και του νεοναζιστικού κόμματος από την κυβέρνηση. Τίποτε δεν είναι τυχαίο στον μάταιο τούτο κόσμο.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος