ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ

Του Σωτ. Καλαμίτση
Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου της μήνυσης της ΧΑ για τα άδεια Ταμεία του ΠΑΣΟΚ πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επενέβη.
Εκατοστή εικοστή τέταρτη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. 

Βρισκόμαστε τώρα α] στην τριακοστή εικοστή όγδοη ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, 

β] στην διακοσιοστή εβδομηκοστή πρώτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου, 

γ] στην εκατοστή τριακοστή πέμπτη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και 

δ] στην ενενηκοστή ένατη από τη δημόσια καταγγελία του Κασσιδιάρη ότι σε συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα του Δήμου Αθηναίων έλαβε χώρα τεχνητή ακύρωση ψηφοδελτίων της ΧΑ κατά τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών (18.05.2014).

Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τέσσερις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;]. «Άρθρο 28 του Συντάγματος 

1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωση τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.» Άρα, κάθε διεθνής σύμβαση που έχει υπογραφεί από την Ελλάδα και έχει κυρωθεί με νόμο υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου που έχει ψηφίσει ή θα ψηφίσει ο Ταμήλος. Με τον ν. 2462/1997 κυρώθηκε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που ορίζει στο άρθρο 19: 

«2. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία της αναζήτησης, της λήψης και της μετάδοσης πληροφοριών και απόψεων κάθε είδους, ανεξαρτήτως συνόρων, προφορικά, γραπτά, σε έντυπα, σε κάθε μορφή τέχνης ή με κάθε άλλο μέσο της επιλογής του. 

3. Η άσκηση των δικαιωμάτων, που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού, συνεπάγεται ειδικά καθήκοντα και ευθύνες. Μπορεί, επομένως, να υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς, οι οποίοι όμως πρέπει να προβλέπονται με σαφήνεια από το νόμο και να είναι απαραίτητοι: α. Για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της υπόληψης των άλλων. β. Για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της δημόσιας υγείας ή των χρηστών ηθών».
Ενώ στο άρθρο 5 του ιδίου Συμφώνου ορίζεται ότι «1. Καμμία διάταξη του Συμφώνου αυτού δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο ώστε να συνεπάγεται οποιοδήποτε δικαίωμα για ένα κράτος, μία ομάδα ή ένα άτομο να επιδοθεί σε δραστηριότητα ή να τελέσει πράξη που να αποβλέπει στην κατάλυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζει το Σύμφωνο ή σε περιορισμούς ευρύτερους από αυτούς που προβλέπονται με το παρόν. 2. Είναι απαράδεκτος οποιοσδήποτε περιορισμός ή παρέκκλιση από το θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου που είναι αναγνωρισμένα ή ισχύουν σε οποιοδήποτε Συμβαλλόμενο Κράτος στο παρόν Σύμφωνο σε εφαρμογή νόμων, συμβάσεων, κανονισμών ή εθίμων, με επίκληση ότι το παρόν Σύμφωνο δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιώματα ή τα αναγνωρίζει σε μικρότερο βαθμό».
Με βάση αυτές τις διατάξεις, πώς μπορεί να ψηφίσει ο Ταμήλος το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και να το θέσει ο Κάρολος σε ισχύ χωρίς να παραβιάζουν το κατοχυρωμένο από το Διεθνές Σύμφωνο δικαίωμά μου στην ελεύθερη έκφραση; Είναι απαραίτητες οι απαγορεύσεις που εισάγει το αντιρατσιστικό, προκειμένου να εξασφαλισθεί ο σεβασμός μου για τα δικαιώματα ή την υπόληψη των Εβραίων και των άλλων φυλών εν γένει; 
Αν ισχυρισθώ ότι εξολοθρεύθηκαν από τους Ναζί 5 και όχι 6 εκατομμύρια Εβραίοι, ποιό δικαίωμά τους προσβάλλω; Αλλά και αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπήρξε Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αυτό σημαίνει ότι δεν υπολήπτεται τους Εβραίους; Είναι, μήπως, αναγκαίο το αντιρατσιστικό για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της δημόσιας υγείας ή των χρηστών ηθών; Αν εγώ γράψω «στον πούστη πουστιά», τί από όλα αυτά προσβάλλω; Μήπως τα χρηστά ήθη; Μήπως τη δημόσια τάξη; Μήπως θέτω σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία ή την εθνική ασφάλεια; Και επειδή στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου γίνεται αναφορά στην απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ 2008/913/ΔΕΥ, προς την οποία συμμορφώνεται η χώρα με την ψήφιση του νομοσχεδίου, να σημειώσω ότι πουθενά η εν λόγω απόφαση δεν αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Αναφέρεται γενικώς σε δημόσια επιδοκιμασία, άρνηση ή χονδροειδή υποτίμηση γενοκτονιών και εν γένει εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος. 

Γιατί, λοιπόν, οι Ταμήλοι θέλουν να κάνουν ρητή αναφορά στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων και σε καμμία άλλη γενοκτονία; 

Και βεβαίως, η ίδια αυτή απόφαση δεν αναφέρεται καθόλου στην προστασία της γενετήσιας διαφορετικότητας. Τα ιδιώνυμα κόστισαν ακριβά στην Ελλάδα. Ας μην τα επαναλάβουμε. 

Σωτήριος Καλαμίτσης – αντιαντιρατσιστής Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄