Παιδιά της Ελλάδος παιδιά…

 

γραφει ο αρισταρχος
Ιστορία επιστημονικής φαντασίας
Αφού περίμενε υπομονετικά τα αποτελέσματα των εκλογών η Δωρίτσα κράτησε για λίγο την αναπνοή της. Παρ’ ότι ήταν νούμερο ένα στις προοπτικές της δεν μπόρεσε να αποφύγει το σοκ. Τώρα; Σκέφτηκε. Τώρα τι κάνουμε με δαύτους.
Ο εκ των κρατούντων την εξουσία (2ος; στην σειρά) ένιωσε άβολα πάνω στο αναπηρικό του καροτσάκι. “Άστους να εκδηλώσουν τις προθέσεις τους, Δωρίτσα μου. Τι μπορούν να κάνουν σάμπως, σκοτωμένα φίδια είναι ”. Εκείνη κοίταζε σκεπτική έξω από το παράθυρο. Το βλέμμα της ήταν σκληρό και χαμένο μακριά. Τόξερε καλά αυτό το βλέμμα ο Γολφ. Δεν μπορούσε να περιμένει λεπτό. Έσερναν πίσω τους μια ιστορία βαριά και με σταματημένο στον τοίχο το κοντέρ του Ράϊχ στον αριθμό τρία. Το σχέδιο ήταν φοβερό και η επιτυχής έκβασή του θέμα χρόνου, για να επικρατήσει το μαγικό τεσσάρι,αλλά… Που στο διάολο της έτυχε αυτό το σαραντάχρονο μειράκιο και της χαλούσε τα σχέδια. Γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια με τραβηγμένα τα χαρακτηριστικά της.  Δεν μίλησε αλλά σχεδόν ούρλιαξε.
-Όχι! Θα του στείλω του νεαρού δύο παλικάρια μου να τον ξεφλουδίσουν σαν πορτοκάλι κι αυτόν αλλά και τους άλλους που παριστάνουν τους καθηγητές. Και συ σταμάτα μ’ αυτή την παλιοφυλλάδα να γαυγίζεις σαν λυσσασμένος γιατί μας προδίδεις. Ναι, είναι αγέλες προβάτων όλοι τους μπροστά στην καθαρότητα της φυλής μας αλλά άσε πρώτα την τελική μας επικράτηση. Δεν βλέπεις τον μεγάλο από την άλλη μεριά άρχισε να μας κοντράρει με τις παρόλες για υποστήριξη του μικρού. Και…  έδωσε αμέσως εντολή.
Έστειλε δυό άτομα με ηχηρά ονόματα, κάτι σαν από… μπύρες, όπως εύστοχα αστειεύτηκε στο twitter ένας νεαρός. Ο ένας με το καλοσυνάτο πρόσωπο και ύφος, και ο άλλος με το αδύνατο νευρώδες και σκληρό βλέμμα. Πριν ξεκινήσουν και μέσα από το χειραγωγημένο τους εργαλείο, μίντια το λένε, έστειλαν τα μηνύματα τους με παραλήπτες αυτούς που ανέλαβαν με νωπή λαϊκή εντολή για φωνή περηφάνιας και αξιοπρεπή διατροφή. Οι επικυρίαρχοι: “Ερχόμαστε! Απεσταλμένοι της αυτού μεγαλειότητας μπλα μπλα(μονάχα οι ντουντούκες έλειπαν)… σκεφτείτε τι θα πείτε. Η κωλοτούμπα από τις διακηρύξεις των εκλογών δικό σας θέμα”. Μήνυσαν έτσι, για να σφίξουν οι κώλ…. Ύστερα καβάλησαν μια Χάνσα και κουβαλήθηκαν για το ξεψάχνισμα. Η Δωρίτσα δεν θα περίμενε οι εξελίξεις να της χτυπήσουν την πόρτα. Γι αυτό και έστειλε τους αγγελιοφόρους, για να προκαταλάβει.
Πριν την συνάντηση με τους απεσταλμένους οι λαοπρόβλητοι με ηγέτη τον Αλέξανδρο(πάντα οι ηγέτες έχουν τέτοιο όνομα) έστρωσαν σαν τους ιππότες της στρογγυλής ένα οβάλ κατ’ απομίμηση του real-αφεντικού τραπέζι και έστρωσαν τα επιτελικά σχέδια. Έτσι  η εκ προμελέτης  συνάντηση με τους απεσταλμένους πήγε κατ’… ευχήν. Έφυγαν οι “ατσαλάκωτοι”  με το Αγγλοσαξωνικό στυλάκι τσαλακωμένοι σαν τενεκεδάκι γκαζόζας.
Αν είχε αεροδιάδρομο η αυλή της Καγκελαρίας το αεροπλάνο θα τροχιοδρομούσε στην αυλή. Σίφουνες τα δυό πρωτοπαλίκαρα έφτασαν μπροστά στην βαριά δρύϊνη πόρτα της Δωρίτσας. Σταμάτησαν τα πάντα ακόμη και οι αναπνοές και άδειασε το γραφείο και οι πέριξ χώροι. Για λίγο έγινε άκρα του τάφου σιωπή, ύστερα… Μια στριγκλιά με σάλια να πετάγονται  προς όλες τις κατευθύνσεις και μια ξέχωρη φράση.
-Nein!  Das sind hunde! Das sind horde, rudel, herde!
Και οι βρισιές για σκυλιά, για ανθρώπινες και βοειδείς αγέλες και τέτοια έπεφταν βροχή. Ύστερα οι οσφυοκάμπτες έφυγαν και μέσα στο γραφείο με την αυστηρή και απαράμιλλη ηλεκτρονική και ακουστική μόνωση έμειναν μόνοι οι νούμερο ένα και νούμερο δύο της εξουσίας και ποτέ κανένας δεν θα μάθει ποιος είναι ποιος και τι είπαν χάρη στην περίφημη Ουνοτεχνική μαεστρία περί την μόνωση και όχι μόνο. Εκείνα που τους πρόδιδαν πάντα ήταν τα έργα τους και το απύθμενο μίσος που ένιωθαν για την horde, την ανθρώπινη αγέλη με την οποία τους έλαχε να συμβιώνουν πάνω στον πλανήτη.
Οι νεαροί διασώστες στην μικρή αλλά τεράστια χώρα με νωπή την λαϊκή εντολή για αποκάθαρση των κόπρων των σύγχρονων  Αυγείων κάθισαν στο οβάλ επιτελικό γραφείο (καθ’ ομοίωσιν με του αφεντικού)και έστρωσαν τα σχέδιά τους. Κάπως έτσι, όπως όταν η ηλιθιότητα των Ιαπώνων με τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ έστειλε τον Φ. Ρούσβελτ σε ένα γραφείο οβάλ να παίρνει με τους επιτελείς του την μεγάλη απόφαση για είσοδο στον πόλεμο εναντίον του άξονα. Οι Αμερικανοί από τότε έχουν για αγαπημένους τους ιστορικούς όλους τους αρχαίους προγόνους μας με κορυφή τον Θουκυδίδη. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως και τώρα. Κυκλωτική κίνηση από όλες τις μεριές και με συμμετοχή όλων, πλην των γνωστών και πάντα απεχόντων της συμμαχίας σε όλους τους πολέμους. Και απόβαση κάπου, ποιος ξέρει, ίσως στις ακτές της… Νορμανδίας. Περιέργως ο οικονομικός επιτελής από εκεί σημειολογικά άρχισε την κυκλωτική του περιοδεία.
Πάντως οι συμπάθειες άρχισαν να φτάνουν στην μικρή χώρα. Χωρίς τσάϊ είναι αλήθεια αλλά κάτι είναι κι αυτό. Το πώς θα τελειώσει το σενάριο της ιστορίας δεν το ξέρω, γι αυτό και το αφήνω στην φαντασία σας. Μια ευκαιρία να δείτε τι προσόντα διαθέτετε περί την μαντική. Ας ευχηθούμε να διαπρέψουμε και σ’ αυτόν τον πόλεμο. Γνώριμο το πεδίο…