30 Απριλίου 1945-Ο Χίτλερ αυτοπυροβολήθηκε!

Στις 30 Απριλίου του 1945 ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοπυροβολήθηκε, ενώ δίπλα του βρισκόταν η σύζυγος του, Εύα Μπράουν, που τον ακολούθησε στο θάνατο παίρνοντας δηλητηριώδη χάπια... Το ζευγάρι είχε μόλις τελέσει τον γάμο του τα ξημερώματα της προηγούμενης ημέρας μέσα στο υπόγειο καταφύγιο, όπου αργότερα, όταν έφθασε ο Κόκκινος Στρατός βρήκε τα δύο πτώματα καμένα!

Ο Χίτλερ και η αφοσιωμένη Εύα Μπράουν, για την οποία ο δικτάτορας είχε δηλώσει ότι «μόνο εκείνη και ο γερμανικός ποιμενικός σκύλος του είναι αφοσιωμένοι σε αυτόν», κλείστηκαν το απόγευμα της 30ης Απριλίου του 1945 στο καταφύγιο, κάτω  από την Καγκελαρία, για να δώσουν τέλος στη ζωή τους, καθώς οι Σοβιετικοί πλησίαζαν στο Βερολίνο.

Ένας αυτόπτης μάρτυρας, ο Rochus Misch, ο μοναδικός επιζών μάρτυρας για τον θάνατο του Χίτλερ και μέλος της 1ης Μεραρχίας των SS, είχε δηλώσει στο BBC το 2009: «Ξαφνικά άκουσα κάποιον να φωνάζει στην ακόλουθο του Χίτλερ: “Linge, Linge, νομίζω ότι συνέβη”. Εκείνοι είχαν προφανώς ακούσει κάποιον πυροβολισμό, εγώ όχι. Ο προσωπικός γραμματέας του Χίτλερ, Martin Bormann διέταξε να γίνει ησυχία. Όλοι άρχισαν να ψιθυρίζουν. Εγώ μιλούσα σε ένα τηλέφωνο, και επίτηδες μιλούσα δυνατά, ήθελα να ακούω κάτι. Δεν ήθελα να σκέφτομαι ότι ήμασταν μέσα σε ένα καταφύγιο θανάτου». «Ο Bormann διέταξε να ανοίξει η πόρτα. Είδα τον Χίτλερ σωριασμένο με το κεφάλι του στο τραπέζι. Η Εύα Μπράουν κείτονταν στον καναπέ με το κεφάλι της στραμμένο προς εκείνο. Είχε τα γόνατα σφιχτά στο στήθος. Φορούσε ένα βαθύ μπλε φόρεμα με λευκούς φραμπαλάδες. Δε θα το ξεχάσω ποτέ».

«Παρατηρούσα καθώς σκέπασαν τον Χίτλερ. Τα πόδια του προεξείχαν καθώς με προσπέρασαν μεταφέροντάς τον. Κάποιος μου φώναξε: “Τρέχε πάνω! Καίνε το αφεντικό”. Αποφάσισα να μην πάω γιατί είχα παρατηρήσει ότι ο Mueller της Γκεστάπο ήταν εκεί – και αυτός δεν ερχόταν σχεδόν ποτέ. Είπα στον σύντροφο μου τον Hentschel, τον μηχανικό: “ίσως μας σκοτώσουν επειδή είμαστε οι τελευταίοι μάρτυρες”». Ο Misch πέθανε σε ηλικία 96 ετών στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο του 2013.

Σήμερα, το μόνο που έχει απομείνει να θυμίζει τον αιμοσταγή δικτάτορα στο Βερολίνο, είναι μια αναμνηστική στήλη, κοντά στην Πύλη του Βραδεμβούργου, δίπλα σε έναν χώρο στάθμευσης, επάνω στην οποία με λίγες λέξεις, μαθαίνουν οι τουρίστες που επισκέπτονται το σημείο ότι εκεί υπήρξε το υπόγειο καταφύγιο του ηγέτη του Τρίτου Ράιχ.

Κάτω από το γρασίδι του μνημείου βρίσκονται τα ερείπια του Führerbunker (υπόγειο καταφύγιο του Φύρερ), εκεί όπου ο δικτάτορας πέρασε τους τελευταίους μήνες του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Στο Βερολίνο πολλά υπόγεια καταφύγια από τον πόλεμο είναι ανοιχτά και επισκέψιμα από τους τουρίστες, αλλά όχι το συγκεκριμένο.

Βέβαια, στην χώρα δεν έχουν προγραμματιστεί εκδηλώσεις για την επέτειο του θανάτου του ανθρώπου, που υπήρξε ο εμπνευστής και ο υπαίτιος ενός καταστροφικού παγκοσμίου πολέμου, αλλά αναμένεται λιγοστοί νεοναζί να εναποθέσουν λουλούδια στην στήλη όπου έχει τοποθετηθεί στο σημείο του υπόγειου καταφυγίου. Συνήθως, όταν οι νεοναζί τοποθετούν εκεί λουλούδια αυτά «εξαφανίζονται» σε σύντομο χρόνο.

Σε μικρή απόσταση με τα πόδια από το Führerbunker έχει στηθεί μνημείο για το Ολοκαύτωμα το οποίο καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο.

Το καταφύγιο του Χίτλερ, αρχικά προοριζόταν ως καταφύγιο αεροπορικής επιδρομής, αλλά στα τελευταία χρόνια του πολέμου ο χώρος επεκτάθηκε και σε αυτό αποσύρθηκε ο Χίτλερ, όταν αντιλήφθηκε ότι γύρω του η ναζιστική Γερμανία κατέρρεε.

Όταν ο σοβιετικός στρατός εισέβαλε στο Βερολίνο κατέστρεψε το κτήριο της Καγκελαρίας, οι πύργοι εξαερισμού του καταφυγίου καταστράφηκαν, αλλά ένα μεγάλο μέρος του συγκροτήματος έμεινε ανέπαφο και απλά σφραγίστηκε.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 το κομμουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας έχτισε στην συγκεκριμένη τοποθεσία συγκροτήματα διαμερισμάτων, σε μια προσπάθεια να εξαφανιστεί κάθε ίχνος της ναζιστικής Γερμανίας.