«Έγραψε» τους δανειστές και πάει για το «νιέτ»

 
ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΣΥΞΥΛΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΟΥΝΚΕΡ
Ο Πρόεδρος της Κομισιόν τα… ‘παιξε, ο κόσμος πανικοβλήθηκε και οι Τράπεζες τρέμουν ν’ ανοίξουν

· Το διάγγελμα που σόκαρε τους δανειστές
· Ο Πρωθυπουργός που έλαβε απόφαση για την… ηρωική έξοδο
· Οι πολίτες σπεύδουν για ρευστό και είδη πρώτης ανάγκης
· Άγνωστη η επόμενη μέρα ενός «όχι»
· Ενισχύονται οι φόβοι για τους επόμενους αδύναμους της Ευρωζώνης
Η φωτογραφία του κάνει τον γύρο του κόσμου. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ εξουθενωμένος, τσακισμένος, κουρασμένος και πλήρως απογοητευμένος. Το πρόσωπό του μιλά από μόνο του…
Μέσα στο κεφάλι του στριφογυρίζει συνέχεια η συμπεριφορά του Αλέξη Τσίπρα, που τους άφησε όλους στα… κρύα του λουτρού και ανακοίνωσε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για να λάβει λαϊκή εντολή αναφορικά με τη νέα δανειακή συμφωνία. «Και τώρα τι θα γίνει; Πώς θα το χειριστούμε; Είμαστε έτοιμοι ν’ αφήσουμε τον αριστερό ριζοσπάστη να τινάξει όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα;».
Τους εξάντλησαν…
Από μέρες τώρα ο ταλαιπωρημένος Γιούνκερ σε μια ειλικρινή δήλωσή του στους δημοσιογράφους, μετά τις εξαντλητικές διαπραγματεύσεις με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ξεσπάθωσε: «Είμαι εξουθενωμένος, είμαι κουρασμένος. Δεν μου αρέσει αυτή η μέθοδος εργασίας, που δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Δεν μπορούμε να λάβουμε τις σωστές αποφάσεις κουρασμένοι».
Μια από τις παλιές καραβάνες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ο Ζακ Ντελόρ, δήλωνε σε συνέντευξή του σε ελλαδική εφημερίδα από τις αρχές του 2014: «Όταν η κυβέρνηση μιας χώρας προβαίνει σε ανοησίες, δυστυχώς αυτό συνεπάγεται ένα τίμημα, το οποίο τελικά το πληρώνει ο λαός».
Η βόμβα του ριζοσπάστη
Η ελληνική Κυβέρνηση κρατά στα χέρια της μια βόμβα και απειλεί να την πυροδοτήσει, χωρίς να υπολογίζει ποιους θα παρασύρει μαζί της. Ξέρει πως δεν έχει να χάσει τίποτε. Ούτως ή άλλως, η χώρα θεωρείται απ’ όλους ως μια χαμένη υπόθεση. Ο λαός έχει φτάσει σε εξαντλητικές θυσίες και δεν μπορεί να υποστεί άλλες. Ακόμη κι αν συναινέσει να λάβει σκληρότερα μέτρα, ξέρει πως δεν θα τηρήσει τους στόχους τού νέου μνημονίου και από την άλλη δεν επιθυμεί να βάλει την υπογραφή του σε μια συμφωνία που δεν τον εκφράζει, και που δεν ταιριάζει με την πολιτική του φιλοσοφία και τον τρόπο σκέψης και ιδεολογίας του.
Τελικά, το θέμα της Ελλάδας ήταν για τον Τσίπρα από την αρχή πολιτικό, και φάνηκε πως προσπαθούσε επί μήνες να ροκανίσει τον χρόνο, έχοντας επανειλημμένα μια λέξη στο στόμα του. «Όχι, όχι, όχι».
Κι άλλοι μαζί τους…
Όμως, οι ανησυχίες που διατυπώνονται αυτήν τη στιγμή, μετά την τορπίλη, και που ζώνουν σαν φίδια τούς Ευρωπαίους πολιτικούς και διαπραγματευτές αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη, είναι πώς θα αντιδράσουν οι χώρες με παρόμοια προβλήματα, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ανοίξει την πόρτα για την έξοδο. Πρωτίστως, όμως, το μέγα ερώτημα και οι ανησυχίες είναι πώς θ’ αντιδράσει το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη την επόμενη μέρα που θα επισημοποιηθεί η στάση πληρωμών. Σε όλα αυτά μπήκε σαν σφήνα και το δημοψήφισμα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός με την υποστήριξη της Ελληνικής Βουλής, και παρόλο που είναι συγκεχυμένος ο τρόπος διατύπωσης των ερωτημάτων προς τον ελληνικό λαό, φαίνεται πως βάζει τα πόδια των δανειστών σε δυο παπούτσια.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ως… μάρτυρας του Ισλάμ θα πυροδοτήσει τη βόμβα, ανατινάζοντας ταυτόχρονα τη Γηραιά Ήπειρο και οδηγώντας τον ελληνικό λαό σε απρόβλεπτες μεγάλες ατραπούς, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Βέβαια το επιχείρημά του, που εν πολλοίς έχει τεκμηριώσει, είναι «τι θα πάρεις από τον μη έχοντα;».
Ένα βήμα πριν από την πτώση
Η πραγματική εικόνα της κατάστασης στην Ελλάδα αποτυπώνεται μέσα από τα οικονομικά στοιχεία και δεδομένα. Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται ένα βήμα πριν από τη μεγάλη πτώση προς το άγνωστο. Κάθε μέρα καταγράφουν απώλειες 0,5% των καταθέσεών τους και είναι αδύνατο να σταματήσουν τη φυγή τους. Ήδη, μόνο η ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, που έπιασε επίσης στον ύπνο τους τραπεζίτες, που τρέχουν σαν βολίδες να δουν τι σώζεται, έχει στήσει τον κόσμο έξω από τις Αυτόματες Ταμειακές Μηχανές, όπως έγινε τον Μάρτιο του 2013 στην Κύπρο.
Μπορεί οι δανειστές στο νησί να έκλεισαν με συνοπτικές διαδικασίες μια αιμορραγούσα πληγή για να σώσουν έναν άλλο μεγάλο ασθενή, μπορεί να έδρασαν με κινήσεις λοκατζήδων για να αναχαιτίσουν μια άλλη μεγάλη τρύπα, αυτήν των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, αλλά στη χώρα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα.
Και μετά το «όχι», τι;
Τι θα γίνει αύριο Δευτέρα εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σταματήσει τη ροή του ELA και κλείσει τις βρύσες της ρευστότητας; Ακόμη κι αν το εγχείρημα αυτό μετατεθεί γι’ άλλη μια εβδομάδα, τι γίνεται την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος, δηλαδή στις 6 Ιουλίου 2015;
Ο Αλέξης Τσίπρας «κλειδώνει» ένα «όχι» και τι το κάνει; Βγαίνει στους δρόμους και τις πλατείες, όπως έκανε τον καιρό που ήταν φοιτητής, ή αφήνει τη χώρα να εγκαταλείψει το ευρώ και να γυρίσει στη δραχμή; Με ποια ισοτιμία, και πώς θα ταΐσει τον ελληνικό λαό που θα λιμοκτονεί, κυριολεκτικά αυτήν τη φορά;
Ήδη, οι Financial Τimes, που βλέπουν πάντοτε βήματα μπροστά, όπως πρόβλεψαν και το κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, επισημαίνουν πως πρέπει να γίνει προετοιμασία για να αντιμετωπιστεί μια ανθρωπιστική βοήθεια στην Ελλάδα.
Ήδη, από τη Δευτέρα, εάν και εφόσον οι προβλέψεις βγουν αληθείς, η Τράπεζα της Ελλάδας, που είναι υπόλογη στο ευρωσύστημα, εκτιμάται πως θα θέσει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων για να αναχαιτίσει τη μεγάλη εκροή κεφαλαίων από το τραπεζικό σύστημα.
Το χρέος της Κριστίν
Από την άλλη, τι θα γίνει με το χρέος που πρέπει να πληρωθεί στο τέλος του μήνα; Η Κριστίν Λαγκάρντ, που πρώτη έδωσε το στίγμα της σκληρής πολιτικής κατά της Ελλάδας, ξέρει πλήρως τι θα συμβεί. Γι’ αυτό και χθες κάλεσε τους εταίρους να στηρίξουν την Ελλάδα. Για το ΔΝΤ η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για συμφωνία με τους δανειστές, χτύπησε την καμπάνα για χρεοκοπία έναντι του Ταμείου.
Ο Αλέξης Τσίπρας τα παίζει όλα για όλα, ξέροντας πως αν κερδίσει κάτι, θα προστεθεί στα «συν» του και θα δώσει στον ελληνικό λαό μια βαθιά ανάσα. Παίρνοντας τον παλμό του λαού, βλέπει πως οι πολίτες υποφέρουν τα τελευταία πέντε χρόνια, άρα καρφί δεν τους καίγεται, εάν βγουν από το ευρώ.
Πολιτικό το θέμα
Τους τελευταίους έξι μήνες ακούει συνέχεια δηλώσεις από την Κομισιόν και την ΕΚΤ πως η Ευρώπη βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να διαχειριστεί ένα Grexit απ’ ό,τι ήταν πριν από δύο ή τρία χρόνια.
Ο Τσίπρας ξέρει επίσης και εκεί ποντάρει, όπως και όλοι οι πολιτικοί της Ευρωζώνης, πως εάν ένα δεύτερο και τρίτο κράτος – μέλος αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα, τότε θα ακολουθήσει την έξοδο μια δεύτερη Ελλάδα. Και το… σταθερό και… στέρεο οικοδόμημα, που θεωρούσαν πως έκτισαν, πάει… περίπατο.
Οι συνηθισμένες συναινετικές λύσεις της Ε.Ε. δεν έχουν καμιά σχέση με τη φιλοσοφία του ριζοσπάστη Τσίπρα και του εμπνευστή της θεωρίας των παιγνίων Γιάνη Βαρουφάκη.
Ανησυχούν για τις τράπεζες
Οι μεγάλες ανησυχίες στρέφονται προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι Έλληνες τραπεζίτες δήλωναν χθες πως δεν ενημερώθηκαν ούτε προετοιμάστηκαν για να διαχειριστούν τις αυξημένες αναλήψεις και τις εκροές κεφαλαίων. Οι τράπεζες ανησυχούν ότι, εάν δεν εκτονωθεί η αναστάτωση και ο πανικός τα προσεχή εικοσιτετράωρα, θα είναι δύσκολο να παραμείνουν σε λειτουργία οι ΑΤΜ και ν’ ανοίξουν τα καταστήματα αύριο Δευτέρα.
Σε ένα τέτοιο σκηνικό, αυξάνονται οι ανησυχίες ότι η ΕΚΤ δεν θα συνεχίσει να παρέχει ρευστότητα μέσω του ELA. Οι εξελίξεις είναι όχι μόνο ραγδαίες αλλά και εξαιρετικά ανησυχητικές, καθώς οι μαζικές αναλήψεις μετρητών δεν θα μπορούν να ικανοποιηθούν από την υπάρχουσα ρευστότητα. Μεγάλο δίλημμα για την ΕΚΤ, που διαδραματίζει τον ρόλο του προστάτη της σταθερότητας στην Ευρωζώνη. Αν και τραπεζικά στελέχη διατυπώνουν την εκτίμηση ότι η ΕΚΤ θα διατηρήσει τη ρευστότητα μέσω ELA τουλάχιστον μέχρι την τυπική λήξη του προγράμματος, δηλαδή την 30ή Ιουνίου, οι ισχυρές απόψεις περί του αντιθέτου φαίνεται πως υπερισχύουν.
Η Κυβέρνηση θα αναγκαστεί να επιβάλει μέτρα για τον περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων, δηλαδή capital controls, που περιλαμβάνουν κλείσιμο καταστημάτων για μερικές ημέρες για να ομαλοποιηθούν οι συνθήκες. Η εισήγηση για επιβολή μέτρων γίνεται από την Τράπεζα της Ελλάδας και η απόφαση λαμβάνεται με προεδρικό διάταγμα.
Της Χρύσως Αντωνιάδου