“Υπήρχαν φορές που το γεύμα μας ήταν ένας κύβος ζωμού, διαλυμένος σε νερό” Μήπως ετσι θα ηταν και η Ελλάδα της δραχμής;;;

«Όλη αυτή η αγωνία για το αύριο δεν μου είναι καθόλου ευχάριστη. Μέσα μου έλεγα “Θεέ μου, δεν θέλω να το ξαναπεράσω”. Με τρόμαξε πολύ όλο αυτό, γιατί και στη Γεωργία, όταν ξεκίνησαν οι αλλαγές στη ζωή μας, δεν φανταζόμασταν το σημείο που θα έφταναν. Να έχεις ρεύμα δύο ώρες την ημέρα...
Να κάθεσαι όλο το βράδυ στην ουρά για να πάρεις ψωμί με κουπόνι. Θυμάμαι ότι στεκόμασταν στην ουρά από το βράδυ, αλλάζοντας ο ένας τον άλλον, γιατί αν δεν ήσουν σχετικά μπροστά όταν θα ερχόταν το φορτηγό με το ψωμί, όταν έφτανε η σειρά σου μπορεί και να είχε τελειώσει. Θυμάμαι ότι πολλές φορές πήγαινα στους γείτονες για να βρω κάτι να φάω. Υπήρχαν μέρες που αντικαθιστούσαμε ένα κυρίως γεύμα με έναν κύβο για ζωμό, διαλυμένο σε ζεστό νερό, σαν σούπα»

ADVERTISEMENT

Σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση και με αφορμή τις δύσκολες μέρες που πέρασε η Ελλάδα, η Τάμτα μίλησε στο περιοδικό InStyle για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε στην πατρίδα της, ως παιδί, μετά την απόσχιση από τη Σοβιετική Ένωση.Και μας δημιουργει το ερωτημα αν καπως ετσι θα ηταν και η Ελλάδα της νέας δραχμής!
«Όλη αυτή η αγωνία για το αύριο δεν μου είναι καθόλου ευχάριστη. Μέσα μου έλεγα “Θεέ μου, δεν θέλω να το ξαναπεράσω”. Με τρόμαξε πολύ όλο αυτό, γιατί και στη Γεωργία, όταν ξεκίνησαν οι αλλαγές στη ζωή μας, δεν φανταζόμασταν το σημείο που θα έφταναν. Να έχεις ρεύμα δύο ώρες την ημέρα. Να κάθεσαι όλο το βράδυ στην ουρά για να πάρεις ψωμί με κουπόνι. Θυμάμαι ότι στεκόμασταν στην ουρά από το βράδυ, αλλάζοντας ο ένας τον άλλον, γιατί αν δεν ήσουν σχετικά μπροστά όταν θα ερχόταν το φορτηγό με το ψωμί, όταν έφτανε η σειρά σου μπορεί και να είχε τελειώσει. Θυμάμαι ότι πολλές φορές πήγαινα στους γείτονες για να βρω κάτι να φάω. Υπήρχαν μέρες που αντικαθιστούσαμε ένα κυρίως γεύμα με έναν κύβο για ζωμό, διαλυμένο σε ζεστό νερό, σαν σούπα» είπε η η τραγουδίστρια στο περιοδικό.
Οι διαμάχες που ξέσπασαν, ειδικά στα social media την περίοδο πριν και μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, την τρόμαξαν επίσης. «Βρήκα πολύ στενάχωρο πως μέσα σε τρεις μέρες ο κόσμος άρχισε να τσακώνεται μεταξύ του με πολύ βαριά λόγια. Αυτός ο διχασμός ανάμεσα σε ανθρώπους που ξέρω πόσο φίλοι είναι με φόβισε. Ένα από τα πρώτα πράγματα που είχαν συμβεί τότε στη Γεωργία ήταν αυτός ο διχασμός: ο γείτονας που έβριζε τον άλλο γείτονα κι έκοβαν την “καλημέρα” – τόσα χρόνια μετά κάποιοι εξακολουθούν να μη μιλάνε».

σσΚ:Kάποτε μας φόβιζαν οτι με την δραχμή θα κλείσουν οι τράπεζες, θα πεινάσουμε κ.λ.π. ‘Ε λοιπόν αντέχουμε!
Το κίνημα της δραχμή γιγαντώνεται μέρα με την ημέρα. 
ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ.
Δεν φοβόμαστε την δραχμή… αλλά την παραμονή στο ευρώ!