Τα τρωκτικά των ΜΜΕ! ΑΡΘΡΟ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ ΠΟΥ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΥΑΓΕΛΙΟ

Μαϊμουδοεκδότες, δημοσιογράφοι-εκτελεστές και υπερδανεισμένοι μιντιάρχες Επιβάλλεται «εδώ και τώρα» να δημιουργηθεί Μητρώο Ελέγχου και να επιβληθούν αυστηροί κανόνες που θα ισχύουν για όλους
Του
Ιωάννη Ν. Φιλιππάκη
H πατρίδα μας παραπαίει. Δυστυχώς, κάθε μέρα που περνά, ανοίγει και ένα νέο κεφάλαιο στο πολύτομο, καθώς φαίνεται, ιστορικό έργο «Πώς φτάσαμε ως εδώ!». Οι καλύτερα πληροφορημένοι είχαν, έστω και αμυδρά, γνώση των περισσότερων από τις υποθέσεις που εκτυλίσσονται αλλά και όσων θα αποκαλυφθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα...

Ομως, ούτε και ο πιο ευφάνταστος συγγραφέας δεν θα μπορούσε να διηγηθεί το εύρος, την ποικιλία, τη δημιουργική προσέγγιση κάποιων «ταλαντούχων», οι οποίοι αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) όχι από πάθος για την αλήθεια και την ενημέρωση, αλλά από την άπληστη προσδοκία του ευκολότερου κέρδους και της άκοπης, πολυτελούς ζωής.
Ας μην κοροϊδευόμαστε! Μόνο η κατηγοριοποίηση των διάφορων «εντιμότατων κυρίων» αλλάζει. Κάποιοι, οι πιο ερασιτέχνες και πρόχειροι, το έκαναν άγαρμπα, όπως οι προσφάτως συλληφθέντες. Αλλοι, λιγότερο ερασιτέχνες, αλλά εξίσου αμόρφωτοι και χυδαίοι, έστησαν δίκτυα ΜΜΕ με άφθονη χρηματοδότηση ύποπτης προέλευσης και μέσω αυτών λειτούργησαν και λειτουργούν ως πιστοί εκτελεστές κάθε αντιπάλου και κάθε επιθυμίας του αχόρταγου χρηματοδότη τους.
Και βέβαια, οι «παλιοί», οι επαγγελματίες, μέσω των πάντα (!) ζημιογόνων μέσων τους, κατόρθωσαν να λαμβάνουν δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων, δημιουργώντας αμύθητες περιουσίες, είχαν τη δυνατότητα να εξαγοράζουν τη σιωπή και την κάλυψη της εκάστοτε κυβερνήσεως για τις παράνομες δουλειές τους και εξασφάλιζαν έργα, προμήθειες για τις παράπλευρες επιχειρήσεις τους.
Ας μη γελιόμαστε! Ολοι αποτελούν διαφορετικές όψεις ενός και μόνο νομίσματος! Ολοι αποτελούν μια μεγάλη ομάδα τρωκτικών και διαφθορέων της πολιτικής, αλλά κυρίως της κοινής γνώμης. Πού διαφέρουν ο εκβιαστής μαϊμουδο-εκδότης από τον πληρωμένο δημοσιογράφο-εκτελεστή ή από τον υπερδανεισμένο μιντιάρχη; Μα στον τρόπο και στις μεθόδους!
Οπως διαφέρουν οι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου από τους εγκληματίες του «λευκού κολάρου». Ας μη γελιόμαστε! Ολοι εγκληματίες είναι! «Μικροί» και «κοντοί» άνθρωποι, απαίδευτοι… Πώς, όμως, αντιμετωπίζεται το φαινόμενο αυτό; Πώς επανατοποθετούμε τα ΜΜΕ απέναντι σε μια δύσπιστη κοινωνία; Πώς γίνονται βασικός μοχλός για τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας; Σίγουρα, θα πρέπει στην περίπτωση όλων των μέσων (τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, εφημερίδες, διαδικτυακοί ιστότοποι, περιοδικά) να δημιουργηθεί ένα μητρώο ελέγχου ΜΜΕ. Τι θα ελέγχει αυτό; Μα είναι απλό: Την ιδιοκτήτρια εταιρία και την πραγματικότητα των στοιχείων της (μέτοχοι, Δ.Σ., έδρα κ.λπ.), την οικονομική αυτοτέλεια (μετοχικό κεφάλαιο, πηγές εσόδων, αποτελέσματα κ.λπ.), την τήρηση του Ν.2190, τα ονόματα των εκδοτών ή άλλων υπευθύνων (και αν είναι αληθινά τα στοιχεία τους) αλλά και τυπικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία κανείς -ούτε η αυτοαποκαλούμενη προοδευτική Αριστερά- δεν έχει βάλει ποτέ ως θέμα και προϋπόθεση.
Και, φυσικά, η μη τήρηση των ανωτέρω θα έχει άμεσο αποτέλεσμα την ανάκληση της άδειας λειτουργίας, εκδόσεως κ.λπ. Δεν είναι δυνατόν μια καφετέρια να χρειάζεται άδεια λειτουργίας και μια εφημερίδα να κυκλοφορεί ή ένα site ή κάποιο blog να λειτουργούν χωρίς καμιά προϋπόθεση!
Πώς θα διαπιστώνεται η πιθανή παράβαση ή η μη συμμόρφωση; Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας ελεγκτικός μηχανισμός με σαφές και προκαθορισμένο αντικείμενο ελέγχου, για να αποφεύγεται η οποιαδήποτε αυθαιρεσία. Και, φυσικά, θα χρειαζόταν ένα αυτόνομο δικαιϊκό πλαίσιο.
Τι εννοούμε; Ισως μια διαιτητική επιτροπή ή μια ειδική δικαστική Αρχή, στην οποία άμεσα, σε στενά έως ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, θα εξετάζονται όλες οι υποθέσεις που αφορούν ΜΜΕ, είτε πρόκειται για αδικήματα που εμπίπτουν στον νόμο περί Τύπου είτε για οποιαδήποτε άλλη υπόθεση (οικονομική, εργατική κ.λπ.), στην οποία τουλάχιστον ο ένας εκ των αντιδίκων είναι μέσο μαζικής ενημέρωσης. Είναι ηλίου φαεινότερον! Η Ενημέρωση δεν πρέπει να περιοριστεί ή ακόμα περισσότερο να φιμωθεί.
Πρέπει, όμως, την πλήρη ασυδοσία που επικρατεί σήμερα να τη διαδεχθεί ένα οργανωμένο περιβάλλον με απολύτως διαφανείς κανόνες. Γιατί; Μα γιατί η Ενημέρωση δεν είναι ένα οποιοδήποτε εμπορεύσιμο αγαθό. Είναι βασικός πυλώνας της δημοκρατίας. Και αν θέλουμε να χαρακτηριζόμεθα ή τουλάχιστον να προσεγγίζουμε τον όρο «Σύγχρονη Δημοκρατία», θα πρέπει να είναι σαφές πού αρχίζει και πού τελειώνει η λειτουργία των ΜΜΕ.
Αν θέλουμε να τελειώσουμε με τα φαινόμενα που κυριαρχούν σήμερα στον τόπο μας, πρέπει άμεσα και χωρίς εκπτώσεις να θέσουμε τον δάκτυλο, και όχι μόνο, επί τον τύπον των ήλων. Αλλιώς, πολύ σύντομα θα βιώσουμε ακόμα πιο βίαιες και ακραίες καταστάσεις!
Υ.Γ. Δυστυχώς, ο εκδοτικός μας όμιλος αλλά και ο υπογράφων έχουν γίνει στόχος όλων των προαναφερθέντων κατηγοριών εγκληματιών. Ο λόγος προφανέστατος: Η προσπάθεια φίμωσης ενός ομίλου εφημερίδων με σαφές στίγμα: Πατρίδα – Ελευθερία – Αλήθεια – Ανεξαρτησία. Ολες οι επιθέσεις έχουν πέσει και πέφτουν θεαματικά στο κενό. Πολλές δε από αυτές έχουν πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης.