Tέσσερις εταιρείες θα ελέγχουν την αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα.

 

Αναγκαζόμαστε να επανερχόμαστε συνέχεια σε κείμενα για την ελληνική γεωργία, την παραδοσιακή μας διατροφή, το επερχόμενο εφιάλτη του ελέγχου της παγκόσμιας διατροφικής αγοράς από λίγες πολυεθνικές, που θα επιβάλλουν τη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την...
προλεταριοποίηση του Έλληνα παραγωγού-αγρότη ώστε να τον καταστήσουν εργάτη γης στα χωράφια του.Το κάνουμε μήπως και αντιληφθούμε εκεί που πίνουμε καφέ στο ΦΙΛΙΟΝ και στο DA CAPO με τη παρεούλα μας, καθηγητές, πολιτικούς μηχανικούς, οικονομολόγους, δικηγόρους, μεγαλογιατρούς, κηφήνες της δημοσιουπαλληλίας, που για χρόνια ασέλγησαν πάνω στην ελληνική παιδεία, την αρχιτεκτονική της πόλης μας, την οικονομία της χώρας, τη δικαιοσύνη, την υγεία των πολιτών, ότι το ζήτημα της ελληνικής γεωργίας δεν αφορά το μπάρμπα Μήτσο που έκλεψε τις επιδοτήσεις και τις έφαγε στο σκυλάδικο, ενώ ο παρακαθήμενός μας τα τοκίζει στην Ελβετία ή στις νήσους Κέιμαν.
Αφορά τη διατροφή του παιδιού μας και την ιδιαίτερη διατροφική παράδοση του λαού μας που είναι μαζί με τη γλώσσα μας, και την κλασική γραμματεία μας οι ισχυρότερες πολιτιστικές μας κληρονομιές προς την ανθρωπότητα!!!
Δεν είναι εχθρός μας ο ρυπαρός, άξεστος, αγρότης, ξάδερφός μας για να τον κάνομε ανέκδοτο,
αλλά οι παγκόσμιοι παίκτες (ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-Ε.Ε.-ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ) που ξεπουλούν έναντι πινακίου φακής τον πλούτο της πατρίδας μας και εμείς νομίζουμε ότι κάνουν τουρισμό στη χώρα μας.
ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Το σχέδιο McKinsey ψηφίστηκε στο Eurogroup το Μάη του 2014
Πάντα είχα την απορία γιατί τον Ιούλιο του 2015 η κυβέρνηση «έδωσε» τον αγροτικό τομέα. Το ρεπορτάζ με οδηγούσε στη μελέτη της McKinsey, αλλά και τη μελέτη της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ. Οι εμπορικοί μας ακόλουθοι στις πρεσβείες θεωρούν πως το επόμενο succes story για την Ελλάδα, είναι η αντιγραφή του μοντέλου της Ιταλίας.
Δηλαδή μπορούμε να εξάγουμε ελληνικό γιαούρτι τώρα που έχει γίνει της μόδας και κάνει θραύση στις δυτικές αγορές, αλλά όχι με ελληνικό γάλα, αγελαδινό, αυτό είναι πλέον ακριβό, όπως εκτοξεύθηκε το κόστος παραγωγής παντού στα χρόνια των μνημονίων, αλλά με εισαγόμενο φθηνό, από γειτονικές βαλκανικές χώρες, ή ακόμη και από την Αυστρία, όπου αρμέγεται το βράδυ και το μεθεπόμενο πρωί είναι στην πόρτα του ελληνικού εργοστασίοιυ, με 33 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος στον Έλληνα αγελαδοτρόφο είναι 38 λεπτά!
Αποκτούμε λοιπόν ελληνικό branding, άρα καιρός να το εκμταλλευτούμε με τη βιομηχανοποίηση της γεωργίας. Κι όσο για τους Έλληνες γεωργούς και κτηνοτρόφους, ας πρόσεχαν, ας είχαν φροντίσει να συνεταιριστούν σωστά και να αναλάβουν αυτοί το ρόλο της.. ιδιωτικής βιομηχανίας τροφίμων.
Έτσι δεν κάνουν και οι Ιταλοί, παίρνουν το θεσσαλικό σιμιγδάλι και φτιάχνουνε σπαγγέτι ή το ελληνικό λάδι και το συσκευάζουν σε ωραία μπουκαλάκια, ενώ οι Ισπανοί μας πήραν και την πανάρχαια ποικιλία της κορωνέϊκης λαδοελιάς, την πατεντάρισαν, την εξέλιξαν και την παρουσιάζουν και σε κοντή ελιά…Μόνο που σε Ιταλία και Ισπανία, οι συνεταιρισμοί καθορίζουν την παραγωγή και την κουλτούρα της διατροφής και για αυτό διατηρούν κάποιες προδιαγραφές κι έχουν και σημαντική εγχώρια αγροτο-κτηνοτροφική παραγωγή, όχι για «βιτρίνα», αλλά ως παραγωγή αιχμής…
Ετσι θα γίνει και με τη φέτα, αφού θα αντικαθίσταται το ελληνικό πρόβειο γάλα, από Βουλγάρικο ή Ρουμάνικο. Ήδη αυτά γίνονται από τις μεγάλες εταιρείες, που λόγω του ανταγωνισμού οδηγούνται σε αθρόες εισαγωγές, όχι μόνο φρέσκου – νωπού γαλακτος αλλά και σκονόγαλα. Έτσι εξηγείται πως φθάνει να πουλιέται ελληνική φέτα στα 5,5 ευρώ το κιλό στα Γερμανικά σούπερ- μάρκετ, όταν το κόστος της δεν μπορεί να πέσει κάτω από τα 6 ευρώ, αν φτιάχνεται με 4,5 κιλά πρόβειο γάλα, προς 1 ευρώ το λίτρο στον παραγωγό.Φέτα η οποία υποτίθεται ότι είναι ακόμη ΠΟΠ, με γεωγραφική προέλευση, αλλά σε λίγα χρόνια θα πάψει, με «δούρειο ίππο» τη συμφωνία της Ε.Ε. με τον Καναδά, αν δεν μας ζητήσουν – που το κάνουν ήδη – τα royalties οι Βούλγαροι…
Άρα η ελληνική γεωργία του ποιοτικού του διαφορετικού, με προστιθέμενη αξία, του ντελικάτέσεν, είναι η μόνη που μπορεί να επιβιώσει κι αυτή όμως δεν μπορεί να απασχολήσει το σύνολο του ενεργού αγροτικού πληθυσμού της χώρας, πόσο μάλλον όταν τις εξαγωγές θα τις ελέγχουν άλλοι, ενώ ο φτωχοποιημένος Έλληνας καταναλωτής δεν θα μπορεί να τα υποστηρίξει…
Το σχέδιο είναι λοιπόν αγροτοεργάτες σε 4 εταιρίες και μία εθνική εταιρία εξαγωγών, όχι ποικιλία, όχι μεράκι και παράδοση στην διατροφή, όχι οικογενειακές εκμεταλλέυσεις και πολυκαλλιέργειες, όπως στις υπόλοιπες αναπτυγμένες και στον αγροτικό τομέα ευρωπαϊκές χώρες.. Έτσι εξηγείται πως γινόμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης χωρίς αγροτικό ρεύμα και πετρέλαιο και με φορολόγηση επιδοτήσεων, αλλά και εισοδημάτων γεωργικών από το πρώτο ευρώ, χωρίς αφορολόγητο, όπως ισχύει σε άλλες πιο φτωχές από την Ελλάδα χώρες της Ευρώπης. Θέλεις αφορολόγητο γίνε υπάλληλος – αγρότης, υπάλληλος- γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός. Δείτε και το παρακάτω αποκαλυπτικό άρθρο και θα καταλάβετε:
Το σχέδιο της McKinsey που μιλά για 4 αγροτικές εταιρίες στη χώρα ψηφίστηκε στο Eurogroup το Μάη του 2014.
«Με απόφαση Eurogrop και με πρωταγωνιστές από την Ελληνική πλευρά τον σημερινό πρόεδρο της ΤτΕ και τότε υπουργό οικονομικών και τον συνήθη ύποπτο, Γερμανό Υπουργό οικονομικών και πρόεδρο της Γερμανικής τράπεζας WfW Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σε εννέα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη.
Η σχετική μελέτη, εγκρίθηκε στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014, με υπουργό τον Γιάννη Στουρνάρα.
Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων ή σούπερ – μάρκετ.
Όποιος ελέγχει τα δίκτυα διανομής και πώλησης ελέγχει και το παιχνίδι της διατροφής στη χώρα. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ΄ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση.
Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών.
Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Προφανώς το σχέδιο περιλαμβάνει και τους αγρότες και κτηνοτρόφους εν γένει. Για αυτό διαμαρτύρονται επί 30 μέρες στα μπλόκα. Το κατάλαβαν ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο. και στο τέλος θα υπάρχει πάντα και μία πολυεθνική με γενετικά τροποποιημένους σπόρους, για να γίνει πλήρης η παράδοση. Δεν υπήρξε χώρα που να πέρασε το ΔΝΤ και να μην έφερε ως προίκα τις εταιρείες βιοτεχνολογίας για τον έλεγχο των σπόρων της ζωής.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την «Ανάπτυξη» στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!
Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ ( ο ΙΟΒΕ είχε επί της ουσίας στηρίξει και τη μελέτη της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ).
Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.
«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.
Τα ερωτήματα που εγείρονται Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;
Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό.
Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.
Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας.
Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή. Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας:
Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»… Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.
Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.
Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!»
Αυτός λοιπόν είναι ο σχεδιασμός κι ο στόχος είναι οι αγρότες να είναι υπερχρεωμένοι με τις δυσβάστακτες εισφορές, μέχρι να καταλάβουν ότι το μέλλον τους οδηγεί να είναι υπάλληλοι γης στα χωράφια τους που θα έχουν περάσει στις 4 αυτές εταιρείες…
Προφανώς το στόχο αυτό τον υλοποιεί η κυβέρνηση, οπότε ο διάλογος της Δευτέρας είναι καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους…
Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων ή σούπερ – μάρκετ. Όποιος ελέγχει τα δίκτυα διανομής και πώλησης ελέγχει και το παιχνίδι της διατροφής στη χώρα. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ΄ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση. Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών.
Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Προφανώς το σχέδιο περιλαμβάνει και τους αγρότες και κτηνοτρόφους εν γένει. Για αυτό διαμαρτύρονται επί 30 μέρες στα μπλόκα. Το κατάλαβαν ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο. και στο τέλος θα υπάρχει πάντα και μία πολυεθνική με γενετικά τροποποιημένους σπόρους, για να γίνει πλήρης η παράδοση. Δεν υπήρξε χώρα που να πέρασε το ΔΝΤ και να μην έφερε ως προίκα τις εταιρείες βιοτεχνολογίας για τον έλεγχο των σπόρων της ζωής.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την «Ανάπτυξη» στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!
Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ ( ο ΙΟΒΕ είχε επί της ουσίας στηρίξει και τη μελέτη της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ).
Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.
«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.
Τα ερωτήματα που εγείρονται Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;
Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό.
Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.
Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας.
Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή. Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας:
Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»… Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.
Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.
Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!»
Αυτός λοιπόν είναι ο σχεδιασμός κι ο στόχος είναι οι αγρότες να είναι υπερχρεωμένοι με τις δυσβάστακτες εισφορές, μέχρι να καταλάβουν ότι το μέλλον τους οδηγεί να είναι υπάλληλοι γης στα χωράφια τους που θα έχουν περάσει στις 4 αυτές εταιρείες…
Προφανώς το στόχο αυτό τον υλοποιεί η κυβέρνηση, οπότε ο διάλογος της Δευτέρας είναι καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους…
Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων ή σούπερ – μάρκετ. Όποιος ελέγχει τα δίκτυα διανομής και πώλησης ελέγχει και το παιχνίδι της διατροφής στη χώρα. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ΄ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση. Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών.
Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Προφανώς το σχέδιο περιλαμβάνει και τους αγρότες και κτηνοτρόφους εν γένει. Για αυτό διαμαρτύρονται επί 30 μέρες στα μπλόκα. Το κατάλαβαν ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο. και στο τέλος θα υπάρχει πάντα και μία πολυεθνική με γενετικά τροποποιημένους σπόρους, για να γίνει πλήρης η παράδοση. Δεν υπήρξε χώρα που να πέρασε το ΔΝΤ και να μην έφερε ως προίκα τις εταιρείες βιοτεχνολογίας για τον έλεγχο των σπόρων της ζωής.
Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την «Ανάπτυξη» στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!
Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ ( ο ΙΟΒΕ είχε επί της ουσίας στηρίξει και τη μελέτη της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ).
Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.
«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.
Τα ερωτήματα που εγείρονται Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;
Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό.
Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.
Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας.
Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή. Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας:
Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»… Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.
Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.
Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!»
Αυτός λοιπόν είναι ο σχεδιασμός κι ο στόχος είναι οι αγρότες να είναι υπερχρεωμένοι με τις δυσβάστακτες εισφορές, μέχρι να καταλάβουν ότι το μέλλον τους οδηγεί να είναι υπάλληλοι γης στα χωράφια τους που θα έχουν περάσει στις 4 αυτές εταιρείες…
Προφανώς το στόχο αυτό τον υλοποιεί η κυβέρνηση, οπότε ο διάλογος της Δευτέρας είναι καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους…
Γ.Κ.
http://wwwaristofanis.blogspot.gr/2016/02/4.html#more