ΕΚΑΤΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ!!!

 
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ … «ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ»
 
Πες ότι έτυχε να ζεις κοντά εξήντα χρόνια στο σπίτι που γεννήθηκε η μάνα σου, σε μια περιοχή που κάποτε ήταν από τις καλύτερες της Αθήνας, τα Πατήσια, που όμως – από πολιτικές ενός αδιάφορου κράτους, και ενός ανύπαρκτου Δήμου που επέτρεψαν ολόκληρες γειτονιές της πρωτεύουσας να …
«καταληφθούν» από κάθε λογής αλλοδαπούς – έχει σήμερα έντονα υποβαθμιστεί.
Πες ότι έτυχε το σπίτι σου να είναι μονοκατοικία – και μάλιστα χαρακτηρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού «Ιστορικό διατηρητέο μνημείο» – όπου στα μαρμάρινα σκαλιά της καθημερινά… «άραζαν» κάθε …καρυδιάς καρύδια, τρώγοντας τα σουβλάκια τους, πίνοντας τα κρασιά και τις μπύρες τους, μιλώντας στα κινητά τους τηλέφωνα, μεσημέρι, νύχτα, λες και είναι στο σπίτι τους.
Αν δεν αντέξεις αυτή την κατάσταση και κάνεις το λάθος και ανοίξεις το παράθυρό σου και τους κάνεις παρατήρηση… «μαύρο φίδι που σ’ έφαγε»… ή θα σε … στολίσουν – σε άπταιστα πλέον Ελληνικά – με τα γνωστά «άντε ρε μ…», θα σε απειλήσουν ότι θα σε «γ… αν δεν το βουλώσεις» και όλα αυτά και άλλα πολλά γιατί τόλμησες να τους πεις ότι είναι 4 το μεσημέρι ή 1 τη νύχτα και θέλεις να κοιμηθείς.
Εκεί μας έφτασαν τα …σαΐνια που κυβερνούν αυτή την δυστυχισμένη χώρα τα τελευταία αρκετά χρόνια. Να χρειαζόμαστε την άδεια όλων αυτών για να κοιμηθούμε στο σπίτι μας.​Και αν μετά τις βρισιές και τις απειλές τολμήσεις να τηλεφωνήσεις στο 100, εκεί να δείτε τι άλλες… εκπλήξεις σας περιμένουν…
Όταν φτάσει το περιπολικό – στην καλύτερη περίπτωση μετά από μισή ώρα – και εξηγήσεις τι έχει συμβεί και ζητήσεις να υποβάλεις μήνυση για εξύβριση και απειλή, το πρώτο που θα σου πουν – οι ευγενικοί κατά τα άλλα αστυνομικοί – είναι: «Είστε σίγουρος; Το ξέρετε ότι θα σας κοστίσει η μήνυση εκατό ευρώ;»
Και όταν επιμείνεις και με το περιπολικό σε οδηγήσουν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μαζί με τον αλλοδαπό (όλοι στο ίδιο τσουβάλι!), ο αξιωματικός υπηρεσίας θα σου επαναλάβει: «Έχετε δικαίωμα να κάνετε ό,τι θέλετε, αλλά δεν αξίζει να δώσετε εκατό ευρώ, έτσι κι αλλιώς αύριο το απόγευμα αυτός θα είναι ελεύθερος!!!». Άσε που έμμεσα σου περνάνε και τον φόβο… υπάρχει η «αντεκδίκηση» από τους ομοίους του που σίγουρα είναι η πλειοψηφία στη γειτονιά.
Όλα τα πιο πάνω έζησα χθες μεσημέρι Δευτέρας. Ειλικρινά δεν ήξερα ότι για αν ζητήσεις από το κράτος – την αστυνομία – την τιμωρία κάποιων που σε έβρισαν, που σε απείλησα, που προσπάθησαν να σκαρφαλώσουν στο παράθυρό σου και να το σπάσουν έπρεπε να πληρώσεις εκατό ευρώ!!!
Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει από παλιά ή είναι και αυτό έργο της… «πρώτης φορά αριστερά» και τελικά δεν με ενδιαφέρει να μάθω ποιος και πότε αποφάσισε κάτι τέτοιο ή ποιοι δεν φρόντισαν να καταργήσουν αυτό τον ηλίθιο νόμο (;)
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που κανείς δεν μιλά, κανείς δεν αντιδρά με όσα συμβαίνουν στην γειτονιά του, κανείς δεν ζητά την βοήθεια αυτού του κράτους που για να στην προσφέρει θέλει εκατό ευρώ!
Και φυσικά όλα αυτά τα … «φιντάνια» που έχουν καθίσει στο κεφάλι μας με το έτσι θέλω, γνωρίζουν την αδιάφορη στάση του κράτους – της αστυνομίας – απέναντί τους και έχουν τελείως αποθρασυνθεί, δεν φοβούνται κανένα και ας γίνονται… «κότες» μπροστά στους αστυνομικούς!!!
Κλείνοντας θέλω να εκφράσω μια απορία…
Τους τελευταίους μήνες αυτό το ανύπαρκτο κράτος μας μιλά για τους 50.000 πρόσφυγες από την Συρία – που ηλίθιες πολιτικές των Ευρωπαίων «αφεντικών» μας – τους έχουν εγκλωβίσει στην Ελλάδα.
Για τους χιλιάδες αλλοδαπούς που βρίσκονται στον τόπο μας εδώ και αρκετά χρόνια που έχουν «καταλάβει» ολόκληρες γειτονιές της Αθήνας, γι’ αυτούς γιατί δεν μας μιλά κανείς;
Λες και έπαψαν ξαφνικά να υπάρχουν…
Αυτοί δεν είναι πρόβλημα που θέλει λύση;

Δημήτρης Κραουνάκης