Πικρές αλήθειες! ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ…

ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ…
ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙ ΑΠΟ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ;;
Κείμενο – Φωτογραφίες Δημήτρης Κραουνάκης
Είμαι κάτοικος της περιοχής της Πλατείας Κολιάτσου στα Πατήσια εδώ και 60 χρόνια. Εξακολουθώ να ζω στο σπίτι που είχε γεννηθεί και η μητέρα μου. Σ ένα ακίνητο που έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού «Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο». Αυτό λοιπόν το «Μνημείο» – που το έχει εγκαταλείψει στη τύχη του το Κράτος αλλά και ο Δήμος Αθηναίων, όπως και τόσα άλλα – όπου να ναι φαίνεται ότι θα γίνει το…κανονικό μνημείο μου, ο τάφος μου!!… Οι περισσότεροι που ζουν σε αυτή την γειτονιά γνωρίζεται την κατάσταση που δυστυχώς επικρατεί στην περιοχή μας, η οποία τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει ακόμα χειρότερη μετά την…έλευση νέων φυντανιών από διάφορα σημεία του ορίζοντα. Ολόκληρες πολυκατοικίες που για μεγάλο διάστημα ήταν ακατοίκητες, τώρα…σφύζουν από ζωή!!!
Τον περασμένο Απρίλιο προσπάθησαν να «ανοίξουν» το σπίτι μου – την ώρα που κοιμόμουν – τρεις φορές. Τις δυο πρώτες με έσωσαν οι σύρτες που έχω βάλει στην κεντρική είσοδο. Απλά κατάφεραν και τις δυο φορές να σπάσουν την κλειδαριά. Ομως την τρίτη φορά, στις 20 Απριλίου πραγματικά σώθηκα από τύχη και μάλιστα από εκεί που δεν το περίμενα ποτέ… Νύχτα 20ης Απριλίου 2017 [περίπου στις 2.30 ] ξύπνησα από φασαρία στην αυλή του σπιτιού μου. [ Το σπίτι μου από τις δύο πλευρές του έχει αυλή, ενώ στην τρίτη πλευρά υπάρχουν δύο μικρές εγκαταλελειμμένες μονοκατοικίες ]. Η «φασαρία» προερχόταν από 20 περίπου αστυνομικούς που είχαν περικυκλώσει το σπίτι και όπως μετά από λίγο με ενημέρωσαν είχαν συλλάβει ένα κακοποιό στην αυλή μου και έψαχναν άλλους δύο που επίσης κρύβονταν στην αυλή του σπιτιού. Μετά από μία σχεδόν ώρα και μεγάλη προσπάθεια των αστυνομικών [σκαρφάλωσαν σε ντουβάρια μεγάλου ύψους και πραγματικά κινδύνευσαν από τους κακοποιούς] έπιασαν και τους άλλους δύο που είχαν καταφύγει στην αυλή του διπλανού ακατοίκητου σπιτιού. Στην αυλή του σπιτιού μου οι αστυνομικοί βρήκαν την τσάντα των κακοποιών με αλυσοπρίονo, σφυριά κλπ. Πριν γίνουν όλα αυτά οι κακοποιοί προσπάθησαν να σπάσουν τα παντζούρια του σπιτιού, ενώ έσπασαν την πόρτα του υπογείου – πιστεύοντας ίσως ότι μπορεί να επικοινωνεί με το κυρίως σπίτι. Τις κινήσεις τους – για καλή μου τύχη – είδε κάτοικος της απέναντι πολυκατοικίας [ και μάλιστα ένας νεαρός αλλοδαπός!!! ] και αυτός ειδοποίησε την αστυνομία. Μετά την σύλληψη των κακοποιών οι αστυνομικοί μου ζήτησαν και τους ακολούθησα στο ΑΤ Πατησίων όπου και έδωσα κατάθεση στις 4 το ξημέρωμα…
Από εδώ και πέρα ξεκινά η δεύτερη ταλαιπωρία μου που οφείλεται σε λανθασμένες κινήσεις των υπηρεσιών της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών… Στις 28-4-2017 μου επιδόθηκε κλήση [ ΑΒΜ.ΓΦ/2017/344] να εμφανιστώ στο ακροατήριο του Β ΑΥΤΟΦΩΡΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ Πλημμελειοδικείου Αθηνών στην συνεδρίαση της 8ης ΜΑΙΟΥ 2017 για να εξεταστώ ως μάρτυρας στην ποινική δίκη κατά του κατηγορουμένου Θ. Χ. [μου έκανε εντύπωση μια και εγώ γνώριζα ότι οι κατηγορούμενοι ήταν τρεις….] Εμφανίστηκα στο Β ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ στις 9 το πρωί της 8ης Μαίου 2017. Στο πινάκιο δεν υπήρχε το όνομα του κατηγορουμένου Θ. Χ. που ανέφερε η κλήση. Απευθύνθηκα στην Πρόεδρο και τον Εισαγγελέα του δικαστηρίου οι οποίοι μου συνέστησαν να παραμείνω στο δικαστήριο στην συνεδρίαση του μετά τις 12 το μεσημέρι, λέγοντας μου ότι υπάρχουν και άλλες υποθέσεις που θα συζητηθούν εκείνη την ώρα…Γύρισα σπίτι μου και επέστρεψα στην Ευελπίδων στις 12 παρά. Για λόγους που δεν γνωρίζω το δικαστήριο «ανέβηκε» στην έδρα στις 13.30. Επειδή την ίδια ημέρα το πρωί είχα βγει από το νοσοκομείο – για να είμαι παρόν στο δικαστήριο- ζήτησα και πάλι από την Πρόεδρο να υπάρξει προτίμηση και να συζητηθεί η υπόθεση μου άμεσα, γιατί έπρεπε να επιστρέψω στο νοσοκομείο μια και ήμουν εν αναμονή εγχείρησης. Η Πρόεδρος τελικά με ενημέρωσε στις 14.00 ότι δεν υπάρχει υπόθεση με κατηγορούμενο τον Θ.Χ. και μάρτυρα εμένα, ενώ ο Εισαγγελέας της έδρας μου υπέδειξε να πάω στο κτίριο 12, στην «εκκαθάριση» – αν το λέω σωστά – για να δω τι συμβαίνει. Στο κτίριο 8 η αρμόδια υπάλληλος με ενημέρωσε ότι ο Θ.Χ. είχε δικαστεί στο Β ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ 4 ημέρες πριν, στις 4 ΜΑΙΟΥ [αρ.απ. 47004/4-5-2017 καταδικάστηκε σε 8 μήνες φυλάκιση για κλοπή ]. Επειδή ήξερα ότι οι κατηγορούμενοι ήταν τρεις, επειδή μου έκανε εντύπωση ότι ο Θ.Χ. καταδικάστηκε για κλοπή, καταλάβαινα ότι και άλλο λάθος έπρεπε να έχει συμβεί… Ετσι την επομένη του δικαστηρίου -Τρίτη 9-5-17- πήγα στο ΑΤ Πατησίων στο τμήμα ασφαλείας και συνάντησα τον αξιωματικό υπηρεσίας – ήταν ο ίδιος που είχε χειριστεί την υπόθεση εκείνο το βράδυ – και αφού του περιέγραψα τι έχει συμβεί με ενημέρωσε ότι κατηγορούμενος στην υπόθεση που με αφορά δεν είναι ο Θ.Χ που αναφέρει η ΚΛΗΣΗ που μου επιδόθηκε, αλλά οι Σ.Κ, Φ.Χ και Β.Α [ με καταγωγή από την Ρωσία] οι οποίοι οδηγήθηκαν στο Β ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ την επομένη του συμβάντος 21-4-2017 [αρ.πρ. 1052/3/384] και πήραν αναβολή.. Την επομένη ημέρα 10-5-2017 πήγα και πάλι στο κτίριο 12 στην «εκκαθάριση» όπου με ενημέρωσαν ότι η υπόθεση των τριών αυτών κατηγορουμένων συζητήθηκε στο Β ΑΥΤΟΦΩΡΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ στις 8 Μαίου 2017 απ όπου ζήτησαν και πήραν αναβολή. [ αρ.απ.48450/8-5-17] Ο υπάλληλος με παρέπεμψε στο κτίριο 8 στην γραμματέα της έδρας του δικαστηρίου η οποία με ενημέρωσε ότι οι τρεις κατηγορούμενοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο, ζήτησαν και πάλι αναβολή την οποία πήραν αόριστα.
Καταλαβαίνετε τι συνέβη από τα λάθη των υπαλλήλων της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών; Κλήθηκα να παραστώ ως μάρτυρας στις 8-5-17 σε μια υπόθεση που είχε συζητηθεί στις 4-5-17 και που δεν με αφορούσε. Την ίδια ημέρα στις 8-5-17 στην ίδια αίθουσα που ήμουν και περίμενα, δικάζονταν οι πραγματικοί κατηγορούμενοι της υπόθεσης που με αφορά – τα ονόματα των οποίων εγώ δεν γνώριζα, ούτε μπορούσα να θυμηθώ τα πρόσωπα τους τα οποία για δευτερόλεπτα είχα δει την ώρα της σύλληψης τους στις 4 το ξημέρωμα – οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την «απουσία» μου [ είμαι ο βασικός και μοναδικός μάρτυρας ] ζήτησαν και πήραν αναβολή – για τρίτη νομίζω φορά… Και φυσικά τώρα είναι ελεύθεροι με τα.. «αλλυσοπρίονα» τους, για να συνεχίσουν το…»Θεάρεστο» έργο τους… Τρεις ημέρες προσπαθούσα να καταλάβω τι συνέβει με αυτή την υπόθεση που άθελα μου έμπλεξα. Εις βάρος της υγείας μου έτρεχα ψάχνοντας στα διάφορα κτίρια της πρ. Σχολής Ευελπίδων να δω ποιος φταίει για την δεύτερη ταλαιπωρία μου – η πρώτη ήταν την νύχτα του συμβάντος – για να καταλήξω ότι οι υπηρεσίες της Εισαγγελίας έχουν την ευθύνη τόσο της ταλαιπωρίας μου, όσο και της ατιμωρησίας των κακοποιών…
Εχω μάθει σε όλη μου την ζωή να μιλώ για ότι «στραβό » συμβαίνει γύρω μου πιστεύοντας ότι αν όλοι μίλαγαν, ίσως κάτι θα μπορούσε να αλλάξει σε αυτό τον δυστυχισμένο τόπο… Με αυτή την σκέψη για…τρίτη ημέρα βρέθηκα στην πρ. Σχολή Ευελπίδων όπου κατέθεσα υπόμνημα στον Προιστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών κ. Ηλία Ζαγοραίο. [ αρ.πρωτ. 166845/11-5-17 ] στο οποίο περιγράφω όλα τα πιο πάνω καταλήγοντας με το ερώτημα » Τελικά ποιος θα μας προφυλάξει απ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και εις βάρος μας κύριε Εισαγγελέα;;» «Φυσικά» μέχρι σήμερα καμία απάντηση δεν πήρα από κανένα και ούτε βέβαια περιμένω…
Και μην νομίζεται ότι έφτανε να μάθω τι συνέβη με τους υπαλλήλους της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών – που αναρωτιέμαι αν κάποιος από αυτούς θα τιμωρηθεί…[!] Επρεπε να φροντίσω εγώ να κλείσουν οι δίοδοι που οδηγούν στην αυλή του σπιτιού μου και που παρέμεναν ανοιχτοί μετά την επέμβαση της αστυνομίας… Αλλη ταλαιπωρία.. Απευθύνθηκα με επιστολή μου και στον Πρόεδρο του Ε Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων κ. Διονύσιο Αδαμόπουλο [αρ.πρωτ.115333/24-4-2017] λέγοντας του τι μου συνέβη και ζητώντας του – αν είναι στις αρμοδιότητες του – να φροντίσει κάποια υπηρεσία του Δήμου να κλείσει τις διόδους που οδηγούν τους κακοποιούς με ευκολία να μπουν στο σπίτι μου… Ακριβώς δίπλα στο σπίτι μου, όπως σας είπα υπάρχουν δύο ακατοίκητες μονοκατοικίες στις οποίες έχουν σπάσει τελευταία τις πόρτες και τα παράθυρα. Από τις αυλές των δύο αυτών σπιτιών άνετα μπορούν να περάσουν στην δική μου αυλή. [εκεί έπιασε η αστυνομία τους δύο κακοποιούς που αναφέρω πιο πάνω]. Εδώ και δέκα περίπου χρόνια τα δυο αυτά σπίτια είναι εγκαταλελειμμένα. Εψαξα πριν χρόνια και βρήκα τους ιδιοκτήτες τους – γιατί πολλές φορές έχουν γίνει πολλά επεισόδια σε αυτά τα σπίτια. Μετά τα τελευταία γεγονότα προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί τους ώστε να φροντίσουν να σφραγίσουν τα σπίτια τους. Μάταια όμως όλα τα τηλέφωνα που είχα δεν..»αντιστοιχούσαν σε συνδρομητή»..
Ρώτησα τον κ.Αδαμόπουλο, [ ο οποίος μόλις έλαβε την επιστολή που έστειλα στο Ε Διαμέρισμα του Δήμου ήρθε σπίτι μου και τον ευχαριστώ] τι θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος με αυτά τα δύο εγκαταλελειμμένα σπίτια με τις ανοιχτές πόρτες και παράθυρα; Δεν θα μπορούσε, του είπα κάποιος έστω να καρφώσει τις πόρτες και τα παράθυρα; Μου απάντησε ότι θα κάνει ότι μπορεί… Επίσης του έδειξα το βασικό πέρασμα προς την αυλή μου που είναι ένα άνοιγμα που υπάρχει στον τοίχο της διπλανής πολυκατοικίας δίπλα στην σιδερένια πόρτα της αυλής μου. [Σε αυτό το σημείο η αστυνομία έπιασε τον τρίτο κακοποιό που αναφέρω πιο πάνω]. Είναι το τέλος της στοάς της πολυκατοικίας που έμεινε ανοιχτό ώστε αν γινόταν το σπίτι μου κάποτε πολυκατοικία θα συνεχιζόταν η στοά. Πολλές φορές το άνοιγμα αυτό έχει γίνει είσοδος κάθε λογής κακοποιών που μπαίνουν στην αυλή του σπιτιού μου. Πολλές φορές ζήτησα από τον διαχειριστή αυτής της πολυκατοικίας να κλείσει αυτό το άνοιγμα μια και ποτέ δεν θα συνεχιστεί η στοά αφού το σπίτι μου είναι διατηρητέο [ του έδειξα μάλιστα και το σχετικό ΦΕΚ.] Μάταια. Καμία σοβαρή κίνηση εκ μέρους του και αστείες δικαιολογίες, «δεν μου το επιτρέπει η πολεοδομία» ή » θα πρέπει να.. αερίζετε η στοά»!!. Σε επίσκεψη μου στην Πολεοδομία Αθηνών με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, η Διευθύντρια της κ.Βάγια Τουρή, αφού πρώτα της εξήγησα με παρέπεμψε στην αρμόδια τμηματάρχη του τμήματος έκδοσης αδειών κ.Ολγα Πλουμπή η οποία βλέποντας τις φωτογραφίες του ανοίγματος κατηγορηματικά μου δήλωσε ότι «αυτή η κατασκευή είναι παράνομη»!! Φυσικά σύντομα θα γίνουν οι όποιες κινήσεις απαιτούνται…
Επειδή παρ όλη την προθυμία του κ. Αδαμόπουλου κατάλαβα ότι ο Δήμος δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι ουσιαστικό, πήγα στις 24 Απριλίου στην Εισαγγελία Αθηνών, ενημέρωσα την Εισαγγελέα υπηρεσίας για όλα όσα έχουν συμβεί και πήρα «Εισαγγελική Εντολή» [ αρ.πρ.26455/24-4-2017] προς το ΑΤ Πατησίων με το οποίο τους ζητούσε να φροντίσουν ώστε να σφραγιστούν τα ακατοίκητα σπίτια από τους ιδιοκτήτες τους και να κλείσει το άνοιγμα από την διπλανή πολυκατοικία για «άμεση άρση επικίνδυνης κατάστασης», όπως τονίζει στο σημείωμα της. Την ίδια ημέρα παρέδωσα την «Εισαγγελική εντολή» στον αξιωματικό υπηρεσίας του ΑΤ Πατησίων. Ηταν 24 Απριλίου 2017. Σήμερα που γράφω αυτό το κείμενο είναι 28 Μαίου 2017. Απολύτως τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Μάλιστα προχθές 26 Μαίου στις 11.25 το πρωί τηλεφώνησα στο «100» μια και είδα 4-5 Αφρικανούς [ μάλλον ναρκομανείς ] να μπαίνουν στο ένα από τα δυο εγκαταλελειμμένα σπίτια και να μένουν σε αυτό αρκετές ώρες.. Σήμερα, δύο 24ωρα μετά περιμένω ακόμα να έρθουν οι αστυνομικοί που κάλεσα!!..
Τελικά σε αυτό τον τόπο, έτσι όπως τον κατάντησαν όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν τα τελευταία αρκετά χρόνια και εξακολουθούν να μας κυβερνούν και σήμερα, δεν υπάρχει κανείς να μας προφυλάξει από αυτά που γίνονται γύρω μας και εις βάρος μας.. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας.. Διαλύθηκαν όλα σε αυτό τον τόπο!!…