H κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί την εθνική υπερηφάνεια, όσο και αν η ίδια απεχθάνεται οτιδήποτε σχετικό με τη λέξη "έθνος"

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Κάποιοι συμπολίτες, με πνεύμα καλής διάθεσης, επιχειρώντας να εμφανιστούν διαλλακτικοί (και όχι εθνικιστές, φασίστες, ναζί και γραφικοί όπως χαρακτηρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα και τα καλοπληρωμένα της παπαγαλάκια, όσους είναι υπέρ του αυτονόητου και των συμφερόντων της Ελλάδας), αναρωτιούνται: Κι αν είναι το GornaMakedonija, Makedonska (ή και οτιδήποτε σχετικό) αμετάφραστο; Δεν είναι μια κάποια λύση αυτό; 
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει τίποτε αμετάφραστο....
Και μόνο η ρίζα της λέξης "Makedon" φτάνει ώστε οι κάτοικοι της Βαρδαρίας να αυτοπροσδιορίζονται και να ονομάζονται Μακεδόνες. 
Δεν υπάρχουν και ούτε μπορούν να υπάρξουν διαβεβαιώσεις πως δεν θα αλλάξουν το Σύνταγμά τους και πως δεν θα ξαναβγάλουν βιβλία με αλυτρωτικούς χάρτες εις βάρος της Ελλάδας. 
Σε περίπτωση, δε, που η Ελλάδα θυμίσει τη διεθνή κοινότητα πως υπάρχει παραβίαση συμφωνίας και ζητήσει την επαναφορά στη συμφωνία, τότε ΟΛΟΙ θα κατηγορήσουν την Ελλάδα για εμπλοκή σε εσωτερικά ζητήματα άλλης χώρας. 
Και στο σημείο αυτό δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το διεθνές δίκαιο εφαρμόζεται αλά - καρτ και δεν ισχύει πάντα για όλους και για όλα, αλλά το διεθνές δικαστήριο αποφασίζει σύμφωνα με τις εκάστοτε πολιτικές συγκυρίες και τα συμφέροντα των ισχυρών. 
Είναι αυτοκτονικός ιδεασμός το να εγκατατάλειψουμε σήμερα ως χώρα τη θέση ισχύος, προκειμένου αύριο (κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον) να μπούμε σε διαδικασίες αναζήτησης του δικαίου μας -σύμφωνα πάντα με το διεθνές δίκαιο και όχι με άλλα μέσα και τρόπους-, αποτελεί ύστατη πράξη ηλιθιότητας, μη αναστρέψιμης, η οποία είναι εξόχως βλαπτική για την πατρίδα μας. 
Δυστυχώς, για λόγους εξόφθαλμων πολιτικών/κομματικών συμφερόντων και "κατανοητούς" από σχεδόν όλους τους πολίτες, η παρούσα κυβέρνηση (όχι ότι η αντιπολίτευση έχει επί της ουσίας άλλη "γραμμή") ακολουθώντας την "πολιτική του παραλόγου" είναι αποφασισμένη να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και να δημιουργήσει νέα μείζονα αρνητικά ζητήματα για την ασφάλεια της χώρας, άμεσα συνδεδεμένα με τη γεωγραφική της έκταση και δομή. 
Μοναδική αγωνία των κυβερνώντων είναι η επικοινωνιακή διαχείριση και ο διαμοιρασμός ευθυνών των δικών της εγκληματικών - τραγικών για την χώρα ευθυνών. Επικοινωνιακή διαχείριση που ευελπιστούν πως θα μειώσει το "πολιτικό κόστος" των όσων η ίδια μεθοδεύει και υλοποιεί. Εδώ όμως πρέπει να τεθεί και ένα ουσιώδες ερώτημα: Μιλάμε ακόμη για πολιτικές ευθύνες; Μήπως οι ευθύνες αυτές είναι πλέον καθαρά ποινικές; 
Πρέπει να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε πως ζούμε σε παγκοσμίως πρωτοφανείς καταστάσεις, αφού η παρούσα κυβέρνηση (και θυμίζω πως δεν εξαιρώ τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους) εφαρμόζει υποχωρητική έως προδοτική πολιτική, παρά τις παρόμοιες περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί με άλλες χώρες. 
Και αυτή ακριβώς η (αναιτιολόγητη και ιδιαίτερα προβληματική) υποχωρητικότητα δημιουργεί μείζονα θέματα ως προς την διάθεση των κυβερνώντων να υπερασπιστούν επαρκώς την χώρα σε άλλα ζητήματα που πιθανότατα θα προκύψουν με άλλους γείτονες, οι οποίοι προ καιρού έχουν καταθέσει τις επιθετικές τους θέσεις - απαιτήσεις... 
Στην περίπτωση της ονομασίας των Σκοπίων η παρούσα κυβέρνηση "ζυγίζεται" από τρίτους, εκτός Ελλάδας, οι οποίοι και εξάγουν χρήσιμα για τους ίδιους συμπεράσματα για την πιθανή στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε περίπτωση μίας πραγματικής (πρώτου μεγέθους) πρόκλησης προς την Ελλάδα. 
Δυστυχώς για τη χώρα και τους πολίτες της, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του στην κυβέρνηση, προ καιρού "εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς"... σε όλα...!!! 
Σήμερα, πλέον, με όσα συμβαίνουν στα εθνικά θέματα και όσα έπονται (Θράκη, Αιγαίο, Αλβανία, Σκόπια και -κυρίως- Τουρκία)  μπορούμε με απόλυτη βεβαιότητα να πούμε πως αυτοί που μας κυβερνούν ευρέθησαν όχι μόνο υπόπτως ανίκανοι και λίαν επικίνδυνοι για την Ελλάδα αλλά και λίαν χρήσιμοι για όσους ασκούν επιθετικές πολιτικές προς την Ελλάδα. 
Οι δε δικαιολογίες (πολιτικάντικοι εξυπνακισμοί) που παραθέτουν για τα οφέλη της Ελλάδας (που δεν διευκρινίζουν καν) που θα προκύψουν από μια συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων, χαρακτηρίζονται μόνο ως "προφάσεις εν αμαρτίες" και τους καθιστούν πολλαπλά επικίνδυνους για την οποιαδήποτε διαχείριση θεμάτων που αφορούν την χώρα. 
Αν αυτό δεν γίνει επαρκώς κατανοητό και δεν ασκηθούν οι κατάλληλες πιέσεις προς την πολιτική σκηνή της χώρας, η περίπτωση των Σκοπίων θα αποτελέσει την θρυαλλίδα εξελίξεων λίαν δυσάρεστων, αρνητικών και επίπονων για το σύνολο της χώρας, η οποία επισήμως εξισώνει και αναγνωρίζει τα δικαιώματα του νοικοκύρη με τις απαιτήσεις του γείτονα άρπαγα... 
Μήπως, τελικά, κάποιος πρέπει να ξεκαθαρίσει στους διαχειριστές της χώρας (αυτοπροσδιορίζονται και ως κυβέρνηση) πως οι ενέργειές τους, όπως καταγράφονται επισήμως, θα είναι αυτές τους οδηγήσουν στην φυλακή για το υπόλοιπο του βίου τους;
 
Και εάν η ερώτηση αυτή "ακούγεται" ακραία, δεν πρέπει να διερωτηθούμε πόσο ακραία εις βάρος της λογικής και του αυτονόητου των εθνικών συμφερόντων είναι οι ενέργειες των σημερινών κυβερνώντων;
 
Δεν πρέπει να αναρωτηθούμε, όλοι μας, για το πως αντιλαμβάνονται την δημοκρατία και το ισχύον πολίτευμα όσοι σήμερα μας κυβερνούν;
 
Δεν πρέπει να διερωτηθούμε ποιούς και γιατί -πραγματικά- εξυπηρετούν "ο Αλέξης και τα άλλα παιδιά", τη στιγμή που κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν πως η ύπαρξή τους αποτελεί "δούρειο ίππο" για την χώρα;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα οφείλουν και πρέπει να κατατεθούν από τον λαό την επόμενη Κυριακή, στο συλλαλητήριο της Αθήνας, και ταυτόχρονα να σταλούν εκείνα τα σαφή μηνύματα περί του "τι μέλλει γενέσθαι" με όλους όσους μεθοδικά εργάζονται και συνεργάζονται (εκμεταλλευόμενοι θέσεις προσωρινής ισχύος) για να μειώσουν το κύρος και την κυριαρχία της Ελλάδας...


ΥΓ: Από χθες το πρωί κυκλοφορεί μία δήλωση του Κοτζιά, ο οποίος υποστηρίζει ότι «η ονομασία "μακεδονική γλώσσα" καθιερώθηκε στα Ηνωμένα Έθνη το 1977, επί ηγεσίας Κωνσταντίνου Καραμανλή».
 

Μετά από μία μικρή έρευνα, και μετά από περιηγήσεις ιστολογίων καθαρά αντικαραμανλικών, διαπίστωσα ως φερόμενη αρχική πηγή, ένα έγγραφο του ΟΗΕ με τον τίτλο «Η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών διά την Τυποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων» η οποία έλαβε χώρα στην Αθήνα στις 17 Αυγούστου – 7 Σεπτεμβρίου 1977.
 

Σε αυτό το έγγραφο αναφέρεται και στην σελίδα 29 γίνεται αναφορά στο “Σέρβο-Κροατικό και Μακεδονικό κυριλλικό αλφάβητο της Γιουγκοσλαβίας, με σκοπό την τυποποίηση στα λατινικά των γεωγραφικών ονομάτων”.
 

Αυτή η αναφορά, έχει ληφθεί από τον Κοτζιά και τους λοιπούς, ως αναγνώριση της...μακεδονικής γλώσσας, από την κυβέρνηση Καραμανλή.
 

Φυσικά είναι και ΑΣΤΕΙΟΣ τέτοιος ισχυρισμός, και θα περίμενα τον Κοτζιά να συμβουλευτεί επιτέλους τους διπλωμάτες του ΥΠΕΞ και όχι τα...σάιτ και το κάθε άρθρο πυροτέχνημα. Αν δεν θέλει να είναι σαν τους προηγούμενους ΥΠΕΞ, τότε να αρχίσει να ακούει τι του λένε τα αρμόδια θεσμικά όργανα του Υπουργείου στο οποίο προΐσταται.
 

Ο πανικός, δεν είναι καλός σύμβουλος.


Διαβάστε το έγγραφο του ΟΗΕ.
 

Πουθενά δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο έγγραφο ή στο συνέδριο, ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει επίσημα κάποια γλώσσα. 

Τότε το ίδιο θα έκανε π.χ. η Βουλγαρία, το οποίο όπως και η Ελλάδα, επίσημα έχει πει ότι δεν αναγνωρίζει Μακεδονική γλώσσα ή εθνικότητα. 

Το συγκεκριμένο έγγραφο είναι σαφέστατο τόσο ως προς τους συμμετέχοντες (Γιουγκοσλαβία) αλλά και ως προς το περιεχόμενο(κωδικοποίηση γεωγραφικών ονομάτων). 


Τα κείμενα που κάποιοι ανακαλύπτουν και επαναλαμβάνουν κουραστικά τα οποίοα κατά την φαντασία τους "συνιστούν αναγνώριση" προφανώς δεν έχουν απολύτως καμμία σημασία για απολύτως κανέναν. 

Ακόμη και ως επιχειρήματα στην διαπραγμάτευση δεν φαίνονται να έχουν κάποια αξία αφού που ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν από τους σκοπιανούς.


Τα υπόλοιπα είναι απλές εικασίες και εξυπνακισμοί κάποιων τρολ του διαδικτύου και κάποιων "πρόθυμων υποστηρικτών" της παρούσας κυβέρνησης...




Πηγή