Η σύγκρουση στην Συρία ρίχνει τις μάσκες (Εξαιρετικό!)

Η πολεμική σύγκρουση στην Συρία έχει αποκαλύψει πολλούς κάλπικους παράδες και έχει ρίξει πολλές μάσκες και συνεχίζει να το κάνει. Τελευταία κρούσματα η... ελληνοφρένεια και η αναρχική εφημερίδα Άπατρις.
Πριν γίνουμε πιο συγκεκριμένοι με τις δύο παραπάνω περιπτώσεις να υπενθυμίσουμε ότι στην αρχή της ιμπεριαλιστικής επέμβασης η καραμέλα των απολογητών του ιμπεριαλισμού με αριστερή προβιά ήταν ότι στην Συρία γίνεται προοδευτική επανάσταση εναντίον του δικτάτορα Άσαντ.
Όταν όμως φάνηκε ακόμη και στον πλέον αδαή ότι στο στρατόπεδο της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης κυριαρχούσαν ο ISIS και η Αλ Νούσρα η καραμέλα αυτή έλιωσε εντελώς και χρειαζόταν μία καινούργια. Για να αποφύγουν λοιπόν να πάρουν την σωστή αντιμπεριαλιστική στάση που είναι η ανεπιφύλακτη υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας και η νίκη του συριακού στρατού ανακάλυψαν ότι οι Κούρδοι είναι το επαναστατικό υποκείμενο στην περιοχή.

Φυσικά δεν βλέπουν τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο και αυτός είναι η στρατιωτική συνεργασία Κούρδων Αμερικανών.

Πριν συνεχίσουμε να διευκρινίσουμε το εξής: η εισβολή Ερντογάν στην Συρία αποτελεί μία νέα αντιδραστική ιμπεριαλιστική επίθεση εις βάρος της
Συρίας. Στην σύγκρουση του τουρκικού στρατού με τους Κούρδους αντάρτες είμαστε ανεπιφύλακτα στο πλευρό των δεύτερων όπως φυσικά και κύρια είμαστε στο πλευρό του Συριακού στρατού εναντίον των Τούρκων εισβολέων.

Επίσης εδώ και αρκετό καιρό ο Έρντογαν έχει συμμαχήσει με τον FSA και ο FSA έχει συμμαχήσει με την Αλ Νούρσα. Να θυμίσουμε προς δικαίωση των δικών μας θέσεων ότι με τη σημαία του FSA(τρία αστέρια αντί για δύο της κανονικής συριακής) κρεμασμένη στο βήμα ο Κωνσταντίνου του ΣΕΚ ζητούσε να πέσει ο Άσαντ και να φύγει η πρέσβης της Συρίας.

Είχαμε εγκαλέσει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για αυτή την στάση, ουδεμία απάντηση λάβαμε.


Μεγάλη ''δικαίωση'' των θέσεων ΣΕΚ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ



Aςεπιστρέψουμε όμως στο θέμα μας. Το ξαναλέμε είμαστε ανεπιφύλακτα στο πλευρό των Κούρδων εναντίον του τουρκικού στρατού αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα αγιοποιήσουμε τους Κούρδους και θα ξεχάσουμε την συμμαχία τους με τους Αμερικανούς.

Ειδικά το κείμενο της Άπατρις είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Ούτε λίγο ούτε πολύ διαβάζουμε ότι οι Κούρδοι στο Αφρίν αποτελούν ''την πιο υποσχόμενη επαναστατική απόπειρα της γενιάς μας''. Η Άπατρις μιλάει για τους ίδιους ανθρώπους που το ίδιο το υπουργείο άμυνας των ΗΠΑ τους ενισχύει με όπλα και πολεμοφόδια. Όλα αυτά δεν αποτελούν μυστικά. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και στην Άπατρις και την ελληνοφρένεια κρυφό καμάρι.

Φαίνεται ότι σύμφωνα με τους ''αναρχικούς'' της Άπατρις μπορείς να είσαι όχι μονάχα μία χειραφετική προοπτική για την Μέση Ανατολή, αλλά παγκοσμίως μία από τις τελευταίες λάμψεις ελπίδας για έναν άλλο κόσμο και σύμμαχος των ΗΠΑ ταυτόχρονα.

Μάλλον μπορεί να θεωρούν ότι η εξωτερική πολιτική και η εσωτερική πολιτική δεν είναι άρρηκτα συνδεδεμένες όπως πιστεύουμε οι μαρξιστές αλλά μπορεί να βρίσκονται στον αντίποδα δηλαδή επανάσταση στο εσωτερικό και συμμαχία με την ηγέτιδα δύναμη του ιμπεριαλισμού στο εξωτερικό.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η Άπατρις έφτασε σε αυτές τις θέσεις από άγνοια των πραγματικών γεγονότων ή από θεωρητική άγνοια ή εάν βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Δεν θα κάνουμε εδώ δίκη προθέσεων γιατί πρώτον δεν μπορούμε και δεύτερον δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία γιατί το αποτέλεσμα είναι που μετράει και αυτό είναι η στήριξη του ιμπεριαλισμού με έμμεσο τρόπο και η πρόκληση σύγχυσης στον αντιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.

Πολύ αναλυτικά για την στάση των Κούρδων στην Συρία εδώ.Εμείς να αναφέρουμε επιγραμματικά ότι όταν ξεκίνησε η ιμπεριαλιστική επίθεση στην Συρία οι Κούρδοι αντί να συνταχθούν στο πλευρό της Συρίας τήρησαν στάση αναμονής υπολογίζοντας καιροσκοπικά να βρεθούν ευνοημένοι στην μετά Άσαντ εποχή.

Όταν όμως άρχισε να φαίνεται ότι παρά τα ''προγνωστικά'' ο Άσαντ αντέχει και η ''μετριοπαθής αντιπολίτευση'' που αποδείχθηκε ISIS δεν ήταν και ιδιαίτερα δημοφιλής στον λαό της Συρίας και έχανε συνεχώς έδαφως τότε οι Αμερικανοί στράφηκαν προς τους Κούρδους και αυτοί δεν αρνήθηκαν παρότι αποτελούν υποτίθεται ''το επίκεντρο του παγκόσμιου αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, την πατριαρχία και τον ρατσισμό.''

Πάμε όμως και στο κείμενο του press-project που αναπαράγει η ελληνοφρένεια που ομολογουμένως δεν είναι τόσο απογειωμένο όσο της Άπατρις όμως έχει ως τίτλο ''γεωπολιτικά παιχνίδια εις βάρος των Κούρδων της Ροζάβα''. Αναρωτιόμαστε τα παιχνίδια εις βάρος της Συρίας που έπαιξαν οι Κούρδοι συμμαχώντας με τους Αμερικανούς δεν τα βλέπει ο αρθρογράφος;

Σε άλλο σημείο διαβάζουμε ''Το ΚΔΕ έχει απομακρυνθεί από τον Μαρξισμό-Λενισμό που παλαιότερα αποτελούσε την ιδεολογία του κουρδικού ΠΚΚ στην Τουρκία, και έχει ενστερνιστεί την αυτοδιοίκηση, την κοινωνική οικολογία, και αρχές του αναρχισμού.'' Πουθενά στο κείμενο δεν υπάρχει κριτική σε αυτήν την πολιτική στροφή, μάλλον την επικροτεί ο αρθρογράφος. Στο τέλος όμως του άρθρου διαβάζουμε για την φαουστική συμφωνία συμμαχίας που οι Κούρδοι είχαν κάνει με τις ΗΠΑ και στην ακριβώς πιο πάνω γραμμή αναφέρεται: ''ότι οι Κούρδοι χρησιμοποιούνται σήμερα σαν ακούσια πιόνια στα γεωπολιτικά παιχνίδια απολυταρχικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.''

Βλέπουμε εδώ σε τι αντιφάσεις πέφτει ο αρθρογράφος και μάλιστα μέσα στην ίδια παράγραφο. ''Ακούσια πιόνια που κάνουν φαουστικές συμμαχίες με τους ιμπεριαλιστές.''

Εδώ βλέπουμε ότι όπως οι Κούρδοι που απομακρύνθηκαν από τον μαρξισμό έφτασαν σε στρατηγικό αδιέξοδο έτσι και ο αρθρογράφος έφτασε σε θεωρητικό αδιέξοδο με την διαφορά ότι ο αρθρογράφος μάλλον δεν ήταν ποτέ μαρξιστής.



Εδώ φαίνεται και ο ρόλος της ελληνοφρένειας η οποία μάλιστα τελευταία μας πλασάρει πάρτι οικονομικής ενίσχυσης του press project. Εμείς επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου οφείλουμε να υπενθιμίσουμε τις κάκιστες εργασιακές συνθήκες και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες και παρανομίες που κατήγγειλαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του press project.


Οι συνήθεις ύποπτοι σε διατεταγμένη υπηρεσία


Δυστυχώς η Άπατρις και η ελληνοφρένεια δεν είναι οι μόνοι. Ενώ η Συρία είχε ήδη βομβαρδιστεί απευθείας από ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία κάποιοι διοργάνωναν εκδήλωση και συνεχίζουν να μιλάνε για ''επανάσταση'' στην Συρία και για καταστολή από το καθεστώς Άσαντ.

Τα αποκαλυπτήρια δεν περιορίζονται μόνο στην Ελλάδα. Σε ανοικτή επιστολή που συνυπογράφουν διάφοροι ''ακτιβιστές'' η συντριπτική πλειοψηφία καθηγητές πανεπιστημίου καταλήγουν να ζητούν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ τα εξής : α) να επιβάλλει οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις στην Τουρκία β) να υπάρξει εμπάργκο στην πώληση όπλων από τις χώρες του ΝΑΤΟ προς την Τουρκία γ) να επιμείνει ώστε να υπάρξει αντιπροσωπεία και των Κούρδων της Ροζάβα στις ειρηνευτικές συνομιλίες δ) να συνεχίσει την στρατιωτική υποστήριξη στο SDF.

Είναι εντελώς διαφορετικό να αντιτίθεσαι στην εισβολή της Τουρκίας στην Συρία σε αυτό συμφωνούμε και εμείς απόλυτα και άλλο να καλείς τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Δεν θα άξιζε καμιάς ιδιαίτερης αναφοράς αν την επιστολή υπέγραφαν συντηρητικοί ή κεντρώοι πολιτικοί και διανοούμενοι. Είναι όμως ''προοδευτικοί'' και ''υποστηρικτές των δικαιωμάτων'' όλοι τους. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Νόαμ Τσόμσκι δεν χρειάζεται συστάσεις, της Debbie Bookchin κόρης του Murray Bookchin γνωστού θεωρητικού της αναρχίας.

Να διευκρινίσω εδώ ότι το έργο του Murray Bookchin δεν το γνωρίζω, δεν έχω ασχοληθεί συνεπώς δεν έχω άποψη και εδώ δεν υπάρχει κάποια μομφή εναντίον του. Άλλωστε ο Bookchin έχει πεθάνει από το 2006. Η πολεμική είναι εναντίον της κόρης του που καλεί τις ΗΠΑ να παίξουν το ρόλο του χωροφύλακα του πλανήτη. Ψάχνωντας το βιογραφικό της κυρίας ανακαλύπτουμε ότι έχει διατελέσει για τρία χρόνια γραμματέας τύπου του αμερικάνου γερουσιαστή Bernie Sanders το 1991 όταν πρωτοεκλέχθηκε. Επίσης κατά διαβολική σύμπτωση θα μιλήσει μέσω τηλεδιάσκεψης στην Ελλάδα στο B-FEST στις 25-26-27 Μα'ί'ου. Όπου B-FEST βλέπε Nosotros και Αντιεξουσιαστική κίνηση με τους οποίους έχουμε ξανασχοληθεί.Πάντως κεντρική ομιλήτρια πρώην γραμματέας τύπου γερουσιαστή και υποστηρίκτρια της παρεμβατικής και ιμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε ''αντιεξουσιαστικό'' φεστιβάλ δεν μας φαίνεται και πολύ συμβατό αλλά πάμε παρακάτω.
Ανάμεσα στους υπογράφοντες και ο μαρξιστής συγγραφέας David Harvey. Τώρα πως ένας ''μαρξιστής'' φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει τέτοιες απόψεις αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα της μετάλλαξης της αριστεράς και της αποστασίας των διανοουμένων.

Άλλο πολύ γνωστό όνομα είναι ο Michael Hardt ο οποίος έχει γράψει μαζί με τον Αντόνιο Νέγκρι (βασικό θεωρητικός της ιταλικής αυτονομίας) αρκετά βιβλία. Μαζί έγραφαν βιβλία μαζί κατρακυλούν στην καθεστωτική ενσωμάτωση. Να υπενθυμίσουμε την δήλωση του Νέγκρι στην Αυγή ότι ''ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόδωσε, αντιστάθηκε'' και επίσης στην εφημερίδα των συντακτών όπου αφού μας λέει πως ''τα έθνη υπήρξαν η χειρότερη επινόηση της ανθρώπινης ιστορίας'' μας λέει ''Υπήρξα πάντοτε ευρωπαϊστής. Από παιδί. Ανέκαθεν θεωρούσα ότι η Ε.Ε είναι κάτι που μπορεί να λειτουργήσει ως ασπίδα για να αποφύγουμε πολέμους και όλα τα τραγικά δεινά που σηματοδότησαν την ευρωπα'ι'κή ιστορία.
Ο διεθνισμός μου υπήρξε πάντα ένας διεθνισμός δραστήριος και ενεργός. Θεωρούσα ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να οικοδομήσει ένα χώρο εντός του οποίου στην διάρκεια της παγκοσμιοποίησης θα μπορούσε να σηματοδοτήσει πολύ σημαντικά βήματα για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Και αυτό γιατί ανέκαθεν η Ευρώπη ήταν ένας χώρος στον οποίο η πάλη των τάξεων υπήρξε κάτι το θεμελειώδες. Σήμερα στην Ευρώπη οι δυνάμεις της αριστεράς που είναι ενάντια στο ευρωπα'ι'κό οικοδόμημα είναι δυνάμεις σεχταριστικές, εθνικιστικές, που δεν κατανοούν ότι μ' αυτή τους την συμπεριφορά δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να βοηθούν την ανάπτυξη της δεξιάς.

Ο κομμουνιστικός αγώνας σήμερα είναι εφικτός μόνο σε ευρωπα'ι'κό επίπεδο. Ένας οικονομικός αγώνας, για να είναι αποτελεσματικός, μπορεί να αξιοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο της ευρωπα'ι'κής επικράτειας.''

Πιο ευρωπαϊστής και από τον γέρο Καραμανλή με σάλτσες περί ταξικών αγώνων που δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα.

Μπήκαμε στο κόπο και αναζητήσαμε το βιογραφικό και των 20 που υπογράφουν και αυτών που δεν γνωρίζαμε. Κάποιος David Graeber καθηγητής ανθρωπολογίας στο Lodon School of Economics παρακαλώ είναι υποτίθεται αναρχικός ακτιβιστής.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και όλοι οι υπόλοιποι:καθηγητάδες πανεπιστημίων δήθεν αριστεροί ακτιβιστές ουσιαστικά όμως απολογητές του ιμπεριαλισμού.

Αν θέλουμε να έχουμε ένα σοβαρό αντιμπεριαλιστικό κίνημα πρέπει να ξεμπροστιάσουμε όλους αυτούς και της μεσοβέζικες απόψεις τους.

resaltomag.blogspot