Πυροσβεστική με δραματικές ελλείψεις

Ποια είναι όλα αυτά τα ειδή πυροσβεστικών που ίπτανται στους ελληνικούς αιθέρες

Μέχρι τώρα ξέρω τα εξής: 

-CL-415/215 (A) 
Τα καμάρια της Π.Α. μας, πυροσβεστικά αμφίβια υδροπλάνα με χωρητικότητα 5.500 λίτρα νερό.

Σακαράκες τα Κάναντερ 

Το CL-415 έκανε την πρώτη του πτήση το Δεκέμβριο του 1993 και οι πρώτες παραδόσεις άρχισαν τον Νοέμβριο του 1994. Εφοδιάζεται από δύο νέους τουρμποπρόπ κινητήρες Pratt & Whitney Canada PW123AF, αντικαθιστώντας τους εμβολοφόρους κινητήρες του CL-215, ενώ έχει και αναβαθμισμένο κόκπιτ υγρών κρυστάλλων. Επίσης έγιναν πολλές αεροδυναμικές βελτιώσεις με την προσθήκη πτερυγίων και τον επανασχεδιασμό μερών της ατράκτου.

Το CL-415 έχει ικανότητα υδροληψίας μέχρι 6.140 λίτρων νερού από υδάτινες επιφάνειες (θάλασσες, λίμνες) που βρίσκονται κοντά στην περιοχή της πυρκαϊάς, το οποίο μπορεί να εμπλουτίσει με επιβραδυντικό αφρό και να το επιρρίψει στη φωτιά, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία χωρίς να χρειάζεται να επιστρέψει στην βάση του για ανεφοδιασμό. Επίσης  σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να ρίχνει μεγάλες ποσότητες επιβραδυντικού υγρού, στα πρώτα στάδια της φωτιάς, αποτρέποντας την από το να βγει εκτός ελέγχου. 

Παράλληλα έγινε διαθέσιμη και μία έκδοση πολλαπλών ρόλων του CL-415 (CL-415MP) για χρήση ως αεροσκάφος έρευνας και διάσωσης ή ελαφρύ μεταγωγικό.

Η Μοίρα μετεγκαταστάθηκε στην 113 Πτέρυγα Μάχης που εδρεύει στο Αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης.

Σήμερα επιχειρησιακά είναι μόνο δυο αεροπλάνα. Όλα τα άλλα έχουν προβλήματα ανταλλακτικών και προπάντων μηχανών. Δεν έχουν μηχανές ... περιμένουν ....

Μετά από κάθε επιστροφή τους πλένονται εξωτερικά. Η δεξαμενή τους είναι πλαστική. Τα άλλα μέρη τους είναι γεμάτα σκουριά. Βλέπεις έχουν σχεδιαστεί για να γεμίζουν από λίμνες και όχι θάλασσα.

Ήρωες οι πιλότοι τους.

Τα δεκατρία Καναντέρ CL-215, που είχαν αγοραστεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80, είχε θεωρηθεί από τότε πως «είχαν φάει τα ψωμιά τους».

Δεν πετάνε πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου

Εξάλλου, ο συγκεκριμένος τύπος Καναντέρ δεν μπορεί να εκτελέσει πτήσεις όταν η εξωτερική θερμοκρασία ξεπερνά τους 38 βαθμούς Κελσίου, κάτι που για το καλοκαίρι (όταν τα χρειάζεται η Πυροσβεστική) τα καθιστά πρακτικά άχρηστα, ενώ λόγω των χιλιάδων ωρών πτήσης και της καταπόνησής τους πετούν χάρη και μόνο στο θάρρος των πιλότων τους. 

Μόνο 10 αεροσκάφη Καναντέρ είναι σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, σε όλη την Ελλάδα, με τα 6 από αυτά να είναι τουλάχιστον 40 ετών, με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο για την ασφάλεια των πιλότων, όσο και σε οικονομικό επίπεδο, δηλαδή με τα χρήματα που χρειάζονται για να συντηρηθούν τα αεροσκάφη, όπως ανέφερε στο Blue Sky ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΟΕΥΠΣ) Δημήτρης Σταθόπουλος σε τηλεφωνική μας επικοινωνία.

Ο κ. Σταθόπουλος μας είπε επίσης ότι η τελευταία αγορά σε Καναντέρ έγινε επί κυβέρνησης… ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα επί Πρωθυπουργού Σημίτη το 1997. Πριν από 21 χρόνια χρόνια δηλαδή.

Εκτός από τα 10 CANADAIR CL 215, CANADAIR CL 415, τα οποία είναι και η «αιχμή του δόρατος» στην κατάσβεση των πυρκαγιών με εναέρια μέσα, το Πυροσβεστικό Σώμα διαθέτει και 18 μικρά πυροσβεστικά αεροσκάφη PZL Μ 18B Dromader, τέσσερα ελικόπτερα βαρέως τύπου (Ericsson), εννέα μεσαίου τύπου, τρία ελικόπτερα Super Puma με κάδο, ενώ σε αυτά συνδράμουν και άλλα δύο πάλι Super Puma του στρατού, σύμφωνα πάντα με τον κ. Σταθόπουλο.

Αυτό κάνει τον εκσυγχρονισμό του στόλου άμεση προτεραιότητα από την πολιτεία.

Ελικόπτερο με καλάθι χωρητικότητας 6.000 λίτρα.

 

Οταν ξεσπάσει η πυρκαγιά στο δάσος, η φωτιά τρέχει με μεγάλη ταχύτητα. Δυστυχώς, για ακόμη μία χρονιά, καθώς μπαίνουμε στην αντιπυρική περίοδο, ο κρατικός μηχανισμός κινείται πάλι με την όπισθεν της γραφειοκρατίας, μπλέκεται στα γρανάζια των πολλών υπευθύνων ή μένει από λάστιχο, όπως τα γερασμένα πυροσβεστικά οχήματα.

«Το 50% των πυροσβεστικών οχημάτων είναι από 15-30 ετών, ενώ υπάρχουν και παλιότερα. Πολλές φορές έχει συμβεί να μας αφήνουν στη μέση του δρόμου, ενώ πηγαίνουμε για πυρόσβεση, δεν είναι αξιόπιστα», λέει στην «Κ» ο Γιάννης Σταμούλης, πρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος. «Τα οχήματα είναι σε άσχημη κατάσταση, η συντήρησή τους δεν είναι ικανοποιητική. Φτάσαμε στο σημείο να μη βρίσκουμε συνεργείο για να τα επισκευάσουμε, καθώς χρωστάμε πολλά τα τελευταία δύο χρόνια! Αν είναι δυνατόν! Το Σώμα έγινε κακοπληρωτής!». Και μιλάμε για οχήματα που κινούνται σε πολύ σκληρές συνθήκες, σε κακοτράχαλα εδάφη, και σε περίοδο επιχειρήσεων βρίσκονται σε 24ωρη συνεχή χρήση, ενώ παραμένει το τεράστιο πρόβλημα με τα ελαστικά τους.

«Δυστυχώς, όσα ζούμε και φέτος είναι φωτοτυπία των τελευταίων οκτώ ετών των μνημονιακών περικοπών. Ξεκινάμε και φέτος με βαριά κληρονομιά, με ελλείψεις και στο προσωπικό. Πέρυσι μετακινήθηκαν 500 πυροσβέστες στα αεροδρόμια που ανέλαβε η Fraport χωρίς να αναπληρωθούν», σημειώνει ο ίδιος. Οσο για τον εφοδιασμό;

«Ευτυχώς, μετά δέκα χρόνια, πήραμε φέτος όλοι από μία φόρμα εργασίας! Μάσκες, κράνη, μπότες, γάντια όλα τα απαραίτητα για τη δουλειά και την ασφάλεια του πυροσβέστη τα αγοράζουμε!».

Η καθυστέρηση είναι βασικό στοιχείο της αντιπυρικής λειτουργίας της πολιτείας, ειδικά στον τομέα της πρόληψης. Εργολάβοι που δραστηριοποιούνται στο πεδίο του καθαρισμού επικίνδυνων περιοχών για ανάφλεξη, της συντήρησης των δασικών δρόμων και άλλων έργων πρόληψης είπαν στην «Κ» πως ακόμη πολλά δασαρχεία δεν έχουν ανακοινώσει τους διαγωνισμούς για τα έργα αυτά, με αποτέλεσμα τελικά να πραγματοποιούνται Σεπτέμβριο ή και Οκτώβριο. «Μάλιστα, ειδικά εκείνους τους μήνες είναι δώρο άδωρο, καθώς οι φθινοπωρινές μπόρες προκαλούν ζημιές στους δρόμους», μας είπε εργαζόμενος με πολύχρονη εμπειρία.

Λερναία Υδρα

«Το μεγάλο ζητούμενο είναι η πρόληψη. Αλλά ενώ βγαίνουν τα κονδύλια από την αρχή του έτους καθυστερεί πάρα πολύ η διαδικασία προγραμματισμού των έργων. Είμαστε αντιμέτωποι με τη Λερναία Υδρα της εσωτερικής γραφειοκρατίας», τονίζει στην «Κ» ο Νίκος Μπόκαρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, σημειώνοντας πως η πιο μεγάλη καθυστέρηση παρουσιάζεται στις αποκεντρωμένες διοικήσεις.

Ενα ακόμα σοβαρό πρόβλημα, που εντοπίζει ο κ. Μπόκαρης, είναι η «πολυαρμοδιότητα». «Τόσο στον τομέα της πρόληψης όσο και της πυρόσβεσης, αναμειγνύονται τόσες πολλές υπηρεσίες, υπουργεία, φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κεντρικής εξουσίας, που τελικά χάνεται η μπάλα. Ολα αυτά θα έπρεπε να είναι υπό την ομπρέλα της Πολιτικής Προστασίας».

Ο ίδιος υπογραμμίζει την ανάγκη να ενισχυθούν οι δασικές υπηρεσίες, στις οποίες «έχει πέσει τεράστιος όγκος δουλειάς με το αναγκαίο έργο των δασικών χαρτών. Χρειαζόμαστε άμεσα την πρόσληψη 500 δασολόγων-δασοπόνων. Είναι σημαντικό να υπάρχει μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό». Σχετικά με την επικείμενη πρόσληψη περίπου 5.000 ανέργων για οκτώ μήνες στα δασαρχεία και με αντικείμενο έργα καθαρισμού, ο κ. Μπόκαρης σημειώνει πως είναι σημαντικό, αλλά υπάρχει το ερώτημα της ουσιαστικής αξιοποίησής τους. «Ποιος θα τους εκπαιδεύσει; Ποιος θα τους καθοδηγήσει; Τι εξοπλισμό θα έχουν; Πώς θα πάνε στο βουνό, όταν δεν υπάρχουν καύσιμα;».

Ιδιαίτερη πτυχή αποτελεί και η ενεργοποίηση των εθελοντών, που η προβλεπόμενη εκπαίδευση/πιστοποίηση/αξιολόγηση δεν έχει προχωρήσει, ενώ δεν λείπουν και τα άκρως ελληνικά ευτράπελα: «Με βάση τη νομοθεσία, δεν μπορούμε να οδηγήσουμε κρατικό όχημα εκτός των ορίων του δήμου και από τις 10 μ.μ. έως τις 6 π.μ. και τα Σαββατοκύριακα! Δηλαδή, εάν πιάσει φωτιά και έχουμε το πυροσβεστικό όχημα του δήμου πρέπει να σταματήσουμε στα διοικητικά όρια», λέει στην «Κ» ο Παναγιώτης Δημόπουλος από την Εθελοντική Ομάδα Βραχναίικων (Αχαΐας). Πρόκειται για αναζωπύρωση του παραλογισμού, η φωτιά δεν σταματάει στα όρια των δήμων...

Μισθωμένα  ελικόπτερα για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Τα επτά ρωσικής κατασκευής πυροσβεστικά ελικόπτερα Kamov (μεταφέρουν κάδο χωρητικότητας 4 τόνων νερού).

Τρέχαμε τελευταία στιγμή να νοικιάσουμε ελικόπτερα μέσω ΝΑΤΟ.

κύκλοι της Πυροσβεστικής αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση ασκούν κριτική στις αποφάσεις της ηγεσίας με το επιχείρημα ότι το κόστος μίσθωσης των επτά ελικοπτέρων είναι –αναλογικά με πέρυσι– σημαντικά υψηλότερο (σ.σ. τον ισχυρισμό διαψεύδει η ηγεσία του υπουργείου). Οπως αναφέρουν, το κόστος της σύμβασης ανέρχεται όπως και πέρυσι στα 6 εκατ. ευρώ ωστόσο, η διάρκειά της είναι φέτος δίμηνη και όχι τρίμηνη.

Η συμφωνία μίσθωσης είχε κριθεί «μη συμφέρουσα», αποφασίστηκε τελικά η ενεργοποίησή της.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, πάντως, η αλυσίδα των λαθών ξεκινά από την απόφαση της προηγούμενης ηγεσίας του Σώματος να προχωρήσει στη διαδικασία μίσθωσης των ελικοπτέρων εκτός διαδικασιών ΝΑΤΟ (όπως γινόταν τα τελευταία χρόνια), προκηρύσσοντας ανοικτούς δημόσιους διαγωνισμούς.

Περισσότερα από 180 εκατ. ευρώ ξοδεύτηκαν την τελευταία πενταετία από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την ενοικίαση πυροσβεστικών εναέριων μέσων.

Αντί όμως η Ελλάδα να διαθέτει –με βάση τα δεκάδες εκατομμύρια που ξόδεψε– έναν από τους πλέον σύγχρονους πυροσβεστικούς στόλους στον κόσμο, διαθέτει ένα στόλο με γερασμένα αεροσκάφη, που καθιστούν και φέτος ιδιαίτερα προβληματικό τον τομέα της πυρόσβεσης. 

Η επιλογή της πολιτικής ηγεσίας να παραχωρηθεί για λόγους διαφάνειας στη ΝΑΜΣΑ, η οποία αποτελεί την υπηρεσία τεχνικής και εφοδιαστικής υποστήριξης του ΝΑΤΟ, αποδείχθηκε ένα ακόμα μεγάλο φιάσκο. 

Η μια εταιρεία στην οποία κατοχυρώθηκε μέρος του έργου για την επιλογή ελικοπτέρων μεσαίου τύπου φαλίρισε, ενώ η δεύτερη αποδείχθηκε τουρκικών συμφερόντων, οπότε για λόγους εθνικής ασφαλείας ακυρώθηκε η προμήθεια του βαρέος τύπου πυροσβεστικού ελικοπτέρου. 

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σύμβαση που υπογράφηκε με τη ΝΑΜΣΑ επιφέρει πρόστιμο αξίας 4 εκατ. ευρώ, εάν οι ελληνικές αρχές τολμήσουν να επιλέξουν μια άλλη εταιρεία από αυτή που επιβάλλουν οι Νατοϊκοί. Μύλος, δηλαδή, με τα ελάχιστα χρήματα που υπάρχουν στη διάθεση της Πυροσβεστικής.

Γιατί δεν τα έχουμε ακόμα δικά μας τέτοια ελικόπτερα;;;

S-64 Skycrane Ελικόπτερο πολλαπλού ρόλου Erickson Air-Crane - Sikorsky S-64 Skycrane - Ignition and takeoff of the powerful helicopter crane! Ελικόπτερο-γερανός, μισθωμένο από την εταιρεία ICSS για λογαριασμό του Πυροσβεστικού Σώματος. Σε ρόλους αεροπυρόσβεσης μπορεί να μεταφέρει φορτίο μέχρι 10.000 κιλά, σε μια ειδική δεξαμενή ενσωματωμένη κυριολεκτικά στη δομή του ελικοπτέρου. Ο πρωτοποριακός σχεδιασμός της ηλεκτρονικά ελεγχόμενης δεξαμενής του S-64 δίνει την δυνατότητα στον χειριστή να επιλέξει την ποσότητα και τη διάρκεια της ρίψεως ανάλογα με το μήκος του μετώπου της φωτιάς και το είδος της φλεγόμενης ύλης. Η δυνατότητα πολλαπλών ρίψεων με βολές ακριβείας καθιερώνει το S-64 ως το πλέον ενδεδειγμένο μέσο αεροπυρόσβεσης σε κατοικημένες περιοχές, καθώς η δυνατότητα ελέγχου της ποσότητας νερού σε κάθε ρίψη δεν θέτει σε κίνδυνο τις ζωές και τις περιουσίες των κατοίκων. Επιπροσθέτως, το water cannon, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του πιλοτηρίου, εκτοξεύει με ακρίβεια στενή δέσμη νερού σε απόσταση τουλάχιτον πενήντα μέτρων από το ελικόπτερο, προσφέροντας έτσι έναν ακόμα αποτελεσματικό και ασφαλή τρόπο κατάσβεσης πυρκαγιών που ξεσπούν σε ψηλά κτίρια και απαιτούν ακριβείς βολές. Δυνατότητες: Το ελικόπτερο S-64 έχει την δυνατότητα μεταφοράς έως και 30.000 γαλονιών (114.000 λίτρων) την ώρα. Η δεξαμενή του μπορεί να δεχθεί νερό - θαλασσινό και γλυκό-επιβραδυντικό υγρό, ή και αφρό. To S-64 έχει δύο επιλογές υδροληψίας: - Από υδάτινη επιφάνεια η οποία επιτρέπει την υπέρπτηση με ταχύτητα 40 κόμβων: To S-64 χρησιμοποιεί το sea snorkel, έναν μεταλλικό σωλήνα που καταλήγει σε αντλιοτουρμπίνα η οποία βυθίζεται στο νερό, γεμίζοντας έτσι τη δεξαμενή σε 35-40 δευτερόλεπτα. - Από υδάτινη επιφάνεια περιορισμένων διαστάσεων η οποία επιτρέπει την υδροληψία μόνο με αιώρηση: Ο ανεφοδιασμός γίνεται σε 40-45 δευτερόλεπτα από έναν εύκαμπτο σωλήνα μήκους τεσσάρων περίπου μέτρων. 1.Η δυνατότητα υδροληψίας από μικρές υδάτινες επιφάνειες είναι ασυνήθιστη για τα πυροσβεστικά ελικόπτερα, και πολύ σημαντική καθώς επιτρέπει ταχύτερο ανεφοδιασμό σε ηπειρωτικές περιοχές και πυρόσβεση με γλυκό νερό, το οποίο, σε αντίθεση με το θαλασσινό, δεν έχει σημαντικές οικολογικές επιπτώσεις. 2. Ενδεικτική των δυνατοτήτων του ελικοπτέρου είναι η αποστολή δύο S-64 στο Μπρουνέι για συμμετοχή στην προσπάθεια κατάσβεσης των μεγάλων πυρκαγιών που ξέσπασαν το 1988. Τα δύο ελικόπτερα παρέμειναν στο Μπρουνέι για ένα μήνα και συνολικά έριξαν 45,6 εκατομμύρια λίτρα νερό.

πηγη