Η βουλή των Ζώων

Όλα ξεκίνησαν από μια λιλιπούτεια χώρα στο νοτιοανατολικό άκρο της Ενωμένης Αφροευρασίας, η οποία μετά τους διαδοχικούς διαμελισμούς που υπέστη κατά την 3η δεκαετία του 21ου αιώνα, είχε απομείνει ένα θλιβερό απολιφάδι του πρότερου εαυτού της....

Μάλιστα, για να σβηστούν από τη μνήμη των ελάχιστων εναπομεινάντων γηγενών κατοίκων της οι παλιές της δόξες, είχαν αλλάξει και το όνομα της.
Την αποκαλούσαν πλέον Ινδογρεκία, ενώ οι παλιοί όροι Ελλάς και Έλληνας, όπως είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν, είχαν ταυτιστεί με την ένοια του ρατσιστή και του φασίστα και αποτελούσε ποινικό αδίκημα να αναφέρονται δημοσίως.

Κι όλα αυτά φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη των ψηφοφόρων, που κατά 60% απαρτίζονταν από μπάσταρδες ράτσες, δεύτερης ή τρίτης γενιάς, γόνους λαθρομεταναστών.

Γιατί, η λιλιπούτεια αυτή χώρα, που τα βόρεια σύνορα της έφταναν ως τη Λάρ'σαμπαντ, ήταν ασφαλώς μια δημοκρατική χώρα, με κανονικό κοινοβούλιο και με κυβερνήσεις που εκλέγονταν ελεύθερα από το πολυπολιτισμικό πόπολο.
Άλλωστε στην Ενωμένη Αφροευρασία απαγορεύονταν οι μη δημοκρατίες, επί ποινή βομβαρδισμού οποιουδήποτε ομόσπονδου κράτους, τολμούσε να καταργήσει τις "δημοκρατικές διαδικασίες" και να πάρει τις τύχες του, στα χέρια του.

Από αυτή λοιπόν την κουτσουρεμένη χώρα, ξεκίνησε η απίστευτη πολιτική μόδα, που μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κατακυρίευσε τα κοινοβούλια όλης της Αφροευρασίας.
Η Βουλή των Ζώων!

Κανείς βεβαίως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα το πως και το ποιοι ακριβώς, είχαν την απίστευτη ιδέα να βάλουν τα ζώα στα κοινοβούλια των αφροευρασιατικών χωρών, αφού μετά την τεράστια επιτυχία του εγχειρήματος, πάμπολλοι τοπικοί πολιτικοί εργολάβοι της Πλανητικής Κυβέρνησης, ήθελαν να διεκδικήσουν κομμάτι της μεγάλης επινόησης, που άλλαξε ριζικά τον τρόπο άσκησης της εξουσίας.

Εν πάση περιπτώσει, η επικρατούσα άποψη την οποία αποδέχονται οι 6 στους 10 καθηγητές και οι 8 στις 10 τηλεπαρουσιάστριες, είναι ότι η είσοδος των ζώων στα τοπικά κοινοβούλια της Ενωμένης Αφροευρασίας [πάντοτε κατόπιν δημοκρατικότατων εκλογών] ξεκίνησε από το κοινοβούλιο της Ινδογρεκίας, όταν μια ομάδα αλληλέγγυων οικωλόγων, πρόβαλλε το ατράνταχτο επιχείρημα, περί των μειονοτικών δικαιωμάτων των ζώων.
Οι παλιότεροι που τα έζησαν αυτά, λέγουν ότι εμφανίστηκαν αρχικά κάποιες αφίσες στους δρόμους της Αλβανήνας [πρώην Αθήνας] πρωτεύουσας της Ινδογρεκίας, που ζητούσαν ούτε λίγο-ούτε πολύ, να προστατευθούν τα δικαιώματα των ζώων, με την είσοδο αντιπροσώπων τους στη γραικυλοβουλή, όπως γίνονταν για κάθε μειονοτική ομάδα των δημοκρατικών αφροευρασιατικών κοινωνιών.

Κι είναι αλήθεια ότι τον καιρό εκείνο σε όλη την Ενωμένη Αφροευρασία, οι μόνες κοινωνικές ομάδες που πρακτικά είχαν δικαιώματα στις πολυπολιτισμικές χώρες-μέλη, ήσαν όσες είχαν αναγνωρισθεί ως "μειονοτικές", χωρίς πάντα να αποτελουν και μειονότητες.
Παραδείγματος χάριν, οι μουσουλμάνοι που κατοικούσαν στην Ινδογρεκία, είχαν πολλαπλά δικαιώματα και προνόμια, έναντι των χριστιανών, παρότι από την 3η δεκαετία του 21ου αιώνα και ύστερα, αποτελουσαν την πλειοψηφία των κατοίκων.
Έτσι ήταν υποχρεωτικό να εκλέγονται τουλάχιστον σε ποσοστό 60% των βουλευτών του Ινδογρεκικού κοινοβουλίου, μουσουλμάνοι βουλευτές.
Τα ίδια ίσχυαν και για τις ΛΟΑΤΚΙ μειονότητες, που επίσης αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού, αν και δεν χρειάζονταν ειδικός νόμος για να εκλέγεται υποχρεωτικά ένα σεβαστό ποσοστό ομοφυλόφιλων ή παιδεραστών ή νεκρόφιλων ή σαδομαζοχιστών βουλευτών, αφού σχεδόν το 90% όλων των υποψήφιων βουλευτών των καθεστωτικών κομμάτων, χαρακτηρίζονταν από κάποια ψυχοσωματική ανωμαλία...

Αντιθέτως, δεν αναγνωρίζονταν κανένα δικαίωμα, καμία προστασία και κανένα προνόμιο, στις παλιές κατηγορίες, που διαφόριζαν τους ανθρώπους, όπως η εθνικότητα, η εντοπιότητα, η φυλή, η ράτσα, το φύλο κ.ο.κ.
Οι όροι αυτοί λογίζονταν ως "ρητορική μίσους" και είχαν κηρυχθεί εκτός νόμου, με ειδικά εντεταλμένα "παρατηρητήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων" να κατασκοπεύουν τα πάντα όσα έλεγαν δημοσία ή ιδιωτικά οι πολίτες και να τους τραβάνε μετά στα δικαστήρια "παραβίασης κοινωνικής αλληλεγγύης", με πολύ βαριές ποινές για τους παραβάτες.

Στην ουσία, όλοι οι παλιοί προσδιορισμοί που διαφόριζαν τους λευκούς ανθρώπους με κριτήρια κοινής συλλογικής συνείδησης [έθνος, φυλή, φύλο, οικογένεια, θρησκεία, κοινωνική τάξη κ.λπ.] είχαν απαγορευθεί και είχαν αντικατασταθεί με νέα κριτήρια ατομικής ιδιαιτερότητας [σεξουαλικός προσανατολισμός, μειονοτική συνείδηση, σωματική ή ψυχική απόκλιση, κ.λπ.] ώστε κάθε συλλογικός κώδικας αξιών να καταστραφεί και οι άνθρωποι να προσδιορίζονται μοναχά από ατομικά χαρακτηριστικά, ακολουθώντας το πολύ, τις νόρμες μιας εύκολα χειραγωγίσιμης μικρής σχετικά ομάδας πολιτών.
Εξαίρεση είχε γίνει μόνο για το ισλάμ αλλά αυτό, οι εργολάβοι της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης το θεωρούσαν ως έναν πρόσκαιρο τακτικό ελιγμό.
Οταν θα τέλειωναν με τους Χριστιανούς, θα έπιαναν και τους μουσουλμάνους...

Οι οικωλόγοι αλληλέγγυοι λοιπόν, ισχυρίζονταν ότι, εφόσον όλες οι μειονότητες - λεσβίες, λιλίκες, χτηνοβάτες, μουσουλμανοι, μαύροι, υγιεινιστές, αντικαπνιστές, ρομά, ηλίθιοι κ.ο.κ. - είχαν αντιπροσώπους στα κοινοβούλια, ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα τους και δίκτυα ρουφιάνων, ώστε να καταγγέλονται οι εχθροί τους, γιατί να μην συνέβαινε το ίδιο και με τα ζώα;
Άραγε τα ζώα δεν είχαν δικαιώματα;
Ποιος τα προστάτευε;
Και ποιοι αγωνίζονταν στα τοπικά κοινοβούλια, για να έχουν κι αυτά ένα μερίδιο στον Θαυμαστό Αλληλέγγυο Κόσμο, που ευαγγελίζονταν η Παγκόσμια Διακυβέρνηση;

Εμπλουτίζοντας τις αφίσες τους, με σπαραχτικές φωτογραφίες κακοποιημένων ζώων και ανεβάζοντας καθημερινώς διάφορα χαριτωμένα χάπενινγκς στους δρόμους της Αλβανήνας, με γατούλες, σκυλάκια, γαϊδουράκια, μοσχαράκια και ότι γλυκούλι ζωάκι βάνει ο νους σας, κατάφεραν πολύ γρήγορα να καρασυγκινήσουν τις ορδές των ψηφοφόρων και να γίνουν το νούμερο 1 viral του ινδογρεκικού διαδικτύου.
Στο φέησμπουκ, αν δεν δήλωνες πιστός των "ανιμαλίστας", ούτε γκόμενα δεν έβγανες.

Με σύνθημα τους: "είμαστε όλοι ζώα", οι ανιμαλίστας, μετατράπηκαν σχεδόν εν μια νυκτί, στην κυριαρχούσα πλειοψηφία της ινδογρεκικής κοινωνίας, προκαλώντας ένα είδος μαζικής υστερίας ανάμεσα στα εκατομμύρια μπάσταρδων χαχόλων.
Πολύ γρήγορα τα τηλεοπτικά κανάλια ανταγωνίζονταν ποιο θα πρωτοβγάνει στις οθόνες εκπροσώπους των ανιμαλίστας, οι οποίοι συχνά κουβαλουσαν και αληθινά ζωάκια μέσα στα στούντιο, για να γίνεται το έλα να δεις.
Κι άντε μετά να προλάβουν να αρθρώσουν λόγο οι παραδοσιακοί κομματικοί παπαγάλοι, όταν ο κάθε ανιμαλίστας έβανε τον γάιδαρο του στο πάνελ να γκαρίζει, ενώ αυτός μετέφραζε τα γαϊδουρινά στην εντόπια γλώσσα [συχνά με ταυτόχρονη απόδοση για τους κωφάλαλους και στις φάσες από κάτου, αραβικούς υπότιτλους]
Όχι δηλαδή ότι οι εκπρόσωποι των κομμάτων και οι πάσης φύσεως πολιτικάντηδες ή πολιτικομούρηδες είχαν να πουν κάτι σοβαρότερο από τα νιαουρίσματα, τα γαβγίσματα, τα γκαρίσματα και τους μουγκανισμούς των ανιμαλίστας. Μάλλον καλύτερα θα μας τα έλεγαν τα πραγματικά ζώα, αν δεν υπήρχαν οι αλληλέγγυοι οικωλόγοι, για να τα μεταφράζουν.

Διότι πάντα έτσι συμβαίνει.
Ακόμα και οι άνθρωποι που κάτι έχουν να πουν, είναι αναγκασμένοι μεσω των ΜΜΕ που τους πλασάρουν, να πουν ότι έχουν να πουν σε τηλεοπτική μετάφραση.
Και το ζήτημα είναι ποιος ελέγχει τους μεταφραστές...

Όπως και να έχει το πράγμα, η κατάσταση ξέφυγε από τα στενά όρια της Ινδογρεκίας και έγινε παναφροευρασιατική μόδα.
Σε όλες τις χώρες του παλιού λευκού κόσμου, οι ανιμαλίστας έγιναν η νέα πολιτική μόδα.
Κι όπως κάποτε προβάλλονταν νυχθημερόν, ας πούμε ο κ. Θεοδωράκης, από όλα τα καθεστωτικά μέσα, έτσι και οι εκπρόσωποι των ζώων, έπιασαν στασίδι στα πανελ των καναλιών και δεν το κουνούσαν απο κει, ουτε αυτοι, ούτε τα γαϊδούρια τους.
Πρωί-μεσημέρι-βράδυ, το πόπολο ξέπλενε το μυαλό του, με τις απίστευτες ρητορείες προβάτων, βοδιών, γάτων, ντόμπερμαν, ροντβάιλερς, εχιδνών, γαϊδάρων, χρυσόψαρων και δεν συμμαζεύεται [πάντα βεβαίως με τη διαμεσολάβηση των ανιμαλιστών "μεταφραστών", που μετέφραζαν τα αλυχτήματα, τα μουγκανίσματα και τους συριγμούς σε ανθρώπινη γλώσσα, πράγμα που δεν διαφέρει και πολύ από όσα είχαν συνηθίσει να ακούν οι τηλεχαχόλοι από τους πολιτικούς τους και από τους τηλεμεταφραστές τους...]

Κι εδώ που τα λέμε τα τρελά ρεκόρ τηλεθέασης των ζώων, δεν ήταν και κάτι πολύ απρόσμενο.
Το πόπολο είχε βαρεθεί πια να ακούει τα ίδια και τα ίδια.
Οι τηλεθετατές είχαν βογγήξει στο να τους πλασάρουν συνεχώς και αδιαλείπτως κάτι παπακωστοκαμμένους και κάτι μητσογιάννηδες και κάτι λεβεντοτσιπρουλίνους, οι οποίοι έλεγαν ουσιαστικά το ίδιο ποιηματάκι - αυτό που εξυπηρετούσε τα αφεντικά τους.
Πιο καλά έρχονταν στον μέσο τηλεθεατή να ακούσει, παραδείγματος χάριν, κατευθείαν ένα ποταμόψαρο παρά έναν βουλευτή του ποταμιού.
Αν μη τι άλλο, τα ζωάκια δεν είχαν και καμιά πατρίδα να προδώσουν.
Ήταν εκ προοιμίου αθώα, λόγω έλλειψης δυνατοτήτων προς ενοχή [όπως ας πούμε η κ. Κουντουρά, που είναι πολύ όμορφη για να κατανοήσει το τι ακριβώς πράττει και συνεπώς να νιώσει ενοχές...]

Έτσι η μόδα των αλληλέγγυων οικωλόγων, έφτασε και στα αυτιά των Παγκόσμιων Νονών, που άρχισαν να την καλοβλέπουν.
Κι όπως μας είπε με νόημα [αλλά off the record] γνωστός τριλατεράτος καπετάν Ένας των Παγκόσμιων Νονών, στις τουαλέτες της λέσχης Μπίλντεμπεργκ...
- Ξέρεις πόσες ΜΚΟ θα δημιουργήσουμε, για να μεταφράζουμε τα ζώα μας στα κυνοβούλια σας;
Και μετά πρόσθεσε σκασμένος στα γέλια:
- Και φυσικά μπορείς να γράφεις πλέον τα κυνοβούλια με υψιλον, χωρίς να φοβάσαι ότι θα σου στείλουμε την Αρχη Προστασιας Πολιτευματος...
Μάλιστα, κυρία μου...

Εφόσον λοιπόν το πράγμα θα είχε πολύ χοντρή κονόμα, αφού θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αμέτρητες καινούριες ΜΚΟ, για να τροφοδοτούν τα κοινοβούλια με μεταφραστές/εκπροσώπους των γάτων, των σκύλων, των αλεπούδων, των γυμνοσάλιαγκων, των φιδιών, των χαμαιλεόντων και γενικώς όποιου ζώου θα κατάφερναν να εκλέξουν στο κυνοβούλιο τους οι αφροευρασιάτες ψηφοφόροι, δόθηκε ντιρεκτίβα κατευθείαν από τη λεσχη Μπιλντεμπεργκ, να επιτρέψουν πλέον την υποβολή υποψηφιοτήτων και την νόμιμη εκλογή των ζώων και των εκπροσώπων τους.
Με μια ποσόστωση βεβαίως-βεβαίως, επειδή οι αφροευρασιάτες βασιβουζούκοι, ήσαν ικανοί να εκλέξουν ζώα, στο σύνολο των βουλευτών τους.

Κι έτσι φτάσαμε να έχουμε σήμερα ένα πολύ αντιπροσωπευτικό κυνοβούλιο, εδώ στην Ινδογρεκία, αποτελούμενο κυριολεκτικώς από γαϊδάρους, έχιδνες, ψιψίνες, μπουλντόγκ, κανίς, κλώσσες, παπαγαλάκια και μπακακούς [που συνοδεύονται πάντοτε από μια κουστωδία εντεταλμένων αλληλέγγυων μισθοφόρων, για να "μεταφράζουν" στους υποτελείς, τους φετφάδες τους και να δίνουν γραμμή στα άλλα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, τι να ενδοβάλλουν στα μυαλά του πόπολου και πως να το χειραγωγήσουν]

Μπεεεεεεεε.... αμετάφραστο
[Ανταπόκριση από το κοντινό μέλλον, δια χειρός Λευτέρη Πανούση]







Σημείωσις

Α, να μην ξεχασω να σας ξαναματαπω, ότι σε αυτό εδώ το κείμενο, όπως και σε όλα μου τα κείμενα, δεν μεταφέρω, δεν αναπαράγω και δεν παπαγαλίζω τη γραμμή κανενός πολιτικού κόμματος, ούτε φυσικά και της Χρυσής Αυγής.
Γιατί λίαν προσφάτως χαρακτηρίστηκα ως προπαγανδόρος και αρθρογράφος και οπλαρχηγός και μισθοφόρος και τροπαιοφόρος και δεν ξέρω γω τι άλλο, του Λαϊκού Συνδέσμου!
[Μόνο Λευτέρη Μιχαλολιάκο δεν με είπανε...]
Έλεος...

Εκφράζω αυστηρά και μοναχά προσωπικες απόψεις και δεν έχω την τιμή να είμαι ούτε στελεχος, ούτε καν μέλος της Χρυσής Αυγής.
Άσε που σιχαίνομαι την ξυλινη γλωσσα της προπαγανδας, από όπου και αν προέρχεται.
Παρακαλώ λοιπον όλα τα ζωάκια της λεγόμενης "δημοσιογραφίας", αν και όταν με ξαναπαραποιήσουν, διαστρεβλώσουν, ξεζουμίσουν και συσκοτίσουν, να αναφέρουν ρητώς και αυτήν εδώ τη σημείωση.
Αλλιώς θα βάνω τη γουρούνα μου να κλάσει και θα τους στείλω τη μπόχα, σε σφραγισμένο φάκελλο [ξέρουν αυτοί...]

Τα εξαιρετικα φωτομονταζ, φυσικα του Αυτολυκου...