Ποια είναι η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη που μας διευθύνει;

ΓΙΑΤΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ EΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ...


Ποια είναι η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη;
Πώς αναδύθηκε η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη;
Ποια είναι η δομή της Παγκόσμιας υπέρ-Τάξης;
Ποιοι είναι οι πυλώνες της Παγκόσμιας υπέρ-Τάξης;
Γιατί η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη επιβάλλει τη μεταδημοκρατία στη Δύση;
Γιατί η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη είναι άκρως επικίνδυνη για την επιβίωση των λαών;

 Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr έχουν γραφεί κατόπιν κοπιαστικής έρευνας ή μετάφρασης. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευσή τους από άλλες ιστοσελίδες ακόμα και με ενεργό σύνδεσμο, ή η αποστολή περιεχομένου με email. Επιτρέπεται η διακίνηση του άρθρου μόνον με αποστολή ενεργού link που οδηγεί απευθείας στο ιστολόγιο aperopia.fr

Toυ Μισέλ Ζοφρέ (Michel Geoffroy) 1

Απόδοση από τα γαλλικά – σχόλια: Χρυσούλα Μπουκουβάλα

ΟΜισέλ Ζοφρέ στο βιβλίο του La Superclasse mondiale contre les peuples (Η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη εναντίον των λαών) επιδιώκει να αποκαλύψει εκείνους που κατέχουν την εξουσία στον σημερινό κόσμο. Με ένα αριστοτεχνικό ξετύλιγμα της δομής εκείνης που αποκαλεί Παγκόσμια υπέρ-Τάξη, ο Μισέλ Ζοφρέ υποστηρίζει ότι είναι αδύνατον να κατανοήσουμε γιατί λειτουργεί έτσι ο σημερινός κόσμος, δίχως να γνωρίζουμε ποιο είναι το φαινόμενο που αποκαλείται Παγκόσμια υπέρ-Τάξη.

Το εξώφυλλο του βιβλίου που προλογίζει ο γνωστός Γάλλος πολιτικός Jean-Yves Le Gallou

Γιατί άραγε σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της Δύσης ακολουθούν πλέον ένα πρόγραμμα διαμετρικά αντίθετο από αυτό που είχαν υποσχεθεί πριν την εκλογή τους, και εντελώς ασύμβατο με κάθε έννοια λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών; Όλα αυτά συμβαίνουν πλέον ταυτόχρονα και συγχρονισμένα, ενώ δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Ποιος υπαγορεύει επιτακτικά αυτήν την κοινή σε όλη τη Δύση πολιτική ατζέντα; Μα η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη!
Ποια είναι η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη;

Η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη (ΠυΤ για συντομία) είναι άνδρες και γυναίκες από όλες τις ηπείρους που αισθάνονται ότι είναι πιο κοντά μεταξύ τους απ’ ό,τι στον δικό τους λαό. Το κοινό τους γνώρισμα είναι ότι μοιράζονται τα ίδια αεροδρόμια, τα ίδια μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία και κοσμοπολίτικα μέρη, αλλά αγνοούν «τους ανθρώπους του τίποτα» που στοιβάζονται σαν τα ποντίκια σε βρωμερά λεωφορεία, τραμ, προαστειακούς σιδηροδρόμους και πλοία της γραμμής.

Η ΠυT είναι μια σειρά ομόκεντρων κύκλων. Στο κέντρο βρίσκονται μερικές χιλιάδες άνθρωποι που συμμετέχουν σε μεγάλες διεθνείς διασκέψεις, όπως του Νταβός και της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και σε ορισμένες άλλες πολύ επιλεγμένες λέσχες. Η ΠυT δεν είναι παρά η διασταύρωση της Νταβοκρατίας με τη Σοροκρατία.

Η ΠυΤ συντίθεται από τις τράπεζες, το μόρφωμα Ανοιχτή Κοινωνία (Open Society) του Τζορτζ Σόρος (που σημειωτέον είναι παρόν σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου), τις GAFAΜ (Google, Amazon, Facebook, Apple και Microsoft) ενώ ακολουθούν οι ΝΑΤU (NetFlix, Airbnb, Tesla και Uber) και άλλες πολυεθνικές. Όλες δηλώνουν πλέον ανοιχτά ότι έχουν εξουσία μεγαλύτερη από τα κράτη.

Συγκεκριμένα, η χρηματιστηριακή αξία των GAFAM το 2017 ξεπέρασε κατά πολύ το ΑΕΠ ολόκληρης της Γαλλίας (2.995 δισ. δολάρια έναντι 2.420).

Ας δούμε λοιπόν πιο αναλυτικά τι είναι και τί επιδιώκει η ΠυΤ:

1. Η ΠυΤ δεν είναι φανταστική: υπάρχει σαφέστατα, απέκτησε δύναμη στη Δύση και ιδιαίτερα στη Δυτική Ευρώπη. Διαθέτει Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, χρηματοδοτεί τον πολιτιστικό μικρόκοσμο, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ομάδες πίεσης και επιβάλλει παντού μία πολιτική εντελώς αντίθετη με τη βούληση του εκλογικού σώματος.

Στη Γαλλία κατόρθωσε να εκλέξει και τον υποψήφιό της στις προεδρικές εκλογές του 2017: τον Εμμανουέλ Μακρόν.

2. Η ΠυΤ αντιστοιχεί στην απεριόριστη κυριαρχία της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος πάνω στην κοινωνία και στη πολιτική, κάτι που ξεκίνησε προς τα τέλη του 20ού αιώνα.

Η ΠυΤ συγκεντρώνει τους υπέρ- πλούσιους που θέλουν να γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, χάρη κυρίως στην οικονομική και χρηματοπιστωτική απορρύθμιση, αλλά βεβαίως και στην τροποποίηση των φορολογικών νόμων προς όφελός της.

Επίσης, χάρη στον «σοσιαλισμό των πλουσίων» ο οποίος συνίσταται στην επιβάρυνση ολόκληρης της κοινωνίας με τις δαπάνες που προκαλούνται από την εφαρμογή των πολιτικών του ελευθέρου εμπορίου, ενώ τα κέρδη απ’ αυτές επιστρέφουν αποκλειστικά και μόνο στην ολιγαρχία (βλ. κούρεμα ελληνικών κρατικών ομολόγων το 2012 −PSI− από το οποίο εξαιρέθηκαν η ΕΚΤ και οι ξένες τράπεζες).

Μ’ άλλα λόγια, η ΠυΤ ενσαρκώνει την κυριαρχία του νόμου του χρήματος, που συνεπάγεται τον υποβιβασμό των ανθρώπων σε μια κατάσταση απλού πόρου στην υπηρεσία των πλουσιότερων. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν μπορούμε να την αδρανοποιήσουμε, αν δεν αναδομήσουμε πρώτα το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

3. Η ΠυΤ ενσωματώνει την επιστροφή μιας παλαιάς εσχατολογίας: την αιρετική αξίωση να οικοδομήσουμε τον παράδεισο επί της Γης ενοποιώντας την ανθρώπινη φυλή μέσω της τεχνολογίας, χωρίς να περιμένουμε την έλευση του Μεσσία, έναν ισχυρισμό που ανέλαβε να πραγματοποιήσει η πίστη του προτεσταντικού μεσσιανισμού στο αδιαμφισβήτητο πεπρωμένο των Αγγλοσαξόνων.

Τούτη η εσχατολογία βρίσκεται στα θεμέλια του κοσμοπολίτικου ή παγκοσμιοποιημένου σχεδίου της ΠυΤ, το οποίο ισχυρίζεται ότι μόνο αυτή μπορεί ως εκλεκτή να πραγματοποιήσει.

(Μέσα στα πλαίσια αυτής της ύβρεως με βάση την οποία οι ηγέτες της ΠυΤ θεωρούν εαυτούς ενσάρκωση του Θεού, ο πρώην γενικός διευθυντής της τράπεζας Goldman Sachs, Λόιντ Μπλανκφέιν (Lloyd Blankfein) παραληρούσε λέγοντας ότι «δεν είμαι παρά ένας τραπεζίτης που κάνει τη δουλειά του Θεού», παραλείποντας ωστόσο να ομολογήσει ότι η τράπεζά του πραγματοποίησε μυθικά κέρδη μέσω κρατικών ενισχύσεων και στοχευμένης χρεωκοπίας ολόκληρων κρατών (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα).

Το σχέδιο αυτό είναι πραγματική συνωμοσία κατά της ελευθερίας, της κυριαρχίας και του ουμανισμού των ανθρώπων. Η παγκόσμια κυβέρνηση δεν ανοίγει το δρόμο για μια παγκόσμια δημοκρατία, αλλά για μια παγκόσμια δικτατορία των ολιγαρχών. Η ΠυΤ ενώ κατηγορεί τους άλλους για συνομωσιολογία, στην πραγματικότητα την διαπράττει ασύστολα η ίδια.

4. Η ΠυΤ είναι μια ολόκληρη κοινωνική τάξη: πρόκειται για μια διακρατική ολιγαρχία που πιο πολύ μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά, και όχι κοινές ρίζες. Μια τάξη που πιστεύει πως είναι τόσο πεφωτισμένη, που ισχυρίζεται πως ωφελεί τους άλλους ανθρώπους, ωστόσο, παρά τη θέλησή τους.

Αντιστοιχεί στο κόμμα του Νταβός: σε εκείνους δηλαδή που συνέρχονται κάθε χρόνο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός και μοιράζονται την ίδια άποψη για έναν φιλελεύθερο / κοσμοπολίτικο κόσμο και την επιβάλλουν στις κυβερνήσεις.
Πώς αναδύθηκε η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη;

5. Η ΠυΤ ανέλαβε την εξουσία στη Δύση χάρη στον συνδυασμό τριών μεγάλων ιστορικών αλλαγών κατά τον 20ό αιώνα:
α. την άνοδο της αγγλοσαξονικής υπερδύναμης,
β. το τέλος του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού και,
γ. την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.

Σχετικά με την πρώτη αλλαγή, οι αγγλοσάξονες δισεκατομμυριούχοι είχαν πάντα την φιλοδοξία να κυβερνήσουν τον κόσμο. Μόνο που στα τέλη του 20ού αιώνα, κατέληξαν να πιστέψουν ότι εφεξής είχαν αυτή την ευκαιρία.

Σχετικά με το τέλος του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, προκάλεσε κυρίως τη μεγάλη ανακούφιση των υπερ-πλουσίων που δεν έχουν πλέον να φοβούνται μια επανάσταση στη Δύση που θα έθετε σε κίνδυνο τα προνόμια και τα συμφέροντά τους: με την αθρόα μετανάστευση, τις μετεγκατάστασεις των εταιρειών σε αναπτυσσόμενες χώρες και σύντομα, με την τεχνητή νοημοσύνη, για την οποία πιστεύουν ότι είναι ο τρόπος να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους, ώστε στη συνέχεια να τους ξεφορτωθούν.

Τέλος, η παγκοσμιοποίηση έχει προσδώσει στις κολοσσιαίες πολυεθνικές εταιρείες δύναμη μεγαλύτερη από πολλά κράτη, τα οποία φτωχοποιούνται ολοένα και περισσότερο.
Ποια είναι η δομή της Παγκόσμιας υπέρ-Τάξης;

6. Η ΠυΤ λειτουργεί χάρη στη συνέργεια 4 κύκλων (γραναζιών):
α. τον κύκλο του διακρατικού χρηματοπιστωτικού και οικονομικού πλούτου,
β. τον κύκλο των ΜΜΕ και του πολιτισμού,
γ. τον κύκλο των ΜΚΟ και της κοινωνίας των πολιτών, και, τέλος,
δ. τον κύκλο των δημόσιων ελίτ.

Ο κύκλος του διακρατικού χρηματοπιστωτικού και οικονομικού πλούτου είναι αυτός στον οποίο η ισχύς είναι πιο συγκεντρωμένη και πιο αδιαφανής: κατευθύνει, επηρεάζει και εξαγοράζει όλους τους άλλους κύκλους. Περιλαμβάνει μόνο μερικές χιλιάδες άτομα, ενώ οι άλλοι κύκλοι είναι πιο πολυάριθμοι, επειδή μαζεύουν όλους τους χρήσιμους ηλίθιους.

Εντέλει, η ΠυΤ βασίζεται σε μια απρόσωπη, αδυσώπητη και συλλογική δύναμη, που είναι δυσδιάκριτη (σε αντίθεση με την παραδοσιακή ενσάρκωση της εξουσίας στην Ευρώπη στο παρελθόν).

Τρόπος λειτουργίας της Παγκόσμιας υπέρ-Τάξης. © aperopia.fr

7. Η ΠυΤ είναι μια ολιγαρχία και όχι μια ελίτ: προτιμά πάντα να επιβάλλεται στους άλλους παρά να δεσμεύονται εκείνοι από μόνοι τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να παρομοιάσουμε τη δράση και τα σχέδιά της με συνωμοσία, επειδή αρνείται να τα υποβάλει σε δημοκρατική ετυμηγορία: αντιθέτως, τα επιβάλλει κρυφίως, καθιστώντας τα αναπόφευκτα.

Για τον λόγο αυτό, κυριαρχεί στα ΜΜΕ της Δύσης, επιχειρώντας παντί τρόπω να θαμπώσει τους λιγότερο συνειδητοποιημένους πολίτες, και ιδιαίτερα τους νεώτερους, να διαδώσει την φιλελεύθερη / ελευθεριακή και κοσμοπολίτικη ιδεολογία και να δαιμονοποιήσει όλους εκείνους που αντιτίθενται στα σχέδιά της.
Ποιοι είναι οι πυλώνες της Παγκόσμιας υπέρ-Τάξης;

Παρακάτω παρατίθενται μερικοί από τους πυλώνες της συνομωσίας της ΠυΤ που μηρυκάζουν καθημερινά τα καθεστωτικά ΜΜΕ και προπαγανδίζουν ως τις μόνες αλήθειες. Όποιος τις αμφισβητήσει κατηγορείται από τις φερόμενες ως αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές πραιτωριανές ΜΚΟ ως φασίστας και φοβικός εχθρός της κοινωνίας (ισλαμοφοβικός, ομοφοβικός, τεχνοφοβικός, ευρωφοβικός κλπ.):
Η μετανάστευση είναι μεγάλη τύχη για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Εξ άλλου, όλοι είμαστε απόγονοι μεταναστών.

[Tα ίδια προπαγανδίζουν σε κάθε χώρα της Ε.Ε. Στην Ελλάδα, επειδή η ΠυΤ γνωρίζει ότι ο ελληνικός λαός είναι συντριπτικά ομοιογενής και διακρίνεται από το όμαιμον, το ομόγλωσσον και το ομόθρησκον, προκειμένου να πειστούν οι νεώτεροι, προπαγανδίστηκε αγρίως ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι, μεταξύ άλλων, απόγονοι …μεταναστών της Μικράς Ασίας και του Πόντου, αποσιωπώντας ότι επρόκειτο για καθαρούς Έλληνες χριστιανούς ορθόδοξους πρόσφυγες οι οποίοι υπέστησαν γενοκτονία, και όχι για αλλοδαπούς μετανάστες, επειδή γνωρίζουν καλά ότι οι νεώτεροι δεν έχουν διδαχθεί ιστορία και είναι λειτουργικά αναλφάβητοι].

Η ταυτότητα (γαλλική, ελληνική, ιταλική, βρεττανική, σουηδική κ.ο.κ.) είναι η …διαφοροποίηση μέσα από την ανομοιογένεια.

Δεν πρέπει να συγχέουμε το Ισλάμ με τον ισλαμισμό και την τρομοκρατία. Όποια αύξηση της εγκληματικότητας παρατηρείται στην Ε.Ε. οφείλεται αποκλειστικά στις διακρίσεις που υφίστανται οι νέοι μεταναστευτικής καταγωγής των οποίων δεν είναι παρά τα …θύματα.

Οι μετανάστες πρέπει να εγκαθίστανται όπου και όπως θέλουν.

Τα σύνορα σημαίνουν πόλεμο. Γι’ αυτό πρέπει να ανοίξουν.

Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και οι ΜΚΟ είναι υπεράνω κάθε κράτους και σε όποιες κρατικές δομές διαχειρίζονται αυτές (ακόμα και στα ίδια τα στρατόπεδα τα οποία είναι περιουσία του κράτους), απαγορεύεται ο έλεγχος και η είσοδος των ίδιων των νόμιμα εκλεγμένων κρατικών λειτουργών (όπως ομολόγησε πρόσφατα ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Αμύνης Νίκος Παναγιωτόπουλος επιβεβαιώνοντας την πλήρη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας).


Ο εμπορικός προστατευτισμός είναι κακός. Οι αγορές παράγουν πάντοτε καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με τις κρατικές παρεμβάσεις.


Τα δικαιώματα του ατόμου είναι υπεράνω των δικαιωμάτων του πολίτη.


Tα φύλα είναι πολιτισμικά κατασκευάσματα και προσωπική επιλογή του κάθε ατόμου.


Κάθε σεξουαλική πρακτική (ομοφυλοφιλία, και σύντομα η παιδεραστία, η συνεύρεση με ρομπότ και η κτηνοβασία) πρέπει να νομιμοποιηθεί.


Τα ναρκωτικά πρέπει να πωλούνται νόμιμα.


Τα κακουργήματα δεν είναι παρά πλημμελήματα.


Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας προσφέρει ειρήνη και μόνο το ευρώ μας κάνει πιο ισχυρούς.


Η Ευρώπη θα συνεχίσει να μετανοεί και να επανορθώνει για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ανθρώπινες φυλές, αλλά το μέλλον συνίσταται στην επιμειξία και στην πολυπολιτισμική κοινωνία κ.ο.κ.

Άραγε οι νεώτεροι σε ηλικία αναγνώστες γνωρίζουν τη λέξη novlangue; 2 Αν όχι, δυστυχώς επείγει να τη μάθουν άμεσα αν θέλουν να μη μετατραπούν σε ενεργούμενα.

Ποιος λοιπόν έχει επιβάλει όλα αυτά τα κίβδηλα και άνομα συνθήματα ως δήθεν κανονικότητα και «αλήθεια»; Μα οι ηγέτες της ΠυΤ φυσικά, δηλαδή αυτό το πανελάχιστο 0,0001%.

Γιατί η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη σπέρνει τριπλό χάος;

8. Η ΠυΤ προωθεί το έργο και την ατζέντα της σύμφωνα με μια διαλεκτική χάους και ελέγχου. Σπέρνει παντού το χάος ως μέσο καταστροφής της ψυχολογικής αντίστασης και της ομοιογένειας των λαών: αυτόν τον ρόλο παίζει το πρόσφατο μεταναστευτικό χάος στην Ευρώπη.

Τον ίδιο ρόλο παίζει επίσης και το οικονομικό χάος, που είναι συνέπεια της συστηματικής απορρύθμισης που θέτει τους πληθυσμούς σε αυξανόμενη οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια, βυθίζοντάς τους μέσα σε συνεχή φόβο.

Ακόμη, καταστροφικός είναι και ο ρόλος του ηθικού χάους, που χρησιμεύει στην αποδόμηση των προσωπικοτήτων, κάτι που άλλωστε οι ολιγάρχες υποστηρίζουν κυνικά:

«Όλες οι σχέσεις υπάρχουν κατά συνθήκην. Καμμία σχέση δεν είναι μόνιμη, ακόμα και η σχέση μεταξύ του ατόμου και του έθνους, του ατόμου και της οικογένειας, του ατόμου και των συγγενών του, δεν ορίζονται παρά μόνον από το ίδιο το άτομο. Η οργανική δομή της κοινωνίας έχει διαλυθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε τα άτομα που την αποτελούν απλώς επιπλέουν δίχως δεσμούς».

(Αποσπάσματα από το βιβλίο Open Society: Reforming Global Capitalism του Τζορτζ Σόρος).
Γιατί η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη επιβάλλει τη μεταδημοκρατία στη Δύση;

Εν συνεχεία όμως, το χάος χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την καθιέρωση μόνιμου ελέγχου: η ΠυΤ, ελέγχοντας τον πληθυσμό, υποκαθιστά την εθνική κυριαρχία, γεγονός που αντιστοιχεί στην εγκαθίδρυση της μεταδημοκρατίας στη Δύση.

Η μεταδημοκρατία απεικονίζει τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα της παγκόσμιας κυβέρνησης που η ΠυΤ θα ήθελε να εγκαθιδρύσει προς όφελός της: μ’ άλλα λόγια, ένα σύστημα στο οποίο έχει αφαιρεθεί παντελώς από τους πολίτες η δύναμη να αλλάζουν τις (καταστροφικές γι’ αυτούς) πολιτικές, όπου σε όλες τις χώρες της Δύσης οι διαμεσολαβητές αντικαθιστούν τους δικαστές, και οι δικαστές τους νομοθέτες και όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το πειραματικό εργαστήριο όλων αυτών.

Τέλος, όταν η ΠυΤ βλέπει ότι τα σχέδιά της αποτυγχάνουν, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τον πόλεμο ως χαοτικό μέσο.

9. Ο κύριος φορέας της δημιουργίας του χάους στην υπηρεσία της ΠυΤ στη Δύση ήταν η νεοφιλελεύθερη και κοσμοπολίτικη ιδεολογία. Eπειδή βοήθησε να καταστραφούν όλοι οι κανονισμοί που εμπόδιζαν την εγκαθίδρυση της ηγεμονίας του χρήματος, και επειδή έχει συμβάλει στην εξάπλωση ενός ριζοσπαστικού ατομικισμού που καταστρέφει κάθε κοινωνική τάξη και ανοίγει τον δρόμο προς την εμπορευματοποίηση του κόσμου, και τελικά του ίδιου του ανθρώπου.

Η ΠυΤ όμως εφαρμόζει επίσης και μια άλλη άθλια και διπρόσωπη μέθοδο: στην εσωτερική της συμπεριφορά πράττει ακριβώς το αντίθετο της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας την οποία υποστηρίζει για το υπόλοιπο κομμάτι του πληθυσμού: είναι ιεραρχική και πατριαρχική, επιδιώκοντας μονοπωλιακή, αδιαφανή εξουσία και έλεγχο, και όχι ελευθερία, διαφάνεια και ανταγωνισμό, τα οποία διαλαλεί ότι προασπίζεται (μήπως σας θυμίζει κάτι η λέξη «Διαφάνεια» που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια σε όλα τα υπουργεία της Ε.Ε.;).

Σε κάθε περίπτωση για να επιτευχθεί η ποθούμενη παγκόσμια κυβέρνηση, οι διαφωνούντες πρέπει να πάψουν να αντιδρούν. Ένας τρόπος είναι ο στυγνός τεχνολογικός έλεγχος των πάντων.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι το φόρουμ του Νταβός του 2015 ενδιαφέρθηκε τόσο πολύ για την συνεισφορά της τεχνολογίας στην πολιτική προπαγάνδα μέσω γνωσιακών επιστημών. Μ’ άλλα λόγια εξετάστηκε διεξοδικά πώς οι GAFAM μπορούν να επιβάλλουν χωρίς αντίσταση τα σχέδια της ΠυΤ στους λαούς της Δύσης.

Άλλος τρόπος είναι ο οικονομικός εκβιασμός. Εκπρόσωπος των GAFAM έχει δηλώσει σε Αμερικανό πρόεδρο ότι «από αύριο το πρωί, μπορούμε αν το θελήσουμε, να μην προσλάβουμε ούτε έναν Αμερικανό πολίτη στις επιχειρήσεις μας».

Τέλος, η παγκόσμια δικτατορική κυβέρνηση δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί αν δεν δαιμονοποιηθεί ένα τμήμα του πληθυσμού, αν δηλαδή δεν υπάρχει μόνιμα ένας κατασκευασμένος εχθρός.

Όποιος λοιπόν αμφισβητεί όλα τα παραπάνω διαδίδει ψευδείς ειδήσεις (fake news), και είναι όχι απλώς συνομωσιολόγος, αλλά ορκισμένος εχθρός της (ανύπαρκτης φυσικά) «δημοκρατίας».

Η ελευθερία έκφρασης κάθε αντίθετης γνώμης δεν αποτελεί πια δικαίωμα στο διάλογο, αλλά εν δυνάμει έγκλημα, το οποίο πρέπει να προληφθεί εν τη γενέσει του, ιδανικά διαβάζοντας το μυαλό μας.

Από την εποχή του Σωκράτη όμως γνωρίζουμε ότι χωρίς την ύπαρξη διαλόγου δεν υπάρχει δημοκρατία, και αυτήν ακριβώς τη διαδικασία κατάργησης βιώνουμε σήμερα (με την κατασκευή κομμάτων που θα μαντρώσουν όσα πρόβατα έχουν αρχίσει να φεύγουν από τη στάνη. Όλα τα συστημικά κόμματα στην Ελλάδα, η France Insoumise του Ζαν-Λυκ Μελανσόν στη Γαλλία, οι Podemos στην Ισπανία και οι Πεντάστεροι στην Ιταλία, αποτελούν λαμπρά παραδείγματα).
Γιατί η Παγκόσμια υπέρ-Τάξη είναι άκρως επικίνδυνη για την επιβίωση των λαών;

10. Η ΠυΤ κατόρθωσε να κάνει την Ευρώπη υποτελή της και να πλουτίσει υπερβολικά. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι στον 21ο αιώνα θα αποτύχει να ελέγξει τον κόσμο. Και τούτο διότι η ΠυΤ δεν είναι παντοδύναμη: στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται σε διαδικασία απόδρασης από τον κλοιό της, επειδή ο πυρήνας της −οι αγγλοσαξονικές χώρες− έχει παρακμάσει και ο κόσμος μας γίνεται πλέον πολυπολικός.

Πράγματι, ο κόσμος έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι οι αδηφάγες τακτικές της ΠυΤ εκτίναξαν το παγκόσμιο δημόσιο χρέος σε ένα ύψος πρωτοφανές για καιρό ειρήνης τα τελευταία 150 χρόνια, με αποτέλεσμα όλα τα κράτη να χρωστούν συνολικά το αστρονομικό ποσόν των 184 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Σήμερα, νέοι παίκτες διεκδικούν την αναδιανομή της παγκόσμιας ισχύος: Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία και Νότια Αφρική και η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση. Οι δε τεχνολογικοί κολοσσοί της Ανατολής BATX (Baidu, Alibaba, Tencent και Xiaomi) δεν αποκλείεται να καταπιούν εν μία νυκτί τις GAFAM, κάτι που κάνει την ΠυΤ να αφηνιάσει.

Η ιδεολογία της ΠυΤ παρ’ ότι παλεύει λυσσωδώς να επιβληθεί ιδιαίτερα στην Ευρώπη, τελικά ξεσηκώνει μια όλο και περισσότερο αυξανόμενη αντίδραση.

Η ολιγαρχία το γνωρίζει πολύ καλά αυτό οπότε δεν πρέπει να αποκλειστεί το γεγονός ότι μπορεί να καταφύγει σε έναν παγκόσμιο πόλεμο, προκειμένου να προσπαθήσει να διατηρήσει την ηγεσία της με κάθε κόστος.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει άμεσα να απελευθερωθούν από την κηδεμονία της, που, αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην καταστροφή τους. Για να την αποτρέψουν, οφείλουν να ορθωθούν σε αυτόνομο πόλο εξουσίας.

Πηγές:

Polémia

Με στοιχεία από εδώ και από εδώ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ


Ο Γάλλος υψηλόβαθμος δημόσιος λειτουργός Μισέλ Ζοφρέ έζησε μια διπλή ζωή: ανώτερος δημόσιος υπάλληλος την ημέρα, ακολούθησε μια λαμπρή σταδιοδρομία που τον οδήγησε στις υψηλότερες θέσεις του γαλλικού υπουργείου οικονομικών.





Δοκιμιογράφος τις νύχτες και τα Σαββατοκύριακα, πέρασε σαράντα χρόνια στο προσκήνιο της μάχης των ιδεών, επεμβαίνοντας διαδοχικά στη γαλλική υπερκομματική πατριωτική δεξαμενή σκέψης Club de l’Horloge και στη συνέχεια στον ιστότοπο του ιδρύματος Polémia, χωρίς να ξεχνάμε την αποφασιστική συμβολή του στα μέσα της δεκαετίας του 1990 στο περιοδικό Identité. Ως εκ τούτου, ο Μισέλ Ζοφρέ μπορεί να θεωρηθεί ο πατέρας του σημερινού ρεύματος της εθνικής ταυτότητας στη Γαλλία.

Novlangue: η γλώσσα την οποία μιλούν οι κάτοικοι της Ωκεανίας στο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ «1984». Η τακτική είναι η εξής: όσο μειώνεται ο αριθμός των λέξεων μιας γλώσσας, τόσο μειώνεται ο αριθμός των εννοιών με τις οποίες οι άνθρωποι μπορούν να σκέφτονται.



Όσο μειώνονται οι έννοιες, αυτές οι λεπτότατες εκφάνσεις μιας γλώσσας, τόσο οι άνθρωποι γίνονται ανίκανοι να σκεφτούν και τόσο σκέφτονται με το συναίσθημα.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η κακή γνώση και χρήση μιας γλώσσας, καθιστά τους ανθρώπους υποχείρια, εύκολα χειραγωγήσιμα από τους πολιτικούς και τα καθεστωτικά MME. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα τελευταία δέκα χρόνια το γνωσιακό επίπεδο των Ελλήνων μαθητών έπεσε δραματικά ώστε το 50% να είναι πλέον λειτουργικά αναλφάβητοι.

Ο όρος novlangue εννοεί λοιπόν μια λεξιλογική και συντακτική διατύπωση που σκοπό έχει να καταστήσει αδύνατη την έκφραση δυνητικά ανατρεπτικών ιδεών ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε διαμόρφωση κριτικής του κράτους, με απώτερο στόχο την πρόληψη της ίδιας της ιδέας οποιασδήποτε κριτικής. πηγη