Γράφει ο Ιωάννης Γαλάνης Άλλος
Είσαι άπαιχτος μεγάλε! Τι "ισοδύναμα" μούλεγες; Ανυπέρβλητα είναι τα - επερχόμενά - σου! Ακούω πως, αφού "κούρεψες" το αναπηρικό τού παππού και τον ΟΓΑ τής γιαγιάς και "ξύρισες κόντρα" τα υπολείμματα δώρων τού μπαμπά και τής μαμάς ,και πάλι δεν έφταναν για να σώσεις το αναξιοπαθές σινάφι σου - με τα Real Estate, τα τζακούζια, τίς μίζες, τίς limo - είχες την Υψηλή Ιδέα, να κόψεις και για μένα το ...
αφορολόηγητο. Πού ακούστηκε να έρθω δωρεάν στον κόσμο εν μέσω κρίσης; Να γίνω ένας φοροφυγάς από τα γεννοφάσκια μου; Δεν μπορείς ν' αλλάξεις το παρελθόν, μπορείς όμως να χτίσεις σε στέρεες βάσεις το ... μέλλον.
Αντωνάκη, πας να αποφύγεις, δήθεν, τη δραχμή αλλά κατήντησες τής πεντάρας (:τών λεπτών και τών δαχτύλων).
Σού γράφω για να μην ανησυχείς για μένα. Κι αν δε θά' χω ν' αγοράσω πάνα μη σκας, θα κάνω τα καλά μου στα μούτρα σας. (Εσύ Βαγγέλη μη χαίρεσαι, δεν πιάνω MEGA και δεν καταδέχομαι ούτε να σε ... ξέσω. Εμείς Φώτη, σαν παιδιά, λέμε μετά τα ψεμματάκια μας. Αλέξη όταν αποφασίσεις, πραγματικά, να κυβερνήσεις θα έχουμε όλο τον καιρό να τα πούμε).
Ακούστε με καλά όλοι σας. Ο παππούς μου - παιδί - περπάτησε ξυπόλητος στην κατοχή και τράφηκε με γκόρτσα και βελανίδια. Ο πατέρας μου επέλεξε, ελεύθερα, στη ζωή του την αγία λιτότητα προτού εσείς την καταστήσετε καθημερινή αναπόφευκτη ανάγκη. Ήρθα για να ζήσω και χωρίς εσάς. Να ξαναστοιχηματίσω στη δυνατότητα τού ανθρώπου: Ν' αληθεύει και να γίνεται αυτό για το οποίο - προ πάντων τών αιώνων - ήταν προορισμένος! Τα θνητά τερτίπια σας δουλεύουν για τη "σκολιά οδό" μου. Θυμηθείτε μόνο πως "Είναι ανάγκη να έλθουν τα σκάνδαλα στον κόσμο. Αλλοίμονο, όμως, στούς ανθρώπους δια τών οποίων έρχονται. Τούς συμφέρει να (είχε) κρεμαστεί μυλόπετρα στο λαιμό τους και να πέσουν στη θάλασσα".
Αγαπητό "Κεντρί τής Ποτίδαιας" με συγκινείς, που άκουσες αμέσως τη φωνή μου. Απ'αυτό καταλαβαίνω πως ο κόσμος τών μεγάλων δεν αποτελείται μόνο από "πολιτικούς" και "δημοσιογράφους". Κι ο μπαμπάς πρέπει να έχει κι εδώ στον αόρατο τόπο πραγματικούς φίλους. Να είσαι καλά. Νομίζω πως πιστεύει κι αυτός πως με το "κεντρί" και την αυτοθυσία φυλάμε το "μέλι" μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε φιλε Ιωάννης Γαλάνης - Άλλος σας ευχαριστώ! Με συγκινήσατε. Τα εύγε όμως ανήκουν σε εσάς. Όσο για τον μπαμπά σου, πες του ότι .. ‘’στον αόρατο τόπο’’ έχει , πραγματικούς φίλους. Του αξίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή