Ο ρατσισμός στη Δύση αλλάζει χρώμα

Άρθρο της Ξένιας Πλότνικοβα από τη Φωνή της Ρωσίας.

Στις αρχές Οκτωβρίου τη γαλλική κοινή γνώμη συντάραξε το βιβλίο «Μανιφέστο των δεξιών χωρίς κόμπλεξ» του Γεν. Γραμματέα του συντηρητικού κόμματος «Ένωση για το λαϊκό κίνημα» (κυβερνόν επί Νικολά Σαρκοζί) του Ζαν-Φρανσουά Κοπέ.

Στο βιβλίο αυτό ο πολιτικός παραπονιέται ότι «ο ρατσισμός εναντίον των λευκών» στη χώρα αναπτύσσεται προοδευτικά – οι μετανάστες «περιφρονούν τους αυτόχθονες κατοίκους, χαρακτηρίζοντάς τους «γάλλους» μόνο επειδή έχουν άλλη θρησκεία, άλλο χρώμα δέρματος και άλλο πολιτισμό». Όπως γράφει η «Ρωσίσκαγια γκαζέτα», σαν παράδειγμα ο Κοπέ φέρνει την ιστορία μιας Γαλλίδας, που διέμενε σε συνοικία της πόλης Μο με βασικά αραβικό πληθυσμό. Ο γιος της γυναίκας αυτής έπεσε θύμα των ενεργειών ενός Άραβα αγοριού, όμως όταν αυτή να παραπονεθεί στους γονείς του, τη συμβούλεψαν να «φύγει και να αποταθεί στους γάλλους της».
Έντονη αντίδραση προκάλεσε και η πρόσφατη δήλωση του Κοπέ ότι οι μουσουλμάνοι «αλήτες» αρπάζουν από τα γαλλόπαιδα το «ψωμί με σοκολάτα», λόγω του ότι δεν επιτρέπεται να το τρώνε στην περίοδο του ραμαζανιού. Αυτή η απρόσεκτη φράση προβλήθηκε κατά τη διάρκεια σύσκεψης του κόμματος κόμματος «Ένωση για το λαϊκό κίνημα» στην πόλη Ντραγινιάν της περιφέρειας Μπαρ και αμέσως έγινε αντικείμενο σκληρών λογομαχιών, γράφει η εφημερίδα Le Monde.
Ούτε τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν τις άφησε πίσω το κύμα απόγνωσης του λευκού πληθυσμού – κάποια Αμπιγκέιλ Φίσερ, ηλικίας 22 χρονών απόφοιτος του Πανεπιστημίου της πολιτείας Λουιζιάνα, μήνυσε το Πανεπιστήμιο της πόλης Όστιν για το ότι πριν 4 χρόνια απέρριψαν την αίτησή της για εγγραφή. Η Φίσερ ισχυρίζεται ότι ο λόγος της απόρριψής της δεν ήταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, αλλά το χρώμα του δέρματος. Δήθεν, εκείνη την περίοδο το Πανεπιστήμιο δεχόταν στις γραμμές του μόνο αφροαμερικανούς και λατινοαμερικανούς, γράφει η εφημερίδα The New York Times. Η περίπτωση της φοιτήτριας Φίσερ κάθε άλλο παρά είναι η μοναδική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για μια από τις αρνητικές συνέπειες των «θετικών διακρίσεων», που κατά την πρόσληψη σε μια δουλειά η προτίμηση επίσημα δίνεται στις εθνικές μειονότητες ως «καταβολή του ιστορικού χρέους».
Ο Πρόεδρος της οργάνωσης «Δικηγόροι χωρίς σύνορα» Ζιλ-Ουίλιαμ Γκολναντέλ, συνέντευξη της οποίας δημοσίευσε η εφημερίδα «Ρωσίσκαγια γκαζέτα», διαβεβαιώνει ότι στις συνθήκες της μαζικής εισροής μεταναστών στις χώρες της ΕΕ και της αύξησης του ερυθρόδερμου πληθυσμού στις ΗΠΑ είναι πραγματικά απαραίτητο να προβάλλεται το πρόβλημα του «ρατσισμού εναντίον των λευκών». Όμως τέτοιου είδους απόψεις δεν θα θέσουν άραγε υπό αμφισβήτηση τις βασικές αξίες της δυτικής κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής ορθότητας, καθώς και της ανοχής;
 Αυτό προς το παρόν είναι άγνωστο.