Αποτυχημένο και πολυδάπανο το περίφημο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων

Είναι η πρώτη φορά που η Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης παίρνει επίσημα θέση για το περίφημο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων, το γνωστό ΠΕΜ, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1997 και κοστίζει τα τελευταία 15 χρόνια που υλοποιείται περί τα 3,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Το ΠΕΜ αποτέλεσε σημείο τριβής μεταξύ δύο πλευρών. Η μεν θεωρούσε ότι επρόκειτο για ένα προϊόν της νέας πολιτικής του ελληνικού κράτους απέναντι στους πολίτες της μειονότητας, η οποία άρχισε να διαμορφώνεται τη δεκαετία του 1990. Η δε έκανε λόγο για ένα πρόγραμμα εκτουρκισμού, που έβαζε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα, γλώσσα και πολιτισμό που διαβιούν στην περιοχή.
Δεκαπέντε χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος, η ΕΛΜΕ Ροδόπης ασκεί δριμεία κριτική στα αποτελέσματα του προγράμματος, χαρακτηρίζοντάς το «αποτυχημένο». Πρόκειται για την ίδια ανακοίνωση με την οποία ζητά την κατάργηση της μειονοτικής εκπαίδευσης και στην οποία «αφιερώνει» ένα μεγάλο μέρος της στο ΠΕΜ. Γιατί, άραγε;
Η ΕΛΜΕ επισημαίνει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι αποτυχημένο γιατί προσπάθησε να επιφέρει κάποιες διορθώσεις στο απαράδεκτο, όπως το χαρακτηρίζει, μοντέλο της μειονοτικής εκπαίδευσης, το οποίο δεν μπορεί να διορθωθεί, αλλά η μόνη λύση είναι η κατάργησή του αμέσως. Καταφέρεται και εναντίον των τρόπων που επέλεξε για να επιφέρει τις αλλαγές, αναφέροντας «το… απίστευτο παιδαγωγικό επίτευγμα του σχηματισμού μεικτών τμημάτων από μουσουλμάνους μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, δηλαδή από παιδιά εντελώς διαφορετικών ηλικιών και συνεπώς γνωστικών επιπέδων, μέσα στα οποία τμήματα καλούνται οι εκπαιδευτικοί μέσα σε 45′ να διδάξουν Μαθηματικά ή Νεοελληνική Γλώσσα».
Επίσης, σημειώνει ότι μέσω του προγράμματος εκατοντάδες καθηγητές της πλειονότητας διδάχθηκαν την τουρκική γλώσσα, για να μπορέσουν να διδάξουν τους μαθητές και αυτό έγινε με δημόσιο χρήμα.
Αλλά εκεί που εστιάζει είναι στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα του προγράμματος. «Και αυτά», όπως σημειώνει, «είναι απλώς η διαιώνιση του παντελούς λειτουργικού αναλφαβητισμού των μειονοτικών μαθητών μας (μήπως όμως είναι άραγε τελικά και το ζητούμενο;), ενώ και οι θριαμβολογίες των επιστημονικών καθοδηγητών του προγράμματος για τον περιορισμό της σχολικής διαρροής είναι και αυτές κενές περιεχομένου, αν ληφθεί υπόψη και το ότι αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα (χωρίς να «τρέχει» κανένα απολύτως πρόγραμμα), αλλά κυρίως το ότι στη Θράκη άλλες είναι οι κυριότερες αιτίες αυτού του περιορισμού (όπως η ραγδαία αστικοποίηση, η άρση των προκαταλήψεων για τα κορίτσια, η βελτίωση του οδικού δικτύου σε Ξάνθη – Ροδόπη, η γενικότερη στροφή σε μορφωτικές αξίες και πάνω απ’ όλα βέβαια η ενθαρρυντική για τους μουσουλμανόπαιδες ποσόστωση για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ)».
Οι εκπαιδευτικοί ζητούν να γίνει έρευνα, έστω και στην 4η φάση του προγράμματος, για τα ποιοτικά του αποτελέσματα. Και τότε, όπως σημειώνουν, «θα επιβεβαιωθούν και οι συνάδελφοι που με απόγνωση διαπιστώνουν τον αναλφαβητισμό του συντριπτικού ποσοστού των μαθητών των μειονοτικών δημοτικών.
Έναν αναλφαβητισμό που εμείς τον ζούμε καθημερινά μέσα στις τάξεις μας, που παλεύουμε ετεροχρονισμένα (και βεβαίως μάταια, γιατί είναι πρακτικά αδύνατον) να τον μειώσουμε στις ηλικίες των 16 και 17 ετών και που δυστυχώς, παρά τις απεγνωσμένες μας προσπάθειες, μοιραία τον διαπιστώνουμε και με τα ατράνταχτα τεκμήρια των βαθμολογικών καταρρεύσεων των μουσουλμάνων μαθητών μας στις ενδοσχολικές και κυρίως τις πανελλήνιες εξετάσεις. Και τα τεκμήρια αυτά αποτελούν ασφαλώς και την πλέον αξιόπιστη έρευνα για την αποτυχία του ΠΕΜ, κόντρα στις μεγαλόστομες πομφόλυγες των εμπνευστών του. Μετά απ’ αυτά τι μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον;».
Η ανακοίνωση της ΕΛΜΕ, καταλήγοντας, κάνει λόγο για «μεγαλόστομα εκπαιδευτικά προγράμματα, που κινήθηκαν με περίσσιο θράσος και αμετροέπεια πάνω στην κυρίαρχη λογική της Μεταπολίτευσης, αυτή της απομύζησης πόρων (ευρωπαϊκών και ελληνικών) με αμφίβολα αποτελέσματα από κρατικοδίαιτους και διαπλεκόμενους “διανοουμένους”».
Να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα παρέμεινε στην εποπτεία της ομάδας Άννας Φραγκουδάκη-Θάλειας Δραγώνα. Η τελευταία είναι καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, επίσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, εμφανίζεται από την αρχή ως επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος και παρέμεινε στη θέση της –η ίδια επιμένει, ως «άμισθος σύμβουλος»– και καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, ως ειδική γραμματέας Διαπολιτιστικής Εκπαίδευσης, στο υπουργείο Παιδείας το 2009, επί υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου.
Η κ. Δραγώνα, παραμένει πάντα στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Συνολικά για το πρόγραμμα, από το 1997 έως το 2008, οι κυρίες Φραγκουδάκη και Δραγώνα διαχειρίστηκαν 17.000.000 ευρώ.
Μετά το τέλος της χρηματοδότησης από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, τον Ιούλιο του 2008, οι κυρίες Δραγώνα και Φραγκουδάκη ζήτησαν την επαναπροκήρυξη του συγκεκριμένου προγράμματος.
Όταν έγινε ο ανασχηματισμός τον Ιανουάριο του 2009, με παρέμβαση της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη προς τον νέο υπουργό Παιδείας, Άρη Σπηλιωτόπουλο, η προκήρυξη ακυρώθηκε χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση.
Τελικά, τον Αύγουστο του 2009 βγήκε νέα προκήρυξη. Στη νέα προκήρυξη για την περίοδο από 1/10/2009 έως 31/8/2012 μόνον για τους μουσουλμάνους το ποσόν είναι 9.000.000 ευρώ. [Έλλη Μητακίδου,
 paron.gr]